اشاره:
فرقه مرجئه، یکی از شعب و فرق انحرافی در اسلام به شمار می‌رود. مرجئه یکی از مذاهب کلامی اهل سنت است. این عقیده و تفکر در حکومت اموی بوده است ولی به عنوان مکتب کلامی در اواخر قرن اول بروز می‌یابد. این اصطلاح از عقیده ایشان برداشت شده، بدین معنا که عمل، موخر از نیت و ایمان است و موجب ضرر به ایمان نمی‌شود و در نتیجه رجاء، به امید داشتن نیز در این فرقه معنی می‌دهد. در داستان کوتاه زیر موضع امام عصر(عج‌الله فرجه) به صورت معجزه آمیز بیان گردیده است.
اسحاق بن احمد کاتب گفته است: در قم، مرد پارچه فروشی بود که یک شریک مرجئی داشت. پارچه گرانبهایی به دست آنان رسید. فرد مومن به شریکش گفت: «این پارچه برای مولایم مناسب است». شریکش گفت: «من مولایت را نمی‌شناسم؛ ولی تو این پارچه را هرگونه که می‌خواهی، مصرف کن». هنگامی که پارچه به دست ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) رسید، آن را دونیم کرد؛ نصفش را نگاه داشت و نصف دیگر آن را برگرداند و فرمود: «ما را به مال مرجئی نیازی نیست».[۱]
پی نوشت:
[۱] . صدوق، کمال الدین، ۱۴۱۶: ج۲، ص۵۱۰٫
برگرفته از مقاله علی ربانی گلپایگانی
منبع :مرکز تخصصی مهدویت
