شبهه
آیا روزه روز عاشورا جایز است که وهابیها بر آن اصرار دارند؟
پاسخ شبهه
روزه روز عاشورا قبل از واجب شدن روزه ماه مبارک رمضان، واجب بوده است.[۱] در بین فرق و مذاهب اسلامی از این جهت اختلافی نیست، تنها شافعی ها اعتقاد دارند که روزه روز عاشورا قبل از روزه ماه رمضان واجب نبوده است.[۲]
علمای شیعه نیز قبل از ماه مبارک رمضان، روزه عاشورا را واجب دانسته، ولی در نحوه وجوب آن اختلاف دارند، عده‌ای اعتقاد به وجوب تطوّعی دارند. به این معنا که فقط روزه روز عاشورا واجب نبوده بلکه در هر ماه دو سه روز روزه واجب بوده است، و عده‌ای هم اعتقاد به وجوب عینی آن داشته و می‌گویند روزه روز عاشورا اختیاری بین فدیه و روزه بوده، و روزه افضل بوده است.[۳]
پس علماء بر واجب بودن روزه عاشورا قبل از واجب شدن روزه ماه مبارک رمضان اجماع دارند. امّا بعد از واجب شدن روزه ماه رمضان،روزه عاشورا حکم استحباب را گرفته است. چون عاشورا یکی از روزهای مهم در طول تاریخ بوده است. عرب این روز را روز جشن ملی دانسته و در آن، به جشن می پرداختند،[۴] و قبل از آن هم اتّفاقات مهمّی در این روز افتاده است. تولد حضرت عیسی و ابراهیم ـ علیه السلام ـ در این روز بوده و شکافته شدن دریا در مقابل حضرت موسی و هلاکت فرعون،قبولی توبه حضرت آدم و به کوه جودی نشستن کشتی حضرت نوح،در این روز بوده است. از این رو، روزه این روز مستحبّ بوده و در روایات آمده است که پیامبر در این روز روزه می گرفته و به دیگران هم سفارش می کرده است علی ـ علیه السلام ـ روزه این روز را موجب آمرزش گناهان سال می دانستند.[۵] روز تاسوعا را هم روزه به خاطر اینکه متصل به عاشورا بوده روزه می گرفتند. ثانیاً به خاطر اینکه یهود روزه را فقط در روز دهم یعنی عاشورا تعیین کرده بودند، به جهت مخالفت و عدم مشابهت به آنها، مسلمانان تاسوعا را هم روزه گرفته و از طرفی به جهت احتیاط در رویت هلال و جهات دیگر، تاسوعا هم روزه گرفته می شد.[۶]
این وضع ادامه داشت و مسلمین روز تاسوعا و عاشورا را روزه می گرفتند تا اینکه واقعه غم بار و مصیبت بار عاشورا و حادثه جانسوز شهادت مظلومانه امام حسین ـ علیه السلام ـ در روز عاشورا اتفاق افتاد.
بنی امیه به جهت پیروزی ظاهری بر امام ـ علیه السلام ـ این روز را، روز مبارکی دانسته و در آن روز به جشن پرداخته و آذوقه سال را به خانه آورده و این روز را روزه گرفته[۷] و جشن و سرور را هر سال تکرار می کردند.
از این رو ائمه ـ علیهم السلام ـ و به طبع آنها فقهاء دوراندیش، از روزه این روز نهی کرده و روزه این روز مکروه شد. امام صادق ـ علیه السلام ـ در این خصوص می فرمایند:
«روز عاشورا و تاسوعا را روزه نگیرید، چون این روز مصیبت اسلام و اهل بیت ـ علیهم السلام ـ است. و اگر کسی در این روز، روزه بگیرد، با آل زیاد محشور می شود. و اگر کسی آذوقه به خانه ببرد، برکت از مال او و اهل بیت او برداشته شده شیطان در آن شریک می شود…»[۸]
از امام رضا ـ علیه السلام ـ نیز حدیثی درین مورد نقل شده که مضمونش چنین است:
«این روز، روزی است که بنی امیه در آن روز، روزه می گیرند و در این روز اسلام و مسلمین عزادار شدند، پس در این روز، روزه نگیرید. هر کس در این روز، روزه بگیرد، هم چون آل امیه، آتش جهنم نصیبش خواهد شد.»[۹]
بنابراین قبل از واقعه عاشورا، اختلاف بین فرق و مذاهب اسلامی در روزه روز عاشورا نبوده است. و بعد از واقعه عاشورا هم تنها اختلاف با بنی امیه می باشد. که آنها هم به علت دشمنی با اسلام و اهل بیت، آن را شعار خود قرار داده اند و آتش ابدی، را به جان خریده اند.[۱۰]
روزه روز تاسوعا هم بجهت روز عاشورا مطرح می باشد. و تنها در یک حدیث از امام صادق ـ علیه السلام ـ از روزه روز تاسوعا هم نهی شده است.[۱۱] که متن حدیث در بالا ذکر شد.
پی نوشت ها:
[۱] . زهره صفاتی، ، زیارت در پرتو ولایت، آیات بیّنات، دوّم، ۱۳۸۳ش، ص۱۵۶٫
[۲] . محیی الدین نووی، ، المجموع، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۶، ص۲۱۲٫
[۳] . حلّی، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، چاپ قدیم، ج۲، ص۵۵۶٫
[۴] . حسینی اصفهانی، عاشورا چه روز است، شرکت سهامی طبع کتاب، اوّل، ۱۳۴۸ش، ص۲۰۸٫
[۵] . خوانساری، حسین، مشارق الشموس فی شرح الدروس، بیروت، مؤسسه ال البیت الاحیاء التراث. بی تا، ج۲، ص۴۵۷٫
[۶] . المجموع، ج۶، ص۲۱۶٫
[۷] . زیارت در پرتو ولایت، ص۱۵۲ـ زیارت عاشورا، یوم تبرکت به بنوامیه.
[۸] . مشارق الشموس، ج۲، ص۴۵۸٫
[۹] . سبزواری، محمد باقر، ذخیره العباد، بیروت، مؤسسه ال البیت، بی تا، ج۳، ص۵۲۰٫
[۱۰] . زیارت در پرتو ولایت، ص۶۰٫
[۱۱] . حرّ عاملی، وسائل شیعه، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، اوّل، بی تا، ج۷، ص۳۴، باب۲۱٫
