زیارت آل یس

زیارت آل یاسین ، یکى از زیارت هاى مشهور حضرت صاحب الامرعلیه السلام است. راوى و ناقل این زیارت جناب ابو جعفر محمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک جامع الحمیرى قمى است که همه علماى رجال و بزرگان راوى شناس از او به بزرگى  و قداست یاد کرده اند. او صاحب کتاب هاى متعددى بود که ظاهرا چیزى از آنها در دست نیست و چون در اواخر دوران غیبت صغرى امام زمان(عج) مى زیسته مکاتبات بسیارى با ناحیه مقدسه حضرت صاحب الامر، علیه السلام، داشته و به افتخار جواب نائل آمده است. نوشته هاى متعددى به وسیله او نقل شده است که جمله آنها نوشته اى است که متضمن زیارت شریف آل یاسین است.

سَلامٌ عَلى آلِ یسَّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا داعِىَ اللَّهِ وَ رَبّانِىَّ آیاتِهِ

سلام بر آل یاسین سلام بر تو اى دعوت کننده به خدا و عارف به آیاتش

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بابَ اللَّهِ و َدَیّانَ دینِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خَلیفَهَ اللَّهِ

سلام بر تو اى واسطه خدا و سرپرست دین او، سلام بر تو اى خلیفه خدا

وَ ناصِرَ حَقِّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّهَ اللَّهِ وَ دَلیلَ اِرادَتِهِ

و یاور حق او، سلام بر تو اى حجت خدا و راهنماى اراده‌اش،

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا تالِىَ کِتابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمانَهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ فى آناءِ لَیْلِکَ وَ اَطْرافِ نَهارِکَ

سلام بر تو اى تلاوت کننده کتاب خدا و تفسیر کننده آیات او، سلام بر تو در تمام آنات و دقایق شب و سرتاسر روز

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَقِیَّهَ اللَّهِ فى اَرْضِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا میثاقَ

سلام بر تو اى بجاى مانده از طرف خدا در روى زمین، سلام بر تو اى پیمان محکم

اللَّهِ الَّذى اَخَذَهُ وَ وَکَّدَهُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَعْدَ اللَّهِ الَّذى ضَمِنَهُ

خدا که از مردم گرفت و سخت محکمش کرد، سلام بر تو اى وعده خدا که تضمینش کرده

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصوُبُ وَالْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَالْغَوْثُ

سلام بر تو اى پرچم برافراشته و دانش ریزان و فریادرس خلق

وَ الرَّحْمَهُ الْواسِعَهُ وَعْداً غَیْرَ مَکْذوُبٍ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَقوُمُ

و رحمت وسیع حق، و آن وعده‌اى که دروغ نشود. سلام بر تو هنگامى که بپا مى‌ایستى

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَقْعُدُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَقْرَءُ و َتُبَیِّنُ

سلام بر تو هنگامى که مى‌نشینى، سلام بر تو هنگامى که (فرامین حق را) مى‌خوانى و تفسیر مى‌کنى

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تُصَلّى وَتَقْنُتُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَرْکَعُ وَ تَسْجُدُ

سلام بر تو هنگامى که نماز مى‌خوانى و قنوت می‌گیرى، سلام بر تو هنگامى که رکوع و سجده بجاى آورى

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تُهَلِّلُ وَ تُکَبِّرُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَحْمَدُ

سلام بر تو هنگامى که “لا اله الا اللّه” و “اللّه اکبر” گویى.

سلام بر تو هنگامى که خدا را ستایش کنى

و َتَسْتَغْفِرُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تُصْبِحُ وَ تُمْسى اَلسَّلامُ عَلَیْکَ فِى

و از او آمرزش خواهى. سلام بر تو هنگامى که بامداد کنى و شام کنى، سلام بر تو در

اللَّیْلِ اِذا یَغْشى وَالنَّهارِ اِذا تَجَلّى اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الاِْمامُ الْمَاْموُنُ

شب هنگامى که تاریکیش فرا گیرد و در روز هنگامى که پرده برگیرد، سلام بر تو اى امام امین

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمُقَدَّمُ الْمَاْموُلُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ بِجَوامِعِ

سلام بر تو اى مقدم (بر همه خلق و) مورد آرزوى (آنان)، سلام بر تو به همه

السَّلامِ اُشْهِدُکَ یا مَوْلاىَ اَ نّى اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا

شَریکَ لَهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسوُلُهُ لا حَبیبَ اِلاّ هُوَ وَ اَهْلُهُ

گواه گیرم تو را اى مولا و سرور من که من گواهى دهم به این که معبودى نیست جز خداى یگانه

که شریک ندارد و نیز(گواهى دهم که) محمد بنده و رسول او است و محبوبى نیست جز او و خاندانش

وَ اُشْهِدُکَ یا مَوْلاىَ اَنَّ عَلِیّاً اَمیرالْمُؤْمِنینَ حُجَّتُهُ وَالْحَسَنَ حُجَّتُهُ

و گواه گیرم تو را اى مولاى من که على امیر مؤمنان حجت خدا است و حسن حجت او است

وَ الْحُسَیْنَ حُجَّتُهُ وَ عَلِىَّ بْنَ الْحُسَیْنِ حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِى حُجَّتُهُ

و حسین حجت او است و على بن الحسین حجت او است و محمد بن على حجت او است

وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍّ حُجَّتُهُ وَ موُسَى بْنَ جَعْفَرٍ حُجَّتُهُ وَ عَلِىَّ بْنَ موُسى حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِى حُجَّتُهُ وَ عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِى حُجَّتُهُ وَ اَشْهَدُ اَ نَّکَ حُجَّهُ اللَّهِ اَنْتُمُ الاَْوَّلُ وَ الآخِرُ وَاَنَّ رَجْعَتَکُمْ

و جعفر بن محمد حجت او است و موسى بن جعفر حجت او است و على بن موسى حجت او است و محمد بن على حجت او است و على بن محمد حجت او است و حسن بن على حجت او است و گواهى دهم که تو حجت خدایى ، شمایید اول و آخر و مسلماً بازگشت شما

حَقُّ لا رَیْبَ فیها یَوْمَ لا یَنْفَعُ نَفْساً ایمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ

حق است که شکى در آن نیست، روزى که سود ندهد کسى را ایمانش که پیش از آن ایمان نیاورده یا در (مدت)

اَوْ کَسَبَتْ فى ایمانِها خَیْراً وَاَنَّ الْمَوْتَ حَقُّ وَاَنَّ ناکِراً وَنَکیراً حَقُّ

ایمان خویش کار خیرى انجام نداده و همانا مرگ حق است و ناکر و نکیر (دو فرشته سؤ ال قبر) حق است

وَ اَشْهَدُ اَنَّ النَّشْرَ حَقُّ وَ الْبَعْثَ حَقُّ وَ اَنَّ الصِّراطَ حَقُّ وَ الْمِرْصادَ حَقُّ

و گواهى دهم که زنده شدن پس از مرگ حق است و برانگیخته شده حق است و صراط حق است و مرصاد (کمینگاه) حق است

وَالْمیزانَ حَقُّ وَالْحَشْرَ حَقُّ وَالْحِسابَ حَقُّ وَالْجَنَّهَ وَالنّارَ حَقُّ

و میزان حق است و حشر (در قیامت) حق است و حساب حق است و بهشت و دوزخ حق است

وَالْوَعْدَ وَالْوَعیدَ بِهِما حَقُّ یا مَوْلاىَ شَقِىَ مَنْ خالَفَکُمْ وَ سَعِدَ مَنْ

و وعده و تهدید درباره آن دو حق است اى مولاى من بدبخت است کسى که مخالفت شما را کرد و سعادتمند است کسى که

اَطاعَکُمْ فَاشْهَدْ عَلى ما اَشْهَدْتُکَ عَلَیْهِ وَاَ نَا وَلِىُّ لَکَ بَرىٌ مِنْ عَدُوِّکَ

پیروى تان کرد پس گواهى ده بر آنچه تو را بر آن گواه گرفتم و من دوست توام و بیزارم از دشمنت

فَالْحَقُّ ما رَضیتُموُهُ وَالْباطِلُ ما اَسْخَطْتُموُهُ وَالْمَعْروُفُ ما

حق آنست که شما پسند کردید و باطل همانست که شما بدان خشم کردید و کار نیک همان

اَمَرْتُمْ بِهِ وَالْمُنْکَرُ ما نَهَیْتُمْ عَنْهُ فَنَفْسى مُؤْمِنَهٌ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لا شَریکَ

بود که شما بدان دستور دادید و منکر (و کار زشت) همان بود که شما از آن جلوگیرى و نهى کردید، من ایمان دارم به خداى یگانه‌اى که شریک ندارد

لَهُ وَ بِرَسوُلِهِ وَ بِاَمیرالْمُؤْمِنینَ وَ بِکُمْ یا مَوْلاىَ اَوَّلِکُمْ وَ آخِرِکُمْ

و به رسول او و به امیر مؤمنان و به شما اى مولاى من از اول تا آخرتان

وَ نُصْرَتى مُعَدَّهٌ لَکُمْ وَمَوَدَّتى خالِصَهٌ لَکُمْ آمینَ آمینَ .

و یاریم براى شما آماده است و دوستیم خالص و پاک براى شما است،

آمین آمین.

منبع:مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی