آرامگاه امامزاده حمزه، برادر امام رضا (ع) در شش کیلومتری شیروان، مجموعه ای است مرکب از یک حرم چهار گوش به ضلع هشت متر که با واحدهای پیرامون، به وسیله درگاهی هایی با عمق زیاد در ارتباط است.
این بنا با توجه به وضع کلی ساختمان آن و نحوه پوشش بنا، از جمله آثار معدود دوران غزنوی (قرن پنجم) به شمار می رود. امامزاده حمزه رضا را فرزند امام موسی بن جعفر (ع) می دانند. ارتفاع مقبره تا زیر گنبد ۷/۵ متر و بلندى گنبد آن، نزدیک ۸/۵ متر است و تماماً از آجر و گچ و چوب ساخته شده است.
در جانب جنوبى بقعه، ایوان مستطیل شکل بزرگى به طول ۶/۷۰ و عرض ۴/۸۰ متر قرار دارد که در دو سوى آن، دو تالار مستطیل شکل دو طبقه به صورت قرینه ایجاد شده است.
دو جانب غربى و شرقى حرم، با ایوان مانندى در وسط و دو غرفه در کنار آن، با هم حالت قرینه دارند. در ضلع شمالى نیز ایوان مانندى در وسط و چهار غرفه در دو جانب آن وجود دارد. روى هم رفته، این بناى بزرگ آجرى با نماى خارجى خود و طاق نماهاى هشت گانهٔ بزرگ پیرامون آن، اثرى چشمگیر است.
بناى نامبرده با توجه به وضع کلى ساختمانى آن و نحوهٔ پوشش بنا، از جمله آثار معدود دوران غزنوى (قرن پنجم هجری) به شمار مى رود. ضریح ، به شکل مکعب مستطیل مشبک چوبى، در وسط حرم واقع شده و فاقد هر گونه تاریخى است.
در مجاور بقعه، بناى چهارتاقى (مقبرهٔ تیموری) قرار دارد که به نام تپهٔ تیمورى معروف است. در این بنا، به باقى مانده هاى آثار زیباى گچ برى نیز برخورد مى کنیم. امام زاده حمزه رضا را فرزند امام موسى بن جعفر (ع) مى دانند. این بنا با شماره ۷۰۴، در شمار بناهاى تاریخى ایران به ثبت رسیده است.
Comments are closed.