راوندى رحمه الله در کتاب «خرائج» مى نویسد:
روایت شده که ابو هاشم جعفرى[۱] بعد از وفات حضرت رضا و فرزندش امام جواد علیه السلام خدمت امام هادى مى رسید و زیاد به آن حضرت مراجعه مى کرد، روزى عرض کرد: من وقتى از خدمت شما به بغداد مى روم شوق دیدار شما را پیدا مى کنم، گاهى نمى توانم با کشتى سفر کنم، مرکبى هم جز همین بِرذون[۲] ضعیف ندارم، از خدا بخواهید که مرا در راه زیارت شما تقویت فرماید.
امام علیه السلام براى او دعا کرد و فرمود: «قوّاک اللَّه یا أباهاشم ، وقوّى برذونک».
خداوند به تو اى ابو هاشم و برذونت قوّت دهد.
راوى گوید:
بعد از دعاى آن حضرت ابوهاشم نماز صبح را در بغداد مى خواند و با همان مرکب براه مى افتاد و نزدیک ظهر به سامراء مى رسید[۳] دوباره اگر مى خواست همان روز به بغداد بر مى گشت و این از عجیب ترین دلایل و معجزاتى بود که از آن امام علیه السلام مشاهده شد.[۴]
پی نوشت ها:
[۱] . او داود بن قاسم بن اسحاق بن عبداللَّه بن جعفر بن ابى طالب است .
نجاشى در کتاب رجال خود ص ۱۵۶ رقم ۴۱۱ فرموده است : ابوهاشم مقام و مرتبه والایى نزد ائمه طاهرین علیهم السلام داشت ، و از ثقات است که به خبرش اطمینان حاصل مى شود ، و شیخ رحمه الله در «فهرست» فرموده است : ابوهاشم از ائمّه علیهم السلام پنج امام بزرگوار – از حضرت رضا علیه السلام تا حضرت صاحب الأمر ارواحنا فداه – را درک کرده است .
[۲] . برذون نوعى چهارپا است که از اسب ضعیفتر و از الاغ در راه رفتن تواناتر است، ظاهراً به آن یابو گفته مى شود.
[۳] . فاصله بین سامراء و بغداد ، سى فرسخ است .
[۴] . الخرائج: ۶۷۲/۲ ح۱، إعلام الورى: ۳۶۱، مناقب ابن شهراشوب: ۴۰۹/۴ ، بحار الأنوار : ۱۳۷/۵۰ ح ۲۱، إثبات الهداه: ۴۳۷/۳ ح ۳۳ ، مدینه المعاجز : ۴۵۴/۷ ح ۳۷ .
منبع: پایگاه علمی المنجی.
