دعای مجیر یکی از دعای مشهور با مضامین والا و ارزشمندی است که در ماه مبارک رمضان و شبهای قدر خوانده می شود. دعای مجیر یکی از دعاهایی است که از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده، و به گفته شیخ عباس قمی، هنگامی که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در مقام ابراهیم مشغول نماز بودند جبرئیل این دعا را برای ایشان آورده است.[۱]
کفعمی در فضیلت دعای مجیر می نویسد: هر کس دعای مجیر را در «ایام البیض» ماه رمضان (روزهای ۱۳ تا ۱۵) بخواند گناهش آمرزیده می شود، هرچند به عدد دانه های باران و برگ های درختان و ریگ های بیابان باشد؛ و نیز خواندن دعای مجیر برای شفای بیمار و ادای دین و بی نیازی و توانگری و رفع غم و اندوه سودمند است.[۲]
دعای مجیر هشتاد و هشت بند دارد که در هر بند عبارت «أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ» تکرار شده است؛ و به همین خاطر «دعای مجیر» نامیده شده است. فرازهای پایانی دعای مجیر مشتمل بر آیات ۸۷ و ۸۸ سوره انبیا و آیه مشهور به ذکر یونسیه است.
متن کامل دعای مجیر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
بنام خداوند بخشنده مهربان
سُبْحَانَکَ یَا اللَّهُ تَعَالَیْتَ یَا رَحْمَانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای خدا، بلند مرتبه هستی ای بخشنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا رَحِیمُ تَعَالَیْتَ یَا کَرِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای مهربان، بلند مرتبه هستی ای کریم، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مَلِکُ تَعَالَیْتَ یَا مَالِکُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای فرمانروا، بلند مرتبه هستی ای مالک، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا قُدُّوسُ تَعَالَیْتَ یَا سَلَامُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پاک از هر عیب، بلند مرتبه هستی ای سلام، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُؤْمِنُ تَعَالَیْتَ یَا مُهَیْمِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای ایمنی بخش، بلند مرتبه هستی ای چیره بر هستی، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا عَزِیزُ تَعَالَیْتَ یَا جَبَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای توانمند، بلند مرتبه هستی ای توانا، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُتَکَبِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَجَبِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای بزرگ منش، بلند مرتبه هستی ای با قدرت، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا خَالِقُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای آفریننده، بلند مرتبه هستی ای آفریننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُصَوِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقَدِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای صورت آفرین، بلند مرتبه هستی ای تقدیر کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناده دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا هَادِی تَعَالَیْتَ یَا بَاقِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای راهنما، بلند مرتبه هستی ای ماندگار، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا وَهَّابُ تَعَالَیْتَ یَا تَوَّابُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای بخشایشگر، بلند مرتبه هستی ای بسیار توبه پذیر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا فَتَّاحُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَاحُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای گشایشگر، بلند مرتبه هستی ای خستگی ناپذیر، ما را از آتش پناه ده ای پناده دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدِی تَعَالَیْتَ یَا مَوْلَایَ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای سرورم، بلند مرتبه هستی ای مولایم، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا قَرِیبُ تَعَالَیْتَ یَا رَقِیبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای نزدیک، بلند مرتبه هستی ای نگاهبان، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُبْدِئُ تَعَالَیْتَ یَا مُعِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پدیدآورنده، بلند مرتبه هستی ای بازگرداننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا حَمِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مَجِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای ستوده، بلندمرتبه ای ای دارای شکوه و عظمت، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا قَدِیمُ تَعَالَیْتَ یَا عَظِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای دیرینه، بلند مرتبه هستی ای بزرگ، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا غَفُورُ تَعَالَیْتَ یَا شَکُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای آمرزنده، بلند مرتبه هستی ای پاداش دهنده بسیار در برابر کار اندک، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا شَاهِدُ تَعَالَیْتَ یَا شَهِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای گواه، بلند مرتبه هستی ای حاضر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا حَنَّانُ تَعَالَیْتَ یَا مَنَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای مهربان، بلند مرتبه هستی ای بسیار احسان کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا بَاعِثُ تَعَالَیْتَ یَا وَارِثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای برانگیزنده، بلند مرتبه هستی ای میراث بر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُحْیِی تَعَالَیْتَ یَا مُمِیتُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای زندگی بخش، بلند مرتبه هستی ای میراننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا شَفِیقُ تَعَالَیْتَ یَا رَفِیقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای مهربان، بلند مرتبه هستی ای همراه، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا أَنِیسُ تَعَالَیْتَ یَا مُونِسُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای همدم، بلند مرتبه هستی ای مونس، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا جَلِیلُ تَعَالَیْتَ یَا جَمِیلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای بزرگ منزلت، بلند مرتبه هستی ای زیبا، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا خَبِیرُ تَعَالَیْتَ یَا بَصِیرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای آگاه، بلند مرتبه هستی ای بینا، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا حَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَلِیُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای عطابخش، بلند مرتبه هستی ای امان ده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مَعْبُودُ تَعَالَیْتَ یَا مَوْجُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای معبود، بلند مرتبه هستی ای موجود، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا غَفَّارُ تَعَالَیْتَ یَا قَهَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای بسیار آمرزنده، بلند مرتبه هستی ای نیرومند مطلق، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مَذْکُورُ تَعَالَیْتَ یَا مَشْکُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای یاد شده، بلند مرتبه هستی ای سپاس شده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا جَوَادُ تَعَالَیْتَ یَا مَعَاذُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای بخشنده، بلند مرتبه هستی ای پناهگاه، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا جَمَالُ تَعَالَیْتَ یَا جَلَالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای زیبا، بلند مرتبه هستی ای بزرگ و با عظمت، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا سَابِقُ تَعَالَیْتَ یَا رَازِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پیش از همه، بلندمرتبه هستی ای روزی دهنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا صَادِقُ تَعَالَیْتَ یَا فَالِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای راست‌گو، بلند مرتبه هستی ای شکافنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا سَمِیعُ تَعَالَیْتَ یَا سَرِیعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای شنوا، بلند مرتبه هستی ای سریع در خشنود شدن، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا رَفِیعُ تَعَالَیْتَ یَا بَدِیعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای بلند پایه، بلند مرتبه هستی ای نوآفرین، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا فَعَّالُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالِ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای همواره در کار، بلند مرتبه هستی ای والاتر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا قَاضِی تَعَالَیْتَ یَا رَاضِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای داوری کننده، بلند مرتبه هستی ای خشنود، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا قَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا ظَاهِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای چیره، بلند مرتبه هستی ای پاک، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا عَالِمُ تَعَالَیْتَ یَا حَاکِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای دانا، بلند مرتبه هستی ای حکمران، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا دَائِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَائِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پاینده، بلند مرتبه هستی ای پایدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا عَاصِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَاسِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای نگهدارنده، بلند مرتبه هستی ای پخش کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا غَنِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مُغْنِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای بی نیاز، بلند مرتبه هستی ای بی نیاز کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا وَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَوِیُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای کمال بخش، بلند مرتبه هستی ای توانا، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا کَافِی تَعَالَیْتَ یَا شَافِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای کفایت کننده، بلند مرتبه هستی ای شفابخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُقَدِّمُ تَعَالَیْتَ یَا مُؤَخِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پیش انداز، بلند مرتبه هستی ای پس انداز، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا أَوَّلُ تَعَالَیْتَ یَا آخِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای آغاز، بلند مرتبه هستی ای انجام، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا ظَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا بَاطِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای آشکار، بلند مرتبه هستی ای نهان، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا رَجَاءُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَجَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای امید، بلند مرتبه هستی ای آنکه به او امید می بندند، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا ذَا الْمَنِّ تَعَالَیْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای احسان بخش، بلند مرتبه هستی ای هماره بخشایشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا حَیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَیُّومُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای زنده، بلند مرتبه هستی ای به خود پاینده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا وَاحِدُ تَعَالَیْتَ یَا أَحَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای یگانه، بلند مرتبه هستی ای یکتا، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدُ تَعَالَیْتَ یَا صَمَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای سرور، بلند مرتبه هستی ای مقصود همه، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا قَدِیرُ تَعَالَیْتَ یَا کَبِیرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای توانا، بلند مرتبه هستی ای بزرگ، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا وَالِی تَعَالَیْتَ یَا عَالِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای کارگزار و حاکم، بلند مرتبه هستی ای بلند پایه، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا عَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا أَعْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای والا، بلند مرتبه هستی ای والاتر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا وَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَوْلَى أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای سرپرست، بلند مرتبه هستی ای مولا، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا ذَارِئُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پدیدآور، بلند مرتبه هستی ای آفریننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا خَافِضُ تَعَالَیْتَ یَا رَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای فرودآور، بلند مرتبه هستی ای فرازبر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُقْسِطُ تَعَالَیْتَ یَا جَامِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای دادگر، بلند مرتبه هستی ای گردآور، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُعِزُّ تَعَالَیْتَ یَا مُذِلُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای عزّت بخش، بلند مرتبه هستی ای خوار کننده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا حَافِظُ تَعَالَیْتَ یَا حَفِیظُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای نگاهبان، بلند مرتبه هستی این نگاهبان، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا قَادِرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقْتَدِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای توانا، بلند مرتبه هستی ای توانمند، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا عَلِیمُ تَعَالَیْتَ یَا حَلِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای دانا، بلند مرتبه هستی ای بردبار، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا حَکَمُ تَعَالَیْتَ یَا حَکِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای داور، بلند مرتبه هستی ای فرزانه، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُعْطِی تَعَالَیْتَ یَا مَانِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای عطا بخش، بلند مرتبه هستی ای بازدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا ضَارُّ تَعَالَیْتَ یَا نَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای زیان رسان، بلند مرتبه هستی ای سودبخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُجِیبُ تَعَالَیْتَ یَا حَسِیبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای اجابت کننده، بلند مرتبه هستی ای حسابرس، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا عَادِلُ تَعَالَیْتَ یَا فَاضِلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای دادگر، بلند مرتبه هستی ای جدایی انداز، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا لَطِیفُ تَعَالَیْتَ یَا شَرِیفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای مهربان، بلند مرتبه هستی ای برجسته و عالی رتبه، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا رَبُّ تَعَالَیْتَ یَا حَقُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پروردگار، بلند مرتبه هستی ای حقیقت پایدار، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مَاجِدُ تَعَالَیْتَ یَا وَاجِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پرشکوه، بلند مرتبه هستی ای یگانه، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا عَفُوُّ تَعَالَیْتَ یَا مُنْتَقِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای بسیار گذشت کننده، بلند مرتبه هستی ای انتقام گیرنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا وَاسِعُ تَعَالَیْتَ یَا مُوسِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای گسترده بخش، بلند مرتبه هستی ای عطاگستر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا رَءُوفُ تَعَالَیْتَ یَا عَطُوفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پرمهر، بلند مرتبه هستی ای نوازشگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا فَرْدُ تَعَالَیْتَ یَا وَتْرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّار یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای یگانه، بلند مرتبه هستی ای بی همتا، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُقِیتُ تَعَالَیْتَ یَا مُحِیطُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای روزی بخش، بلند مرتبه هستی ای فراگیر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا وَکِیلُ تَعَالَیْتَ یَا عَدْلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای کارگزار، بلند مرتبه هستی ای عدالت محض، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُبِینُ تَعَالَیْتَ یَا مَتِینُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای آشکار، بلند مرتبه هستی ای استوار، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا بِرُّ تَعَالَیْتَ یَا وَدُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای نیکو، بلند مرتبه هستی ای مهروز، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا رَشِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْشِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزهی تو ای راهنما، بلند مرتبه هستی ای راهبر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا نُورُ تَعَالَیْتَ یَا مُنَوِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای روشنایی، بلند مرتبه هستی ای روشنی بخش، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛
سُبْحَانَکَ یَا نَصِیرُ تَعَالَیْتَ یَا نَاصِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای یاری رسان، بلند مرتبه هستی ای یاور، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا صَبُورُ تَعَالَیْتَ یَا صَابِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای بسیار شکیبا، بلند مرتبه هستی ای شکیبا، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُحْصِی تَعَالَیْتَ یَا مُنْشِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای شمارشگر، بلند مرتبه هستی ای پدید آورنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا سُبْحَانُ تَعَالَیْتَ یَا دَیَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای پاک و منزّه، بلند مرتبه هستی ای جزادهنده، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا مُغِیثُ تَعَالَیْتَ یَا غِیَاثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای فریادرس، بلند مرتبه هستی ای پناه، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا فَاطِرُ تَعَالَیْتَ یَا حَاضِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
منزّهی تو ای آفریننده، بلند مرتبه هستی ای حاضر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده،
سُبْحَانَکَ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَکْتَ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلَالِ
منزّهی تو ای دارنده توانمندی و زیبایی، بلند مرتبه هستی ای دارای قدرت مطلق و عظمت،
سُبْحَانَکَ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ، فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ،
منزّهی تو، معبودی جز تو نیست، «منزّهی تو، همانا من از ستمکاران بودم، پس دعایش را اجابت کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و این‌چنین اهل ایمان را رهایی بخشیم»؛
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.[۳]
و درود خدا بر آقای ما محمّد و همه خاندان او و ستایس ویژه خدا پروردگار جهانیان است و خدا ما را بس است و چه نیکو کارگزاری است و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلند مرتبه بزرگ.
پی نوشت ها
[۱] . قمی، مفاتیح الجنان، ص ۱۴۶
[۲] . کفعمی، المصباح، ص ۳۵۸
[۳] . کفعمی، البلد الأمین، ص ۳۶۲-۳۶۴
