- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : < 1 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
یکى از اصحاب و راویان حدیث که به نام ابو یعقوب ، اسحاق – فرزند ابان – معروف بود، حکایت کند:
در آن دورانى که حضرت ابومحمّد، امام حسن عسکرى علیه السلام در زندان معتمد عبّاسى به سر مى برد، به بعضى از دوستان و یاران باوفایش سفارش مى فرمود تا مقدار معیّنى طعام براى افراد بى بضاعت از خانواده هاى مؤمن ببرند.
و در ضمن تصریح مى نمود: متوجّه باشید، هنگامى که وسائل خوراکى را درب منزل فلانى و فلانى برسانید، من نیز در کنار شما همان جا حاضر خواهم بود.
و با این که مامورین حکومتى به طور مرتّب جلوى زندان و اطراف آن حضور داشتند و دائم در گشت و کنترل بودند.
همچنین با این که مسئول زندان هم جلوى زندان حاضر بود و درب زندان قفل داشت و در هر پنج روز، یکبار مسئول زندان را تعویض مى کردند تا مبادا راه دوستى و… با افراد زندانى پیدا شود. و نیز با توجّه بر این که جاسوسانى را به شکل هاى مختلف ، در اطراف گماشته بودند.
با همه این سختگیرى ها، همین که اصحاب دستور حضرت را اجراء مى کردند و مقدار طعام سفارش شده را درب منزل شخص فقیر مورد نظر مى رساندند، مى دیدند که امام علیه السلام قبل از آن ها جلوى منزل حضور دارد و از آن ها دلجوئى مى نماید.
و از این طریق فقراء و شیعیان ، توسّط حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام در رفاه و آسایش قرار مى گرفتند و امام مسلمین – حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام به هر نوعى که مى توانست حتّى از داخل زندان هم ، به خانواده هاى بى بضاعت و تهى دست رسیدگى مى نمود.(۱)
منبع:
۱- عیون المعجزات ص ۱۴۰، مدینه المعاجز: ج ۷، ص ۶۰۱، ح ۲۵۸۸، بحارالا نوار: ج ۵۰، ص ۳۰۴، ح ۸۰.