پاسخ: در مورد تاریخ تولّد امام مهدی (عج) پنج قول وجود دارد:
قول اوّل ـ که معروف ترین و مستندترین اقوال است، تاریخ تولّد آن حضرت را نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری می داند. ثقه الإسلام کلینی می نویسد: «وُلد ( علیه السلام ) للنصف من شعبان سنهَ خمس و خمسین و مئتین؛ امام مهدی ( علیه السلام ) در نیمه شعبان سال دویست و پنجاه و پنج هجری قمری متولد شده است».[۱]
علامه مجلسی در بحارالأنوار نیز همین تاریخ را ذکر می کند.[۲]
از شهید اوّل (ره) نیز نقل شده است که: «ولد ـ علیه السلام ـ بسّر مَنْ رأی یومَ الجمعه لیلا خامس عشر شعبان سنه خمس و خمسین و مأتین؛ امام مهدی ـ علیه السلام ـ در سامرا، جمعه شب، هنگام در پانزدهم شعبان ۲۵۵ هجری قمری به دنیا آمد».[۳]
ابن خلکان، یکی از علمای اهل سنّت نیز همین تاریخ را تاریخ ولادت امام مهدی ( علیه السلام ) می داند.[۴]
قول دوم ـ در برخی از منابع، تاریخ تولّد حضرت مهدی (عج) سال ۲۵۶ هجری قمری ضبط شده است. کتاب کمال الدین[۵] شیخ صدوق و الغیبه[۶] شیخ طوسی، از جمله این منابع است.
قول سوم ـ ابو جعفر محمّد بن جریر طبری، تاریخ ولادت امام مهدی (علیه السلام ) را سال ۲۵۷ هجری قمری دانسته است.[۷]
قول چهارم ـ برخی، مانند علی بن عیسی اربلی[۸] و ابن اَبی الثلج بغدادی،[۹] تاریخ ولادت امام مهدی (عج) را سال ۲۵۸ هجری قمری ذکر کرده اند.
قول پنجم-محمدبن علی حموی،تولد حضرت را سال ۲۵۹هجری قمری در سامرا می داند.[۱۰]
همان گونه که از شهید اوّل نقل شد، مکان ولادت آن حضرت، شهر سامرا است[۱۱] که در نزدیکی شهر بغداد قرار دارد. این شهر، بعد از شهادت امام رضا ( علیه السلام ) در دوره حکومت معتصم عباسی بنا گردید.
۱- در انتظار ققنوس، نویسنده:سید ثامر هاشم العمیدی ترجمه مهدی علیزاده.
۲- عصر زندگی ـ آینده انسان و اسلامنویسنده: ،محمد حکیمی.
پی نوشت:
[۱] . محمد بن یعقوب کلینی، اصول کافی، ترجمه جواد مصطفوی، تهران، انتشارات علمیه اسلامیه، ج۲، ص۴۴۹.
[۲] . محمدباقر مجلسی ، بحارالأنوار، ج۵۱، ص۲.
[۳] . همان، ج۵۱، ص۲۸.
[۴] . همان، ج۵۱، ص۲۴.
[۵] . صدوق، کمال الدین، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۰۵ق، ص۴۳۲.
[۶] . طوسی، الغیبه، ص۱۳۹ و ۱۴۷.
[۷] . محمد بن جریر طبری، دلائل الامامه، قم، منشورات رضی، سوم، ص۲۷۱ـ۲۷۲.
[۸] . علی بن عیسی اربلی، کشف الغّمه، تبریز، مکتبه بنی هاشمی، ۱۳۸۱ق، ج۳، ص۲۲۷.
[۹] . ابن ابی الثلج بغدادی، تاریخ الائمه، قم، مکتبه بصیرتی، ص۱۵.
[۱۰]. ابراهیم امینی،داد گستر جهان، قم،شفق،شانزدهم،۱۳۷۶ش.
[۱۱] .محمد باقر مجلسی، همان، ج۵۱، ص۲۸.
