معیارهای تشخیص یمانی

اشاره:

افزون بر آنچه درباره نهضت یمانی و ویژگیهای او و حوادثی که توسط او آفریده می شود تصویری از شخصیت یمانی وحوادث پیرامونی او با رعایت موازین علمی وبر اساس روایات پیشوایان دینی قابل ترسیم است. اما نکته  مهمی که تذکر آن ضروری می نماید، تبیین معیارهایی است که به کمک آن می توان یمانی واقعی را از مدعیان دروغین شناسایی کرد. بی گمان، زمانی می توان به هدفی که پیشوایان دینی از طرح این موضوع داشته اند دست یافت که یمانی های دروغین نتوانند خود را به نام یمانی واقعی قالب کنند واین مهم تنها در سایه وجود معیارهای عینی برای تشخیص یمانی واقعی حاصل خواهد شد.

پیش از بیان معیارهای معیارهای تشخیص یمانی باید توجه داشت که علایم ظهور، از جمله یمانی، نشانه های ظهورند که به کمک آن ها می توان به نزدیک شدن ظهور پی برد ومدعیان دروغین مهدویت را شناسایی کرد وبی تردید چیزی می تواند علامت و وسیله شناسایی باشد که خود قابل شناسایی باشد. در صورتی که نشانه های ظهور قابل تشخیص نباشند، قرار دادن آن ها به عنوان علامت، لغو وبی ثمر خواهد بود. بر این اساس، گرچه در تعیین مصداق همواره دغدغه احتمال اشتباه وعواقب زیان باری هم چون سست شدن باور مردم به تمامی علایم ظهور و بلکه اصل وجود امام مهدی (عجّل الله فرجه) وجود دارد، وجود این آسیب ها ومانند آن که با دقت وپرهیز از قضاوت های عجولانه وبا دقت کامل در تعیین مصداق قابل پیش گیری است، هرگز نمی تواند دلیل انکار اصل مسئله شود – گرچه ممکن است معیارهایی که به دست ما رسیده است نیز برای این مهم کافی نباشد. به هر تقدیر معیارهایی که در روایات آمده اند، بدین قرارند:

۱. قیام یمانی از سرزمین یمن آغاز خواهد شد.

۲. این جنبش با خروج سفیانی در شام هم زمان خواهد بود. بر این اساس، قیامی که آغازش از یمن نباشد ویا با خروج سفیانی هم زمان نباشد، قطعاً قیام یمانی نیست.

علاوه بر این دو ویژگی ملموس که برای همگان به سادگی قابل شناسایی است، ویژگی دیگری نیز برای تشخیص یمانی می توان ارائه کرد که به کارگیری آن علاوه بر دقت، به گذر زمان هم نیازمند است: یمانی واقعی، فضیلت گرا وارزش محور است. این شاخصه نیز می تواند معیار مناسبی برای شناسایی یمانی واقعی باشد. بی گمان بر اساس این معیار وجود رگه های انحرافی هم چون فاصله گرفتن از معیارهای دینی، انحراف از مسیر عدالت، سوء استفاده از امکانات و… در کسی که خود را یمانی می خواند، بهترین گواه بر دروغ گو بودن اوست. البته از آن جا که عموماً رهبران حرکت های اجتماعی در آغاز تصویر مطلوبی از خود به نمایش می گذارند، ارزیابی دقیق شخصیت آن ها در کوتاه مدت امکان پذیر نیست، لیکن با دقت در سخن رانی ها، واکنش ها وموضع گیری های آنان در دراز مدت می توان تا حدودی از چهره واقعی آنان پرده برگرفت.

معیارهای یاد شده علاوه بر این که از جنبه سلبی آن مفید بوده ومی توان با توجه به آن ها مدعیان دروغین را شناسایی کرد؛ اگر برای تعیین دقیق مصداق یمانی واقعی کافی نباشد، دست کم به کمک آن ها می توان به تشخیص یمانی واقعی نزدیک تر شد.

ره یافت ها

۱. تعطیلی احکام و آداب دینی، فاصله گرفتن انسان ها از ارزش های اخلاقی وانسانی، گسترش تباهی و… از شاخصه های عصر آخر الزمان است. افزون بر این که آدمی مظاهر این واقعیت را همه روزه در محیط پیرامون خود وجهانی که در آن زندگی می کند، مشاهده می نماید، پیشوایان دینی نیز مکرراً از تحقق این واقعیت خبر داده اند وشاید تعبیر پر شدن دنیا از ظلم وستم که در روایات متواتری آمده، جامع ترین بیان در تبیین وضعیت اسفبار دنیای آخر الزمان باشد.

واقعیت یادشده این تلقی را در عده ای به وجود آورده است که زیستن با فساد و کژی و خو گرفتن با تباهی های دنیای آخر الزمان یک واقعیت اجتناب ناپذیر است ودر این شرایط سالم زیستن وپاک زندگی کردن و در محیط پیرامون خود تأثیر مثبت گذاردن غیرممکن است. وجود شخصیت های صالح وپاک نهادی هم چون یمانی که نه تنها در برابر فشار محیط پیرامون خود سر تسلیم خم نکرده، بلکه مسیر سعادت را پیموده وپرچم دار جنبش اجتماعی فضیلت محور هستند، بهترین گواه بر بطلان تلقی یاد شده است.

۲. دومین پیام جنبش یمانی، بطلان اندیشه انتظار منفی است؛ اندیشه ای که انتظار را به سکوت، سکون، کنار آمدن با بدی ها و بلکه دامن زدن به آن ها تفسیر می کند وبه گمان خود این ها زمینه ساز ظهورند.

جنبش یمانی که دعوت کننده و زمینه ساز ظهور مهدی (عجّل الله فرجه) است، به ما می آموزد که زمینه سازی به معنای ایجاد فضای سالم برای ظهور است واین جز با همت وتلاش برای گسترش ارزش ها به دست نمی آید، و از همین رو، یمانی خود در این مسیر گام می نهد وشایسته تکریم وتجلیل امامان معصوم می شود.

۳. سومین درسی که از قیام یمانی می توان برگرفت، این است که در اندیشه پیشوایان معصوم (علیهم‌السلام) نه تنها اصلاح فردی در عصر غیبت مطلوب است بلکه جنبش های اجتماعی سالم نیز درخور تکریم وحمایت اند. بی گمان جانب داری امامان معصوم(علیهم‌السلام) از حرکت یمانی را نمی توان به دلیل وجود خصوصیتی ناشناخته در یمانی و در نتیجه انحصار این حمایت در شخص یمانی دانست، زیرا تعبیراتی چون «لأنه یدعوا الی صاحبکم»، «لانه یدعوا الی الحقِّ والی طریقٍ مستقیمٍ» و«تهدی الی الحقِّ» که در مقام تجلیل از این جنبش در احادیث آمده است، نشان از آن دارد که حمایت پیشوایان معصوم از جنبش یمانی به دلیل دعوت به امام مهدی (عجّل الله فرجه) وبر حق وصراط مستقیم بودن اوست. از این رو، هر قیامی که به انگیزه زمینه سازی برای ظهور امام مهدی شکل بگیرد وبراساس معیارهای دینی به حق وحقیقت فرا خواند شایسته تکریم وسزاوار حمایت خواهد بود.

برگرفته از: تأملی در نشانه های حتمی ظهور  (نصرت الله آیتی) توسط حمیدالله رفیعی