پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه اشاعره
عدل آن است که مکلف اعتقاد کند که فعل خداى تعالى همه حسن است، یعنى خوبست و مشتمل بر حکمت و مصلحت است. عز الدین بن جعفر بن شمس‌الدین آملی معروف به
صفت عدل طبق تقسیم بندى صفات خدا، در بخش صفات فعل قرار مى گیرد و یکى از آن ها محسوب مى شود، چرا که توصیفى است براى افعال خداوند. معنای عدل الهی
توحید صفاتی یعنى درک و شناسایى ذات حق به یگانگى عینى با صفات و یگانگى صفات با یکدیگر. توحید ذاتى به معنى نفى ثانى داشتن و نفى مثل و مانند داشتن
در معنى کلام و تعریف تکلم و نحوه صدور آن از حق تعالى، بین متکلمان اختلاف و گفتگو حاصل شد، و چون اولین بحث و گفتگوى آن ها در این مطلب بود لذا این
صفت اراده از صفات ذات یا از صفات فعل است. در این مورد، بین حکماء و متکلمان اختلاف نظر پدید آمده است. حکماء اراده را علم به صلاح و از صفات ذات
حدوث و قدم کلام خدا، یکی از مسائل اختلافی بین متکلمان اسلامی است. در این که خداوند متکلم است هیچ اختلافی بین مسلمانان وجود ندارد و آن را یکی از
توحید افعالی از اندیشه هاى اساسى اسلام است که برگرفته از قرآن است، توحید افعالى یا همان قول به «لا مؤثر فی الوجود الا الله» است. قرآن کریم به
از دیدگاه اهل سنت عصمت انبیاء مورد پذیرش نیست. اهل سنت انبیاء را قبل از بعثت معصوم نمی دانند و جمهور اهل سنت یعنی اشاعره و اهل حدیث و عده ای از
دین انسان محوری چون بودیسم در همه شاخه هایش به مسأله رنج پرداخته، خاستگاه آن را در خود انسان می یابد و در صدد ارائه راه کاری است که نجات از همه
