آغازش پادشاهی و پایانش، تباهی است. وقتی نتوانید بر آن چیره شوید، نابود می‌شوید. وقتی تلاش می‌کنید و تمام همت خود را برای رسیدن به هوس امداد می‌کنید، ایمانتان کمرنگ می‌شود. وقتی ابزار مهار آن را در خانواده آموزش نمی‌بینید، در دامن ناباوری‌ها اسیر می‌شوید.
اما یادتان باشد آغوش خانواده، گرم است و تنور حل مشکلات در آن گرمتر، پس می‌توان مقوله‌ای چون تربیت جنسی را در خانواده با توجه به توصیه‌های معصومین(علیهم السلام) حل کرد.
آثار رعایت توصیه‌های معصومین(علیهم‌السلام) در زندگی ما بسیار مۆثر و برای انسان بسیار راهگشا است اگر بدین توصیه‌ها توجه نمایید و بدان اهتمام ورزید، زندگی سعادتمندانه‌ای را در پیش خواهید داشت.
مقوله تربیت فرزند و توجه کردن به فرزندان و جوانان از توصیه‌های اکید حضرات معصومین(علیهم السلام) و اوصیای اسلام است که هر عقل سلیم و غیر مغرضی نیز بر این مهم و نظرات شایسته و نسخه‌های عملی ایشان صحه می‌گذارد.
مقوله تربیت جنسی و راه کار و فنون مواجهه با آن، موضوعی است که روایات اهل بیت(علیهم السلام) بر آن تأکید دارد. توجه به این مهم در خانواده، فرزندان را در مسیر درستی هدایت می‌کند.
راه خیر یا شر؟
باید توجه داشت روش اسلام در برخورد با مقوله ی غرایز جنسی، با سایر ادیان متفاوت است، سایر ادیان دستیابی به کمال را سرکوبی غرایز می‌داند ولی اسلام بهره‌گیری و بهره‌مندی از کمال را در کنترل می‌داند.
اگر غرایز به صورت صحیح ارضاء نشوند و به آنها توجه نشود ثمره آن سرکشی است، این امر موضوعی است که انسان باید مشخص کند می‌خواهد راه خیر و مشروع را انتخاب کند و یا راه شر و نامشروع و قرآن کریم در اینجا می‌فرماید: «و هدیناه النجدین» راه خیر و شر را به او نمایان کردیم.
در این موضوع باید توجه داشت هر قدر غرایز زیاد و بزرگ باشند در برابر اراده ی انسان ناچیزند. باید به این موضوع که اسلام بدان اهتمام دارد توجه کرد که اندیشمندان معاصر نیز همین نظر را دارند و با سرکوبی مخالفند.
شرم پله اول تربیت جنسی
یکی از مسائل نهفته در مسئله تربیت جنسی، شرم است که روایات معصومین(علیهم السلام) بر آن تأکید ویژه‌ای دارند، اگر در محفل و اجتماعی هر چند کوچک و بزرگ سرلوحه اعمال قرار گیرد، سبب رشد و تعالی افراد و دین داری و نفوذ فزاینده دین می‌گردد.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: اگر حیا (شرم) در فردی بود آن فرد صالح می‌گردد.
توجه به این سخنان، خانواده را به سمت تعالی سوق می‌دهند و روی افراد خانواده اثرگذار خواهد بود. هنگامی که پدر و مادر رعایت این اصول را مورد توجه خود قرار دهند و خود رعایت نماید، ناخودآگاه بر روی فرزندان تأثیر می‌گذارد و الگوی صحیحی برای فرزندان می‌شود.
باید دانست اخلاق و رفتار پدر و مادر، همان تربیت است. هر کاری آنان انجام می‌دهند، خود الگو و چهارچوب اساسی رفتار فرزندان است. اگر خانواده از دین، اخلاق، احکام و… صحبت کنند ولی در عمل رویه ی عملی نداشته باشد مطمئناً تأثیری نخواهد داشت. حدیث مشهور معصوم(علیه السلام) است که می‌گوید: «کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم» مردم را به غیر زبان به سمت امور خیر و خداوند دعوت نمایید.
در آموزه‌های دینی روی مقوله دیگری نیز تأکید شده و آن توجه به حقوق فرزندان است که باید بدان توجه شود، شرکت دادن در تصمیم‌گیری و رفتار با عدالت با آنها و توجه به نیاز‌های خاص آنان و پاسخگویی به سوالاتی که ذهن آنها را درگیر کرده است، باعث می‌شود فرزندان در دام‌هایی که در کمین آنهاست نیافتند و به پاسخ سوالات در خانواده دست یابند.
منبع: تبیان
