دعاؤها علیهاالسلام اذا طلع هلال شهر رمضان
عن الرضا علیه السلام فی حدیث: معاشر شیعتی اذا طلع هلال شهر رمضان فلا تشیروا الیه بالاصابع، و لکن استقبلوا القبله و ارفعوا ایدیکم الى السّماء، و خاطبوا الهلال و قولوا: رَبُّنا وَ رَبُّکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ، اَللَّهُمَّ اجْعَلْهُ عَلَیْنا هِلالاً مُبارَکاً، وَ وَفِّقْنا لِصِیامِ شَهْرِ رَمَضانَ، وَسَلِّمْنا فیهِ، وَ تَسَلَّمْنا مِنْهُ، فی یُسْرٍ وَ عافِیَهٍ، وَ اسْتَعْمِلْنا فیهِ بِطاعَتِکَ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ. ثم قال: و لقد کانت فاطمه سیده نساءالعالمین علیهاالسلام، تقول ذلک سنه، فاذا طلع هلال شهر رمضان، فکان نورها یغلب الهلال یخفی، فاذا غابت عنه ظهر.
از امام رضا علیه السلام روایت شده که در حدیثى فرمودند: اى شیعیان من، آنگاه که هلال ماه رمضان آشکار شد، با دست بدان اشاره نکنید، بلکه رو به قبله ایستاده و دستهایتان را بسوى آسمان بلند کرده و این دعا را بخوانید: پروردگار ما و تو خداوند جهانیان است، پروردگارا این هلال ماه را هلال مبارکى قرار ده، و ما را براى روزه ماه رمضان موفق نما، و ما را در آن سالم گردان، و این ماه را از ما در سلامت قرار ده، در راحتى و آسایش، و ما را در آن ماه به طاعت خود مشغول ساز، بدرستیکه تو بر هر کار توانا و نیرومند مى باشى. سپس فرمود: حضرت فاطمه علیهاالسلام این دعا را مى خواند، آنگاه که هلال ماه رمضان آشکار مى شد، نور آن حضرت بر نور هلال برترى داشت و هلال دیده نمى شد، و هرگاه که آن حضرت غائب مى شد هلال آشکار مى گشت.
