خانواده مانند موجودی زنده است که تولد، رشد، بالندگی، تکامل، کهولت و مرگ دارد و مانند یک موجود زنده نیز می‌تواند دچار آسیب و بیماری شود.
تولد یک خانواده، با پیوند یک زوج آغاز و راهی طولانی را در پیش می‌گیرد. سپس صاحب فرزندانی شده و مراحل رشد و بالندگی را در پیش گرفته، فرزندان نیز مراحل رشد و بالندگی را طی کرده سپس مستقل شده و با گذراندن مراحل کهولت و در نهایت مرگ همسران، عمر خانواده نیز به پایان می‌رسد و ادامه حیات آن در زندگی فرزندان نمود و ادامه پیدا می‌کند.
موضوع دیگری که باید در نظر داشت، این است که ممکن است ارتباط ناسالمی بین اعضای یک خانواده که رفتار سالمی دارند به وجود آید، به صورتی که خانواده‌ای ناسالم ایجاد شود. به عبارت دیگر حتی افراد سالم ممکن است که خانواده‌ای ناسالم و بیمار به وجود آورند.
از آنجا که خانواده ناسالم، بیشترین آسیب را به فرزندان و اعضای آن وارد می‌کند. عمده‌ترین علایم و ویژگی‌های خانواده ناسالم را به شرح زیر بیان می‌کنیم:
۱-اعضای خانواده ناسالم نمی‌توانند به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و بیش از حد در امور یکدیگر دخالت می‌کنند.
۲-در خانواده ناسالم، احترام و حرمت اعضای خانواده رعایت نمی‌شود و نسبت به امور و مسائل خود احساس مسئولیت نمی‌کنند.
۳-در این گونه خانواده‌ها، حضور اعضای خانواده برای یکدیگر آزاردهنده است و اهداف مشترکی با هم ندارند.
۴-در خانواده ناسالم، کشمکش، درگیری و ستیز بسیاری ملاحظه می‌شود و روابط میان اعضا خصمانه است.
۵-در این خانواده‌ها، خشونت و پرخاشگری حرف آخر را می‌زند و یک نفر به طور دائم برای همه تصمیم می‌گیرد.
۶-خانواده ناسالم، زوجی ناسالم و ناموفق به وجود می‌آورند و آن‌ها از عهده حل مشکلات خود برنمی آیند.
۷-تسلط و کنترل بر رفتار و عملکرد فرزندانش را از دست می‌دهد.
۸-این خانواده‌ها به ناسالم بودن خویش آگاهی ندارند.
۹-اعضای خانواده ناسالم، اوقات خوشی را با یکدیگر نمی‌گذرانند.
۱۰-خانواده ناسالم به خوبی از عهده تربیت فرزندان خود برنمی آیند.
منبع: وبلاگ زندگی ایرانی
