اشاره:
جعفر برادر امام حسن عسکری(علیه‌السلام) بعد از فوت آن حضرت مدعی امامت گردید اما به علت اینکه دروغ او برای همگان آشکار شد، به جعفر کذاب معروف گردید. ائمه (علیهم‌السلام) همگی برای اثبات امامت خود دلایلی متقنی داشته که برخی از این دلایل معجزاتی بوده که از آنان صادر می شده است. در این نوشته کوتاه مطلبی نقل شده که در ضمن اثبات کذب جعفر امامت امام عصر(عج‌الله فرجه) را به اثبات رسانده است.
ابوالادیان که از خدمت‌گزاران امام حسن عسکری (علیه‌السلام) بود و نامه‌های آن حضرت را به شهر‌های مخلتف می‌برد، گوید: پس از شهادت امام عسکری (علیه‌السلام) جمعی از مردم قم، وارد سامرا شدند و از حال امام عسکری (علیه‌السلام) پرسیدند و دانستند که امام (علیه‌السلام) از دنیا رفته است. گفتند: «به چه کسی باید تعزیت بگوییم؟» مردم، جعفر بن علی [جعفر کذاب] را معرفی کردند. آنان نزد او رفتند و سلام کردند و به او تعزیت گفتند سپس به وی گفتند: «همراه ما نامه‌ها و اموالی است».
آیا می‌گویی که آن نامه‌ها از چه کسانی است و آن اموال چقدر اند؟ جعفر از جای برخاست و با ناراحتی گفت: «آیا از ما می‌خواهید که غیب بدانیم؟» در این هنگام، خادم ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بیرون آمد و به آنان گفت: «نامه‌هایی که با شماست. از فلانی و فلانی است و مالی که در همیان است، هزار دینار است و ده دینار آن‌ها زراندود است». آنان نامه‌ها و مال را به او سپردند و گفتند: «کسی که تو را نزد ما فرستاده، امام است»[۱]
پی نوشت:
[۱] . صدوق، کما ل الدین، ۱۴۱۶: ج۲، ص۴۷۵-۴۷۶؛ حر عاملی، اثبات الهداه، ۱۴۲۵: ج۵، ص۲۹۹.
برگرفته از مقاله علی ربانی گلپایگانی
منبع :مرکز تخصصی مهدویت
