مهریه فاطمه، شفاعت از گنهکاران

احمد بن یوسف دمشقى در کتاب خویش به نام« اخبارالدول و آثار الاءول» چنین روایت مى کند:
« در خبر آمده است : زمانى که پدر بزرگوارش، او (فاطمه ) را به شوهر داده و مالى اندک را به عنوان صداق تعیین فرمود، عرض کرد: « اى رسول خدا، دختران مردم نیز شوهر کرده و مقدار کمى به عنوان صداق بر ایشان تعیین مى گردد، پس فرق بین من و آنان چیست ؟ امیدوار و خواهانم که مهریه را به على (علیه السلام) برگردانى و از خداى تعالى بخواهید که مهریه مرا شفاعت گناهکاران از امت تو قرار دهد.»

پس جبرئیل نازل شد و با وى کاغذ کوچکى از حریر بود که در آن نوشته شده بود: « خداى تعالى مهریه فاطمه را شفاعت گناهکاران از امت پدرش ‍ قرار داده» و به همین علت زمانى که ایشان در حال احتضار بودند، وصیت فرمودند :« که آن کاغذ کوچک را روى سینه شان در زیر کفن قرار دهند.» این وصیت عمل شد و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمودند:« به هنگامى که در قیامت برانگیخته شدم، این کاغذ را به دست مى گیرم و از گناهکاران امت پدرم شفاعت مى کنم .»

در این حدیث همان گونه که مى بینید، از آنچه که به فاطمه زهرا(سلام الله علیها) از عظمت شخصیت و علو همت و مرتبت بلند و بى حد و جلالت قدر عنایت گردیده، حکایت مى کند؛ زیرا این بزرگوار از پدر ارجمندش ‍ مى خواهد از خدا بخواهد که به عنوان مهریه و صداق، این حق عظیم، یعنى شفاعت، را در قیامت به او اعطا فرماید و پروردگار مهربان هم در خواست رسول خویش را اجابت فرموده و حاجت وى را برآورد و آن نامه را به وى عنایت فرمود و صدیقه طاهره نیز آن سند را به هنگام حاجت، یعنى در قیامت، آشکار خواهد فرمود.
صفورى در« نزهه المجالس »  نقل مى کند که نسفى گوید:
« فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از پدر بزرگوارش رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) در خواست نمود که صداق وى را شفاعت براى امت او قرار دهد و این بانوى بزرگوار زمانى که بر صراط آیند، صداق خویشتن را طلب کنند.»

منبع: مرکز تعلیمات اسلامی واشنگتن