زیارت امام حسین علیه السّلام در اوقات شریفه و شبها و روزهاى متبرکه،به غیر این اوقات که ذکر شد،نیز افضل است،به ویژه اوقاتى که به آن حضرت نسبتى داشته باشد،مانند روز مباهله و روز نزولا هل اتى و روز ولادت آن حضرت و نیز شبهاى جمعه.و از روایتى استفاده میشود که حق تعالى در هر شب جمعه نظر لطفى بر آن حضرت مینماید،و همه پیامبران و اوصیاى ایشان را به زیارت حضرتش میفرستد.
ابن قولویه از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:هرکه قبر امام حسین علیه السّلام را در هر جمعه زیارت کند،البته آمرزیده میشود،و از دنیا با حالت حسرت بیرون نرود،و مسکنش در بهشت با امام حسین علیه السّلام باشد.در خبر اعمش آمده:همسایه او برایش گفت:در خواب دیدم رقعه هایى از آسمان فرو میریزد،که در آنها براى هرکه امام حسین علیه السّلام را در شب جمعه زیارت کند امان نوشته اند،و بعد از این در اعمال کاظمین در ضمن حکایت حاج على بغدادى به این مطلب اشاره خواهد شد.و در غیر این اوقات از اوقات شریفه دیگر نیز خوب است آن حضرت زیارت شود.روایت شده از امام صادق علیه السّلام پرسیدند:آیا براى زیارت امام حسین علیه السّلام خاصى است که بهتر از زمانهاى دیگر باشد؟فرمود:آن حضرت را در هروقت و هر زمان زیارت کنید که در زیارت آن حضرت خیر مقرّرى است،هرکه آن را بیشتر به عمل آورد،خیر بیشترى خواهد یافت و هرکه کمتر انجام دهد خیر کمترى به دست میآورد،و در زیارت کردن آن حضرت در اوقات شریفه بکوشید،که اعمال صالحه در آن اوقات ثوابش دو چندان است و در آن اوقات شریفه فرشتگان الهى براى زیارت آن حضرت از آسمان نازل میشوند الخ.و براى خصوص این اوقات یاد شده زیارت منقولى یافت نشده،تنها براى روز سوم شعبان که روز ولادت حضرت امام حسین علیه السّلام است،دعایى از ناحیه مبارکه بیرون آمده که باید آن را خواند،و ما آن را در ضمن اعمال ماه شعبان ذکر کردیم،
و همچنین بدانکه زیارت آن حضرت در غیر کربلا،از شهرهاى دور فضیلت زیادى دارد،و ما در اینجا به ذکر دو روایت که در کتابهاى«کافى»،«تهذیب»و«من لا یحضره الفقیه»است قناعت میکنیم. روایت اوّل:ابن ابى عمیر از هشام روایت کرده:امام صادق علیه السّلام فرمود:هرگاه راه یکى از شما دور،و از خانهاش تا قبور ما مسافت زیادى باشد،به پشت بام بلندتر منزل خود بالا رود،و دو رکعت نماز بجا آورد،و به سلام کردن به سوى قبرهای ما اشاره کند،به درستى که آن نماز و سلام به ما میرسد. روایت دوم:از حنّان بن سدیر از پدرش نقل شده:امام صادق علیه السّلام به من فرمود:اى سدیر آیا هر روز قبر حسین علیه السّلام را زیارت میکنى؟عرض کردم:فدایت شوم نه،فرمود:شما جفا کارید،آیا در هر جمعه او را زیارت میکنید؟گفتم:نه،فرمود آیا در هر ماهى زیارت میکنید؟
گفتم:نه،فرمود:آیا در هر سالى زیارت میکنید؟گفتم:گاهى از سالها شده که زیارت کردهام فرمود:اى سدیر شما به امام حسین علیه السّلام چه جفاکارید!آیا نمیدانید که حق تعالى دو هزارهزار فرشته]در کتاب«تهذیب»و «فقیه»هزارهزار فرتشه آمده است[ژولیده موى و غبارآلود گمارده تا بر آن حضرت گریه کنند و زیارت نمایند که هرگز سست نمیشوند،و براى تو اى سدیر چه میشود،که زیارت کنى قبر امام حسین علیه السّلام را در هر جمعه پنج مرتبه،و در هر روزى یک مرتبه؟
گفتم:فدایت شوم بین ما و او فاصله بسیارى است،فرمود:به بام خانه ات بالا رو و سپس به راست و چپ نظر کن،آنگاه سر خود را به سوى آسمان بردار،سپس قصد کن جانب قبر آن حضرت را و بگو:السّلام علیک یا ابا عبد اللّه،السّلام علیک و رحمه اللّه و برکاته به خاطر این عمل زیارتى براى تو نوشته میشود،و آن زیارت حجّ و عمره است.سدیر گفت:باشد که این را در ماه بیش از بیست مرتبه بجا آوردم،و در آغاز زیارت اوّل از زیارت مطلقه مطلبی که مناسب این مقام بود گذشت،مراجعه کنید.
