سه ستون اصلی نظام خانواده عبارتند از: احترام، محبت و گذشت… که به مرور باید طی فرایند تربیت در ذهن فرزندان نهادینه شوند.
در روابط خانوادگی پیوند عاطفی، تفاهم، و درک متقابل نقش سازنده‌ای دارند. روابط زن و مرد مثل یک جاده دو طرفه است که هر دو نفر باید به یکدیگر قدرت، نیرو، اهمیت، شخصیت، اعتماد به نفس، حس خوب و در یک کلام بار و انرژی مثبت بدهند و یا همه این‌ها را از هم بگیرند و احساسات تخریبی جایگزینش کنند.
سالم و مثبت بودن رابطه زن و مرد، مبنای استحکام خانواده و زیربنای آن خواهد بود، فراوانی مولفه‌های مهرورزی، دلسوزی، محبت، احترام، گذشت و… باعث تقویت و پایداری روابط و پیوندهای عاطفی بین اعضاء می‌گردد و همانند سپری آنها را در برابر سختی‌ها و ناملایمات محافظت می‌کند.
آسیبی رایج در خانواده
یکی از آسیب‌های مشهود که بنیان هر خانواده‌ای را تهدید می‌کند، عدم ایفای نقش صحیح زن و مرد، و جابه‌جایی وظایف ذاتی آنان یا اساسا حذف کل نقش است.
در برخی خانواده‌ها مشاهده می‌شود که مردان، نقش عابربانک و یا زن‌ها وظیفه خدمت‌رسانی را به عهده دارند، لازم به یادآوری است که این‌ها، بخشی از وظایف زن و مرد محسوب می‌شود نه تمام آن، بلکه نقش هر دو، بسیار فراتر از چنین رویکردی است.
هر انسانی برای این که در رشته‌ای(شغلی، هنری، ورزشی، تجاری…) مهارت پیدا کند، باید سال‌ها تحصیل، تمرین و… نماید تا تجربه کسب کرده و در رشته مربوطه متخصص شود، ولی چگونه است که برای بزرگترین و مهمترین کارها(تربیت و پرورش کودک – انسان) زن و مرد جوان غالبا به دنبال هیچ آموزش و شناخت و آگاهی نمی‌روند و اگر هم علاقمند باشند، صرفا از دانسته‌های نسل قبل استفاده می‌کنند؟
الگوبرداری فرزندان از والدین
بخش اعظمی از داشته‌ها و یادگیری کودک، به واسطه مشاهده و دیدن اعمال دیگران صورت می‌پذیرد. در درجه اول از مادر و بعد، پدر و دیگر اعضای خانواده، در حقیقت فرزندان از کارهای مادر خود تقلید می‌کنند در آموزه‌های دینی نیز تصریح شده که با کارهایی به غیر از زبان و کلام، افراد را به مذهب دعوت کنید.
از آنجایی که برای مهارت پیدا کردن و حرفه‌ایی شدن در کاری، به تحصیلات – آگاهی و تجربه نیاز است، یک زن و شوهر جوان معمولا آموزشی تخصصی برای روابط زناشویی و تربیت فرزندان ندارند، به کار بردن الگوهای قدیمی(دستورالعمل‌های بزرگترها) در این موارد، چندان کارساز نیست؛ چون رشد جامعه بشری و تحولات شگرف موجود در روابط انسان‌ها، ظرفیت‌های انسانی جدیدی را در جامعه بشری گشوده است، لذا باید با توجه به نیاز روز، از فرمول‌های تازه و کاربردی‌تری استفاده نماییم.
منبع: سایت دکتر افشین طباطبایی
