بعضى از نا آگاهان چنین پنداشته اند که انتظار مهدى (عجل الله فرجه)، ممکن است سبب رکود وعقب ماندگى، یا فرار از زیر بار مسئولیت ها وتسلیم در برابر ظلم وستم گردد. چرا که اعتقاد به این ظهور بزرک مفهومش قطع امید از اصلاح جهان قبل از او وحتى کمک کردن به گسترش ظلم وفساد است تا زمینه ظهور آن حضرت فراهم گردد! در صورتى که چنین نیست وانتظار این ظهور بزرگ آثار وبرکات بسیار سازنده اى دارد، که در ذیل به چند نمونه اشاره مى کنیم:
۱- خوسازى فردى: چنین تحولى قبل از هر چیز نیازمند عناصر آماده وبا ارزش انسانى است که بتوانند بار سنگین چنان اصلاحات وسیعى را در جهان به دوش بکشند، واین در درجه اول محتاج به بالاترین سطح اندیشه وآگاهى وآمادگى روحى وفکرى براى همکارى در پیاده کردن آن برنامه عظیم است. تنگ نظریها، کوته بینیها، کج فکریها، حسادتها، اختلافات کودکانه ونابخردانه وبطور کى هر گونه نفاق وپراکندگى با موقعیت منتظران سازگار نیست.
نکته مهم این است که منتظر واقعى، براى چنان برنامه مهمى، هرگز نمى تواند نقش تماشاچى را داشته باشد، باید از هم اکنون حتما در صف انقلابیون قرار گیرد.
ایمان به نتایج وعاقبت این تحول هرگز به او اجازه نمى دهد که در صف مخالفان باشد وقرار گرفتن در صف موافقان نیز محتاج به داشتن (اعمال پاک) وروحى پاکتر، وبرخوردارى از شهامت وآگاهى کافى است.
من اگر فاسد ونادرستم چگونه مى توانم در انتظار نظامى که افراد فاسد ونادرست در آن هیچ گونه نقشى ندارند، بلکه مطرود ومنفور خواهند بود، روز شمارى کنم. آیا این انتظار براى تصفیه روح فکر وشستشوى جسم وجان از لوث آلودگى ها کافى نیست؟
ارتشى که در انتظار جهاد اسلامى وآزادى بخش به سر مى برد حتما به حالت آماده باش کامل در مى آید. سلاحى که براى چنین میدان نبردى شایسته است به دست مى آورد وسنگرهاى لازم را مى سازد. آمادگى رزمى افراد خود را بالا مى برد، روحیه افراد خود را تقویت مى کند وشعله عشق وشوق براى چنین مبارزه اى را، در دل فرد فرد سربازانش زنده نگاه مى دارد، ارتشى که داراى چنین آمادگى نیست، هرگز در انتظار به سر نمى برد، واگر بگوید دروغ مى گوید.
انتظار یک مصلح جهانى به معناى آماده باش کامل فکرى واخلاقى، مادى ومعنوى براى اصلاح همه جهان است. فکر کنید چنین آماده باشى چقدر سازنده است. براى تحقق بخشیدن به چنین انقلابى، مردانى بسیار بزرگ ومصمم وبسیار نیرومند وشکست ناپذیر، فوق العاده پاک وبلند نظر، کاملا آماده وداراى بینش عمیق لازم است.
وخودسازى براى چنین هدفى مستلزم به کار بستن عمیق ترین برنامه هاى اخلاقى وفکرى واجتماعى است، این است معناى انتظار واقعى، آیا هیچ کس مى تواند بگوید که چنین انتظارى سازنده نیست؟!
۲- خود یاریهاى اجتماعى: منتظران راستین در عین حال وظیفه دارند تنها به خویش نپردازند، بلکه مراقب حال یکدیگر باشند، وعلاوه بر اصلاح خویش در اصلاح دیگران نیز بکوشند، زیرا برنامه عظیم وسنگینى که انتظارش را مى کشند یک برنامه فردى نیست، برنامه اى است که تمام عنصر انقلاب باید در آن شرکت جویند، باید کار به صورت دسته جمعى وهمگانى باشد، کوشش ها وتلاش ها باید هماهنگ گردد، وعمق ووسعت این هماهنگى باید به عظمت همان برنامه انقلاب جهانى باشد که انتظار آن را دارند.
در یک میدان وسیع مبارزه دسته جمعى، هیچ فردى نمى تواند از حال دیگران غافل بماند، بلکه موظف است هر نقطه ضعفى را در هر کجا ببیند اصلاح کند وهر موضع آسیب پذیرى را ترمیم نماید، وهر قسمت ضعیف وناتوانى را تقویت کند، زیرا بدون شرکت فعالانه وهماهنگ تمام مبارزین، پیاده کردن چنان برنامه اى امکان پذیر نیست.
منتظران واقعى علاوه بر اینکه به اصلاح خویش مى کوشند، وظیفه خود مى دانند که دیگران را نیز اصلاح کنند. این است اثر سازنده دیگرى براى انتظار قیام مصلح جهانى.
۳- منتظران راستین در فساد محیط حل نمى شوند: اثر مهم دیگرى که انتظار مهدى دارد حل نشدن در مفاسد محیط وعدم تسلیم در برابر آلودگیها است.
توضیح اینکه هنگامى که فساد فراگیر مى شود واکثریت یا جمع کثیرى را به آلودگى مى کشاند، گاهى افراد پاک در یک بن بست سخت روانى قرار مى گیرند، بن بستى که از یأس اصلاحات سرچشمه مى گیرد. گاهى آنها فکر مى کنند که کار از کار گذشته ودیگر امیدى به اصلاح نیست، وتلاش وکوشش براى پاک نگاه داشتن خویش بیهوده است، این نومیدى ویأس ممکن است آنها را تدریجا به سوى فساد وهمرنگى با محیط بکشاند ونتوانند خود را به صورت یک اقلیت صالح در برابر اکثریت ناسالم حفظ کنند وهمرنگ جماعت نشدن را موجب رسوایى بدانند!
تنها چیزى که مى تواند در آنان روح (امید) بدمد، وبه مقاومت وخویشتن دارى دعوت کند ونگذارد در محیط فاسد حل شوند، امید به اصلاح نهایى است، تنها در این صورت است که آنها دست از تلاش وکوشش براى حفظ پاکى خویش واصلاح دیگران برنخواهند داشت.
به همین دلیل، امید را مى توان همراه به عنوان یک عامل مؤثر تربیتى در مورد افراد فاسد شناخت، همچنین افراد صالحى که در محیطهاى فاسد وگرفتارند، هرگز بدون امید نمى توانند خویشتن را حفظ کنند.
نتیجه اینکه انتظار ظهور مصلحى که هر قدر دنیا فاسدتر مى شود امید ظهورش بیشتر مى گردد، اثر فزاینده روانى در معتقدان دارد، وآنها را در برابر امواج نیرومند فساد بیم مى کند، آنها نه تنها با گسترش دامنه فساد محیط مأیوس نمى شوند، بلکه به مقتضاى:
وعده وصل چون شود نزدیک
آتش عشق تیزتر مى گردد
وصول به هدف را در برابر خویش مى بینند وکوشش آنان را براى مبارزه با فساد ویا حفظ خویشتن با شوق وعشق زیادترى تعقیب مى گردد. (۱)
پی نوشت:
(۱) تفسیر موضوعى پیام قرآن، آیه الله مکارم شیرازى، ج ۹، ص ۴۴۷.
نویسنده: امیرحسین مهدی پور
