ولادت
شهید عبد الصاحب حکیم در سال ۱۳۶۰ هجرى قمرى در خانواده اى اهل علم و تقوا در شهر نجف اشرف دیده به جهان گشود. پدرش سید محسن حکیم از مراجع بزرگ جهان اسلام و از شخصیتهاى برجسته علماى عصر حاضر مى باشد.
خاندان
خاندان حکیم از بزرگترین و مشهورترین خاندانهاى عراق مى باشد که در رأس آنها فقیه راحل، آیت الله العظمى سید محسن طباطبایى حکیم مرجع بزرگ شیعه در قرن حاضر است. خاندان حکیم خاندانى شریف و داراى شخصیتهاى بزرگ علمى مى باشند که بسیارى از آنها به درجه رفیع شهادت نایل آمدند. این خاندان با تاریخ درخشان خود بخشى از تاریخ عراق را به خود اختصاص داده اند و با پایدارى در راه حق تا آخرین قطره خون مهر شهادت را بر آثار گرانبهاى علمى خود زده اند.
تحصیلات
شهید عبد الصاحب حکیم در شهر مقدس نجف اشرف از همان دوران کودکى تحصیلات خود را آغاز نمود و به حوزه علمیّه بزرگ آن شهر پیوست و شروع به فراگیرى علوم و معارف اسلامى از اساتید بزرگ آن حوزه و خوشه چینى از خرمن علم و دانش آن اندیشمندان بزرگ جهان اسلام کرد تا اینکه خود یکى از چهره هاى درخشان آن حوزه و از اساتید بزرگ درس سطح و خارج فقه و اصول گردید.
شخصیت اخلاقى
شهید عبد الصاحب حکیم از صفات برجسته اخلاقى برخوردار بود. وى انسانى حلیم و بردبار و در مشکلات و حوادث زندگى از صبر فراوانى بهرهمند بود. او با مهربانى با مردم سخن مى گفت و از خودخواهى پرهیز مىنمود. در میان دوستان به جدیت و پشتکار مشهور بود و به امور غیر مهم نمى پرداخت. او با وقار و با شخصیت بود و در انجام وظایف و کارهاى مربوط به خود کوتاهى نمى کرد. در انجام فرامین شرعى سخت کوشا بود و خود را فانى در طلب علم نموده بود. او همیشه نمازهایش را اول وقت به جا مى آورد و نیمه هاى شب براى نماز و قرائت قرآن برمى خاست. او از عزت نفس و همتى عالى برخوردار بود و با وجود آنکه منسوب به خاندان و بیت مرجعیت بود هیچگاه خود را برتر از دیگران نمى دانست.
شخصیت علمى
شهید عبد الصاحب حکیم علوم مقدماتى حوزه را نزد اساتید حوزه علمیّه نجف فرا گرفت و دروس سطح را نزد برخى از افاضل خانواده آموخت مانند علامه آیت الله سید محمد على حکیم و علامه سید محمد باقر حکیم. وى در دروس عالى حوزه از محضر آیت الله سید محمد روحانى و آیت الله سید ابو القاسم خویى بهره برد و در سن ۳۰ سالگى به درجه اجتهاد نایل آمد. وى هفت دوره دروس سطح مانند رسائل، مکاسب و کفایه را در حوزه علمیّه نجف اشرف تدریس نمود و در سال ۱۳۹۹ هجرى قمرى تدریس خارج فقه و اصول را نیز شروع کرد. وى درس خارج اصول را به مبحث حجیت خبر واحد رساند و در فقه، مبحث اجتهاد و تقلید و کتاب الطهاره را به پایان رساند. متن درس ایشان کتاب منهاج الصالحین نوشته پدرش آیت الله سید محسن حکیم بود. از دیگر درسهاى ایشان تدریس دوره هاى عقاید و اخلاق و تفسیر قرآن بود که براى طلاب جوان و فاضل حوزه علمیّه نجف ایراد مى کرد.
اساتید
شهید عبد الصاحب حکیم از محضر علماى فراوانى بهره برده است مانند:
۱ – پدرش آیت الله سید محسن حکیم
۲ – برادرش علامه سید محمد باقر حکیم
۳ – آیت الله سید محمد على حکیم
۴ – آیت الله سید محمد روحانى
۵ – آیت الله سید ابو القاسم خویى
۶ – آیت الله شهید سید محمد باقر صدر و اساتید دیگر از علماى حوزه علمیّه نجف.
تألیفات
وى داراى تألیفات ارزشمندى است مانند:
۱ – منتقى الأصول این کتاب تقریرات درس خارج اصول آیت الله سید محمد روحانى در نجف اشرف مىباشد.
۲ – تقریرات فقهى این تقریرات شامل کتابهاى خیارات، صوم، زکات، خمس، حج و ابواب دیگر فقهى است که توسط استاد ایشان آیت الله سید محمد روحانى در درس خارج فقه ایراد گردیده است.
۳ – محاضرات فی أصول الفقه این کتاب شامل مباحث درس خارج اصول ایشان در نجف اشرف مىباشد که شامل مباحث علم اصول تا حجیت خبر واحد مى شود. وى بعد از آن به شهادت مى رسد.
۴ – محاضرات فی الفقه این کتاب شامل مباحث درس خارج ایشان در نجف اشرف مى باشد و شامل مباحث اجتهاد و تقلید و کتاب طهارت مى باشد.
۵ – رساله فی طهاره الخمر وى این کتاب را به درخواست پدرش حضرت آیت الله سید محسن حکیم نگاشته است.
۶ – محاضرات توجیهیه فی العقائد و الأخلاق این کتاب شامل درسهاى عقاید و اخلاق ایشان براى طلاب حوزه علمیّه نجف اشرف است.
۷ – شرح کفایه الأصول مرحوم آخوند خراسانی مقدمه محمد صادق جعفرى بر کتاب منتقى الأصول.
شهادت
و سرانجام این دانشمند بزرگ جهان اسلام در حمله گستردهاى که از سوى رژیم حاکم عراق به منازل آل حکیم نمودند در شب سه شنبه ۲۶ رجب ۱۴۰۳ دستگیر و به همراه برادران و برادرزادگان خود در ۷ شعبان ۱۴۰۳ هجرى قمرى به درجه رفیع شهادت نایل آمد. خداوند ایشان را با شهداى صدر اسلام محشور فرماید.
