کرامات مشهد امام رضا علیه السلام

شیخ طبرسی در کتاب اعلام الوری پس از ذکر بعضی از دلائل و معجزات حضرت رضا (علیه السلام) می نویسد :

و اما آنچه بعد از وفات حضرت رضا (علیه السلام) در کنار مشهد مقدسش ظاهر شده و برکاتى که در آنجا به معرض ظهور رسیده و مردمان زیادى آن‏ها را به چشم خود دیده ‏اند و خاصه و عامه به وى اعتراف دارند دوست و دشمن او را تصدیق کرده ‏اند تا امروز زیاده از حد است، و چه بسیار امراض صعب العلاج که صاحبان آنها بهبودى یافته ‏اند ، در مشهد مقدس آن حضرت دعاهاى زیادى مستجاب شده و اندوه‏ها برطرف گردیده که خودمان بسیارى از آنها را مشاهده کرده ‏ایم و در وقوع آن شکى نداریم و اگر بخواهیم در این باره چیزى بنویسیم کتاب به طول خواهد انجامید.[۱]

شیخ حر عاملی قدس سره در کتاب اثباه الهداه پس از نقل این کلام از کتاب اعلام الوری می نویسد :

مولف این کتاب محمد بن الحسن الحر گوید :

من بسیاری از این کرامات را چنانکه طبرسی مشاهده کرد و برای او یقین گردید در مدت مجاورت خود در مشهد حضرت رضا (علیه السلام) که بیست و شش سال بود دیدم و مشاهده کردم و یقین نمودم و در این باره اخباری شنیدم که متجاوز از تواتر است و به یاد ندارم که در این مشهد مقدس دعائی کرده باشم و به وسیله آن حضرت از خداوند حاجتی خواسته باشم مگر اینکه برآورده شد والحمد ا… و مجال را گنجایش تفصیل نیست و سخن در این باره بسیار است و به دین جهت به ذکر کرامتی به طور اجمال اکتفا کردم و آن کرامت این استکه دختری از همسایگان ما ، لال و از سخن گفتن عاجز بود روزی به زیارت قبر حضرت رضا (علیه السلام) مشرف گردید و نز قبر مردی خوش سیما که به گمان من حضرت رضا (علیه السلام) بوده مشاهده کرد ، آن مرد به او گفت چرا سخن نمی گویی؟ ! سخن بگو ، تکلم کن ، در آن هنگام زبانش گشوده شد و لال بودن او به کلی برطرف شد و من در این معجزه این ابیات را سرودم :

یا کلیم الرضا علیه السلام    و علیک السلام و الاکرام

کلیمنی عسی اکون کلیما     لکلیم الرضا علیه السلام

عباس بن محمد رضا القمی گوید :

همانا من در مدت مجاورت خود در این مشهد مقدس مخصوصا در این تاریخ که ماه شوال ۱۳۴۳ می باشد دیدم و مشاهده کردم بسیاری از این قبیل معجزات را و یقین حاصل نمودم چنانکه آن دو عالم ربانی مشاهده کردند و به طوری علم و اطمینان یافتم که شک و تردید در آن راه ندارد و اگر بخواهم در بیان این قسمت وارد شوم از مقصود کتاب خارج خواهم شد و بسیار درست گفته شیخ حر عاملی در شعر خود که می گوید :

و ما بدا من برکات مشهده      فی کل یوم امسه مثل غده

و کشفاء العمی و المرضی به      اجابه الدعاء فی اعتابه.[۲]

محدّث نوری رحمه الله در کتاب «دار السلام» از ابو عبداللَّه حافظ نقل کرده است که گفت:

من شب جمعه ای در حرم حضرت رضا علیه السلام به شب زنده داری و عبادت مشغول بودم، ساعت های آخر شب خواب بر من چیره گشت، بین خواب و بیداری بودم که دیدم دو فرشته از آسمان فرود آمدند و با خط سبز رنگ بر دیوار آن قبه منوّره نوشتند:

إذا کنت تأمل أو ترتجی

من اللَّه فی حالتیک الرضا

فلازم مودّه آل الرسول

وجاور علیّ بن موسی الرضا

وقتی آرزو و امید داری که خداوند در هر دو حال (خوف و رجا) از تو خشنود باشد. دوستی و ارادت خاندان پیامبر را همواره داشته باش و رها مکن ، و مجاورت با حضرت رضا علیه السلام را اختیار کن.[۳]

پی نوشت ها:

[۱] . اعلام الوری با علام الهدی صفحه ۴۳۷٫

[۲] . انوارالبهیه ( شیخ عباس قمی ره ) صفحه ۲۶۷ الی ۲۶۹٫

[۳] . دارالسلام، ج۲، ص۱۲۸؛ ترجمه کتاب نفیس القطره، جلد ۱ صفحه۶۳۲، (تألیف مرحوم آیت الله سید احمد مستنبط (ره))