میلاد فرخنده حضرت فاطمه زهرا(س) ۲۰ جمادى الثانیه

حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)، آخرین فرزند پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) از همسرش حضرت خدیجه (علیها السلام) بود. خدیجه (علیها السلام) در خانه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) داراى دو پسر به نام هاى قاسم و عبدالله، که قاسم پیش از بعثت و عبدالله پس از بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) به دنیا آمده بودند، و چهار دختر به نام هاى زینب، رقیه، ام کلثوم و فاطمه زهرا (علیهن السلام) شد، که همه آنان پیش از بعثت و تنها فاطمه زهرا (علیها السلام) و به روایتى ام کلثوم و فاطمه زهرا (علیها السلام) پس از بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) دیده به جهان گشودند.

به هر روى، حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) در بیستم جمادى الآخر، سال پنجم بعثت، هشت سال پیش از هجرت پیامبر(صلی الله علیه و آله)، در مکه معظمه از دامن بانوى پاکى چون خدیجه کبرى (علیها السلام) دیده به جهان گشود و با انوار وجودى اش جهان را روشن و منور گردانید.

درباره تاریخ تولد آن حضرت، گرچه همگان اتفاق دارند که در ماه جمادى الآخر واقع گردیده است، ولیکن در سال تولد او میان شیعیان و اهل سنت اختلاف است.

اهل سنت معتقدند که آن حضرت در جمادى الآخر، پنج سال پیش از بعثت، یعنى در ۳۵ سالگى رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به دنیا آمد ولیکن مورخان و سیره نگاران شیعه با تبعیت از گفتار امامان معصوم(ع) معتقدند که آن حضرت پس از بعثت پیامبر(صلی الله علیه و آله) دیده به جهان گشود. زیرا پیامبر(صلی الله علیه و آله) مدتى پس از بعثت به فرمان پروردگار متعال به معراج رفت و با عروج خویش به بسیارى از اسرار عالم خلقت و عوالم غیب آگاهى یافت و در آن مدت از خوراکى هاى بهشت تناول کرد و پس از بازگشت به زمین و برگشتن به خانه، با همسرش همبستر و نطفه پاک و بهشتى دخترش فاطمه زهرا(علیها السلام) در چنین فضایى منعقد گردید.

اما خود شیعیان با این که تولد آن حضرت را پس از بعثت مى دانند، در سال آن، اتفاق چندانى ندارند.

اکثر آن ها سال پنجم بعثت و هشت سال پیش از هجرت و عده اى سال دوم بعثت و یازده سال پیش از هجرت پیامبر(صلی الله علیه و آله) را تاریخ تولد حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام) مى دانند.(۱)

از امام صادق(ع) روایت شد: براى حضرت فاطمه (علیها السلام) در نزد خداوند متعال، نُه اسم است و آن ها عبارتند از: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه و زهراء. (۲)

از امام رضا(ع) روایت شد که پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمود: دخترم از این جهت فاطمه نامیده شده است، که خداوند سبحان او و دوستانش را از آتش جهنم رهایى بخشیده است.(۳)

در پایان، مناسبت است فرازهایى از متن روایت پیامبر(صلی الله علیه و آله) درباره دخترش فاطمه زهرا(علیها السلام) را که عبدالله بن عباس روایت کرده است، نقل کنیم :

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): و أمّا ابنتى فاطمه، فانّها سیّده نساءِ العالمین من الاوّلین و الآخرین، و هى بضعه منّى، و هى نور عینى، و هى ثمره فؤادى، و هى روحى الّتى بین جنبى، و هى الحوراءِ الانسیه، متى قامت فى محرابها بین یدى ربّها زهر نورها لملائکه السّماءِ کما یزهر نور الکواکب لأهل الأرض، و یقول الله عزّ و جلّ لملائکته: یا ملائکتی! انظروا الى أمتى فاطمه سیده امائى قائمه بین یدى، ترتعد فرائصها من خیفتى، و قد اقبلت یقلبها على عبادتى، اشهد کم انّى قد آمنت شیعتها من النّار …(۴)

و امّا دخترم فاطمه، پس همانا او سرور زنانِ همه جهانیان ـ از گذشتگان تا آیندگان ـ است و او پاره‌ای از من و نور چشم من و میوه دل من است.

او روح من است که در میان دو پهلوی من جای دارد.

او حوریّه‌ای در قالب بشر است.

هر وقت در محراب عبادتش در مقابل پروردگارش می‌ایستد؛ نورش برای فرشتگانِ آسمان درخشش دارد، همانند نور ستارگانِ آسمان که برای مردم زمین می‌درخشد.

در این هنگام، خدای عزّوجلّ به فرشتگانش می‌فرماید:

ای فرشتگان من! نگاه کنید به بنده من فاطمه که سرور همه بندگانِ من از جنس زنان می‌باشد.

به او نگاه کنید که چگونه مابین پهلو و شانه‌هایش از خوفِ عظمت من می‌لرزد و با قلبش به عبادتِ من روی آورده است.

شما ملائکه را شاهد می‌گیرم که شیعیان او را از آتش دوزخ در امان داشتم.…

پی نوشت:

۱- نک: بیت الأحزان (شیخ عباس قمى)، ص ۱۸؛ العدد القویه (على بن یوسف حلى)، ص ۲۱۹؛ زندگانى چهارده معصوم (ع) – ترجمه اعلام الورى – ص ۲۲۱؛ موسوعه التاریخ الاسلامى (محمد هادى یوسفى)، ج۱، ص ۳۴۸

۲- زندگانى چهارده معصوم (ع) – ترجمه اعلام الورى – ص ۲۳۱

۳- همان، ص ۲۲۲

۴- اللمعه البیضاء (تبریزى انصارى)، ص ۸۵۳