بنیان‌گذاران مسلک بهائیت برای این که رنگ و بوی مذهب و دین به مسلک خود بدهند احکام عملی که تقلیدی صوری از دین اسلام و مفهومی از مسیحیت پولسی است برای آن دست و پا کرده‌اند که به چند مورد از این احکام اشاره می‌شود.
۱ . نماز: در آیین بهایی نماز ۹ رکعت است که به صورت انفرادی، صبح و ظهر و شام بر هر فرد بالغی واجب است و قبله آنها شهر عکّا یعنی قبر حسینعلی بهاء است؛ چرا که وی در کتاب خود گفته: «اذا اردتم الصلوه و لوّ وجوهکم شطری الاقدس؛ وقتی نماز می‌خوانید به سوی قبر من نماز بخوانید».[۱]
چرا حسینعلی بهاء قبر خودش را قبله قرار داده است؟ این تغییر قبله بر چه مبنایی انجام گرفته است. مگر نه این است که بهائیان مدعی از بین بردن اختلافات است با گونه نماز خواندن و با این قبله اختلافات را مضاعف نکرده است؟
۲ . حج: بهائیان برای حج به زیارت خانه‌ای در شیراز می‌روند که سیدعلی محمد باب در آن متولد شده است و هم‌چنین زیارت خانه‌ای در عراق که تبعیدگاه حسینعلی بهاء بود حج آنان به شمار می‌رود.[۲] معلوم نیست حسینعلی بهاء چرا زیارت قبر خود را حج پیروانش قرار نداده؟ گویا می‌خواسته سهمی هم برای سلفش علی محمد باب تعیین کرده باشد که خانه وی را کعبه بهائیان قرار داده است.
۳ . از دیدگاه بهائیان ازدواج با زن پدر حرام است ولی با دختر و خواهر و سایر اقربا جایز است.[۳] یعنی در این ایاحه‌گری فقط زن پدر حرام شده و با بقیه اقربا ولو دختر و خواهر می‌توان ازدواج کرد.
۴ . بهائیان تمام اشیاء را پاک می‌دانند حتی امثال بول، غائط، سگ و خوک[۴] و گویا در این مورد از مسیحیان الگو گرفته‌اند هم‌چنان که حسینعلی بهاء در دعوی الوهیت، از آنان متأثر شده‌اند.
پی نوشت:
[۱] . ر.ک: سلطان‌زاده، رضا، سیری در کتاب‌های بهائیان، ص ۱۲۳، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم.
[۲] . ر.ک: مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۳۴۳، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵٫
[۳] . همان.
[۴] . همان.
نویسنده: حمیدالله رفیعی
