جنسی که آزارت می دهد!

۱۳۹۶-۱۱-۲۸

315 بازدید

راه کاری برای امنیت در محیط کار

امروزه محیط کار، مثل خانه فرد محسوب می‌شود. در واقع فرد روزی ۷ تا ۸ ساعت را در محل کار سپری می‌کند. این محل گاهی آزاردهنده شده و فرد در آن، احساس ناامنی می‌کند و به دلیل آزارهای جنسی بعد از مدت کوتاهی، این روند به سوهان روح تبدیل می‌شود.

وقتی پای آزار جنسی به فضای کار زن باز می‌شود، دو راه بیشتر پیش پای او باقی نمی‌ماند: یا می‌رود و یا می‌ماند. اگر به کار نیاز داشته باشد، یا می‌سوزد و یا می‌سازد. برای پیشگیری از این وضعیت چه می‌توان کرد؟

اگر اهل مطالعه حوادث روزنامه‌ها و فضاهای مجازی باشید، گهگاه به خبرهایی درباره پیامدهای مزاحمت در محیط کار برخورده‌اید. متأسفانه این مزاحمت‌ها اغلب مسکوت می‌مانند و زمانی خبرساز می‌شود که پای رفتارهای مخاطره‌آمیز و جنایت در میان باشد.

رفتارهایی به نام آزار جنسی

آزار جنسی لزوماً به معنای تعرض جنسی فیزیکی نیست، بلکه به هر نوع رفتاری از جانب مرد که بار جنسی داشته باشد و زن راضی به دریافت آن نباشد، گفته می‌شود. برای مثال نگاه‌های چشم‌چرانانه، به کار بردن کلماتی که به شریک جنسی گفته می‌شوند، تمایل برای دوست شدن و تقاضای صریح رابطه جنسی از نمونه‌های شایع این مسئله است. لازم است، فضای کاری که انتخاب می‌کنید، زنان و مردان حضور داشته باشند، مردانه نباشد و در یک فضای عمومی و پر رفت و آمد فعالیت کنید.

نتایج آزار جنسی زنان

زنانی که با این مسئله مواجه می‌شوند، به مشکلاتی مانند بدبینی، اضطراب، افسردگی، خشم، احساس بی‌ارزشی، کاهش اعتماد به نفس، ترس از ورود به عرصه‌های جدید، مشکلات خواب و بیماری‌های جسمانی دچار می‌شوند. علاوه بر این‌ها بازده کار کاهش می‌یابد. چه بسا بعد از مدتی، بیکار شدن به دلیل این مسئله، مشکلات زندگی بیشتر می‌شود.

چگونه می‌توان از وقوع آزار جنسی خود در محیط کار پیشگیری کرد؟

بدون تحقیق وارد کاری نشوید

امروزه کار پیدا کردن قصه طول و درازی دارد، به همین خاطر وقتی به فرصت شغلی بر می‌خوریم، فقط به یک چیز فکر می‌کنید: به دست آوردن شغل. همین موضوع باعث می‌شود بدون پرس و جوی کافی درباره فضای کار، همکاران و … وارد آن شوید. در این میان فقط خدا کند که از هول حلیم به دیگ نیفتاده باشید. اگر این طور باشد، عواقب آن مدت‌ها آزارتان می‌دهد.

یکی از مواردی که در تحقیقات خیلی به دردتان می‌خورد، آگاهی پیدا کردن از وجود یا عدم وجود بخش‌های نظارتی بر محل است. شاید محیط‌هایی که به این بخش‌ها مجهز نیست، پتانسیل بیشتری برای آزار دیدن زنان شاغل دارند.

وقتی برای رفتار و گفتار خود در محل کارتان قوانینی را تعیین می‌کنید و به آنها پای‌بند می‌مانید، به زبان بی‌زبانی به اطرافیان می‌گویید که اجازه هر رفتاری را به آنها نمی‌دهید.

چه فضای کاری انتخاب کنیم؟

در اینجا باز هم مسئله انتخاب مطرح است. در محیط‌های کاری که کاملاً مردانه است، احتمال آزار دیدن زنان به خصوص زنان جوان بیشتر است. لازم است، فضای کاری که انتخاب می‌کنید، زنان و مردان حضور داشته باشند، مردانه نباشد و در یک فضای عمومی و پر رفت و آمد فعالیت کنید.

دیوار محافظ

اگر از آن دسته از زنانی باشید که چاره‌ای به جز کار کردن در محیط‌های خلوت آن هم برای ساعات طولانی را ندارند، می‌توانید با تعیین حریم خصوصی تا حد زیادی جلوی احتمال آزار جنسی خود را بگیرید. وقتی برای رفتار و گفتار خود در محل کارتان قوانینی را تعیین می‌کنید و به آنها پای‌بند می‌مانید، به زبان بی‌زبانی به اطرافیان می‌گویید که اجازه هر رفتاری را به آنها نمی‌دهید. هر قدر این دیوار مستحکمتر باشد، مزاحمان بیشتری قید عبور از آن را خواهند زد و در نتیجه امنیت و آرامش بیشتر خواهد شد.

مطلب دیگر، رعایت این مهم به خصوص در ارتباط با مردانی است که رئیس ما هستند و یا به نوعی رتبه شغلی‌شان از ما بالاتر است. رعایت سلسله مراتب به جای خود، اما این که اگر اجازه هر رفتار، گفتار و یا نگاهی را به این افراد بدهید، زمینه‌ای برای از بین بردن آرامش خواهد بود. چه بسا که این مسئله خود عرصه‌ای برای اعمال فشار در جهت پذیرش خواسته‌ها است.

آسیب‌پذیر نباشید

مهارت‌های شغلی‌تان را افزایش دهید. تحقیقات نشان می‌دهد، زنانی که در رتبه‌های پایین‌تر شغلی کار می‌کنند، بیش از زنانی که مشاغل بالاتری دارند، مورد آزار روسا و همکاران قرار می‌گیرند. به بیان دیگر، افزایش مهارت‌های روانی، ارتباطی و اجتماعی به کاهش احتمال آزار کمک می‌کند. وقتی یاد می‌گیرید منفعل نباشید، خوب و موثر رفتار کنید و درست ارتباط برقرار کنید، می‌توانیم با آرامش بیشتر و به مدت طولانی‌تر در کارتان باقی بمانید.

عفاف و حجاب

کار کردن در بیرون از خانه، آداب خاص خود را دارد. پوشیدن لباس‌های مناسب، خودداری از آرایش‌های غلیظ و رفتارهای عشوه‌گرانه در محل کار، نقش مهمی در پیشگیری از مورد آزار واقع شدن دارد.

منبع: بخش خانواده ایرانی تبیان؛ راحله فلاح