گاهى در زندگى زناشویى، چرخه‌هاى معیوبى تشکیل مى‌شود که برون رفت از آنها آسان نیست. یکى از این چرخه‌هاى معیوب، ابتلاى یکى از زوجین به بیمارى افسردگی است. حوادث و اتفاقات پس از بروز این بیمارى، موجب دور شدن همسران از یکدیگر مى‌شود و راه برون رفت از این مشکل، صرفاً همکارى و درک متقابل و البته کنترل و درمان و مشاوره است.
افسردگی روى کلیه جنبه‌هاى زندگى تأثیر مى‌گذارد. در این مورد باید اذعان داشت که روابط با همسر نیز از این امر مستثنا نیست. زمانى که یکى از طرفین در یک رابطه دچار افسردگی شده باشد،رابطه آن قدر آسیب مى‌بیند که مى‌توان گفت بقاى آن با مشکل جدى مواجه خواهد شد.
البته مى‌توان اظهار داشت که یک رابطه خوب مى‌تواند براى کسانى که دچار افسردگی هستند، نقش مرهم را بازى کند. زمانى که میلى به انجام هیچ کارى نداریم، کمى عشق و محبت مى‌تواند ما را از دلتنگى بیرون آورد.
افراد افسرده تمایلى به انجام کارهاى روزمره ندارند. آنها احساس مى‌کنندکه بدنشان به اندازه کافى انرژى ندارد، از پس هر کارى برنمى آیند، همچنین توانایى برقرارى ارتباط مناسب حتى با همسر خود را نیز از دست مى‌دهند. ممکن است در یک چنین شرایطى طرف مقابل احساس بى‌محبتى و بى‌میلى کند. این سوءتفاهم نهایتاً به جدایى دو نفر از یکدیگر ختم خواهد شد.
از سوى دیگر، ممکن است طرف دوم احساس کند که خودش مسبب اصلى ایجاد افسردگی در همسرش بوده است باید توجه داشت که همه این امور تفکرات بى‌پایه و اساس هستند، اما به هر حال کنترل احساسات شخصى کمى مشکل است. اگر در مقابل چنین شرایطى از خود عکس العمل منفى نشان داده و کمى عصبانى شوید، واکنش‌هاى شما در این زمینه کاملاً طبیعى هستند.
اگر همسرتان نمى‌توانست پاسخ شما را با یک لبخند کوچک بدهد، مثل گذشته دوستتان داشته باشد، از لحظه‌هایى که در کنار شما سپرى مى‌کند لذت ببرد، باید قبول کنید که همه این موارد علایمى از بیمارى او هستند.
تأثیر افسردگی بر رابطه زناشویى
افسردگى به ویژه روى برنامه خواب و استراحت افراد تأثیر مى‌گذارد. در اکثر بیماران اختلال خواب گزارش شده است. افسردگی همچنین روى هر گونه فعالیتى که نیازمند شوق و حرارت، خودجوشى و همکارى دو جانبه باشد نیز تأثیر منفى مى‌گذارد که در این میان مى‌توان به رابطه زناشویى نیز اشاره کرد. مى‌توان گفت که اغلب افرادى که افسرده هستند، به مرور زمان تمایل خود را به رابطه زناشویى از دست مى‌دهند
البته نمى‌توان به طور قطعى اظهار کرد که ۱۰۰ درصد بیماران افسرده، تمایلى به برقرارى رابطه زناشویى ندارند. در این میان، مواردى دیده شده اند که به طور طبیعى فعالیت زناشویى خود را حفظ مى‌کنند و این موضوع تنها عاملى است که مى‌تواند به آنها اطمینان خاطر داده و آرام شان کند. در مردان کاهش فعالیت ذهنى سبب ایجاد خستگى و کسالت مى‌شود که این امر نهایتاً به کم شدن میل به فعالیت زناشویى منجر شده و سبب بروز مشکلاتى در زمینه نعوظ مى‌شود.
در زنان کاهش فعالیت ذهنى سبب مى‌شود تا آنها علاقه خود را به برقرارى رابطه زناشویى از دست بدهند و مشکلاتى در زمینه رسیدن به ارگاسم پیدا مى‌کنند. البته همه این مشکلات با بهبود بیماری افسردگى بهبود پیدا مى‌کنند. در حقیقت مى‌توان گفت که ایجاد علاقه مجدد به برقرارى رابطه زناشویى، یکى از علایم اولیه بهبود بیمارى است.
تأثیر داروهاى ضدافسردگی
تنها خود بیمارى افسردگی نیست که روى زندگى زناشویى فرد تأثیر منفى مى‌گذارد. برخى داروهاى ضدافسردگی مانند پروزاک نیز مى‌توانند روى عملکرد زناشویى فرد تأثیر نامطلوبى بگذارند. یکى از رایج ترین عوارض جانبى که این داروها روى بیمار مى‌گذارند، این است که بازه زمانى رسیدن به اوج لذت زناشویى را افزایش داده و در برخى موارد فرد توانایى رسیدن به ارگاسم را به طور کلى از دست مى‌دهد. اگر چنین اتفاقى براى شما روى داد، بهتر است از پزشک معالج خود بخواهید نوع داروى شمار ا تغییر دهد.
کمک افراد افسرده به خودشان و خانواده شان
این افراد برخى روزها حالشان از روزهاى دیگر بهتر است. باید در روزهایى که حالشان خوب است، سعى کنند عشق و محبت بیشترى به اطرافیان و به ویژه همسرشان بدهند. یک اسم رمز انتخاب کنید؛ مثلاً اسم یک فیلم مورد علاقه و بعد از آن براى نشان دادن این امر که تمایلى به برقرارى رابطه زناشویى ندارید و ترجیح مى‌دهید فقط او را در آغوش بگیرید، استفاده کنید.
سعى کنید هر روز پیاده روى کنید، بهتر است این کار را با همسرتان انجام دهید. پیاده روى نه تنها شما را در معض هواى آزاد قرار مى‌دهد، بلکه مانند سایر فعالیت‌هاى ورزشى میزان اندورفین مغزتان را نیز افزایش مى‌دهد. اندورفین نوعى ماده شیمیایى است که به آسانى مى‌تواند حالات درونى شما را تغییر داده و احساس خوبى در بدن شما ایجاد کند.
حتى در روزهایى که شرایط مناسبى ندارید سعى کنید لحظه اى آرامبخش را پیدا کنید (مانند صداى نغمه خوانى پرندگان و یا گل‌هایى که در باغچه خانه شکوفا شده اند) و تمرین کنید تا حداقل روزى سه مورد از این مسایل آرام بخش را در زندگى خود پیدا کنید.
زمانى که شما دچار افسردگى مى‌شوید، تغییراتى در آداب غذایى تان رخ مى‌دهد. اشتهاى شما ممکن است به طور کامل از بین برود و یا اینکه اشتهایى سیرى ناپذیرى پیدا کنید. سعى کنید در طول روز، ۵ بار میوه بخورید. این کار به حفظ سلامت فیزیکى و ذهنى شما کمک شایانى خوهد کرد. به موزیک‌هایى که علاقه دارید، گوش دهید.
کمک به همسر افسرده
وانمود نکنید شرایط همسر افسرده تان را به طور کامل درک مى‌کنید، چون نمى‌توانید یک چنین کارى انجام دهید. در عوض مى‌توانید به او بگویید: «من نمى‌توانم درک کنم که تو دقیقاً چه احساسى دارید، ولى تمام تلاشم را مى‌کنم تا متوجه شرایط تو بشوم و کمکت کنم».
اکثریت قریب به اتفاق افراد که دچار افسردگى مى‌شوند علاقه خود را به برقرارى رابطه زناشویى از دست مى‌دهند. سعى کنید به او قبولانید که این بى‌میلى به دلیل مسایل شخصى نبوده و فقط مربوط به بیمارى او مى‌شود. ناامیدى نشوید، شاید بعضى روزها احساس کنید که تلاش تان به هیچ جایى نمى‌رسد، اما مطمئن باشید که اظهار محبت دایمى بالاخره تأثیر خود را مى‌گذارد و مى‌توانید آنها را متوجه ارزش‌هاى شخصى تان کنید. انتظار نداشته باشید که به سرعت تلاش هایتان نتیجه بدهد.
براى خودتان کارهاى جالب انجام دهید. زندگى با یک فرد افسرده کمى خسته کننده است و به همین دلیل باید مراقب خودتان باشید. براى خودتان وقت بگذارید، با دوستانتان به پارک یا سینما بروید. بیمارانى که دچار افسردگى هستند ترجیح مى‌دهند که در خانه بمانند و هیچ کارى انجام ندهند، اگر شما هم بخواهید این کار را انجام دهید ممکن است خودتان نیز دچار مشکل شوید.
