طلاق در سنین کلاغ!

می‌خواهیم به آسیب شناسی طلاق بپردازیم:

۱- اصولاً ازدواج اگر مستحب باشد، طلاق حرام است، مگر آن که اضطراری در کار باشد، همان گونه که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده: «ابغض الاشیاء عندی الطلاق» یعنی: مبغوضترین چیزها نزد من، طلاق است.

۲- بعضی‌ها از همان اول که ازدواج می‌کنند، می‌گویند: ما با لباس سفید عروسی به خانه شوهر می‌رویم و با کفن سفید خارج می‌شویم یعنی: «طلاق، بی‌طلاق» بنابراین اگر لازم باشد می‌سازند و می‌سوزند یا می‌سازند و سازندگی می‌کنند.

۳- عده‌ای هم به نیت طلاق ازدواج می‌کنند! و به قول خودشان: «لازمه طلاق، ازدواج است.» اینها نیز جوانان تازه کار یا میانسالان کهنه‌کاری هستند که دل به دریا زده‌اند و دستی به انبار مهریه برده‌اند.

۴- شخصاً افرادی را می‌شناسم که با مردان پیر پولدار ازدواج می‌کنند تا بعد از دریافت مهریه طلاق بگیرند. صد البته این کار، اگر ظاهر شرعی داشته باشد. باطنی عمده فروشانه دارد!

۵- به هر جهت، این همه را گفتیم که بدانید که می‌دانیم. ولی به قول معروف همه جورش را دیده بودیم جز یک جور دیگرش را و آن هم «طلاق در سنین کلاغ است.»

۶- حتماً استحضار دارید که کلاغ عمر طولانی دارد ولی ازدواج موفقی را در حدود ۵۰ سال ادامه میدهد و از موجودات تک همسری است.

۷- اما بعضی‌ها بعد از سال‌ها زندگی یعنی موقعی که مرد حدود ۷۰-۶۰ سال و زن بین ۶۰-۵۰ سال سن دارد دست به کار طلاق می‌شوند. مطالعاتی که اینجانب کرده‌ام. اکثراً یکی از حالات زیر را دارا بوده‌اند:

الف- زن و مردهایی که به صورت هم سن و سال (مثلا همکلاسی‌های سابق) ازدواج کرده‌اند و بعد از ۳۰ سال، هر دوی آنها شده‌اند ۶۰ ساله: «مرد می‌تازد و زن می‌بازد».

ب- زن و مردی که در زمان ازدواج، سن مرد کمتر است لذا زن با چند سال اختلاف سنی بیشتر، بعد از ۲۵ سال یک مرتبه می‌شود ۵۵ ساله و مرد تازه اول سرزندگی‌اش است، یعنی: مرد بازیگوشی می‌کند و زن بدبینانه به قضیه می‌نگرد تا بالاخره از دری و دیواری، حرف و حدیثی در می‌آید و انفجار صورت می‌گیرد و…

ج- زن و مردی که به هنگام ناتوانی با هم ازدواج کرده‌اند و سالهای سال با وجود نداری با هم ساخته‌اند و برای خود آشیانه‌ای ساخته‌اند و حالا هر کدام به طور جداگانه، صاحب مال و منال شده‌اند، تازه خانم متوجه اجحاف دوران ۴۰ ساله گذشته زندگی‌اش می‌شود بچه‌ها رفته‌اند و مرد مریض مانده است و نیازی به تحمل او نمی‌بیند.

د- مورد دیگر، رفتن زن و شوهرها به خارج از کشور و برخورداری از مزایای تقسیم ثروت به صورت نصف نصف… که یک عمر اجحاف، کافی است، «نخود نخود هر که رود خانه خود!».

اما تمام این مشکلات، هم قابل پیشگیری و هم قابل پی‌گیری است پس دنیا را دست بالا بگیرید و مشاور را دست کم!! اینجاست که سفارش‌های روان شناسان مبنی بر انتخاب آگاهانه و عاقلانه سر بر می‌آورد و ندا می‌دهد که: «هااان ای گروه جوانان! اول بشناسید، سپس انتخاب کنید، پس از آن ازدواج کنید و سپس عاشق شوید».

ازدواج تصمیمی نیست که برای رفع مشکلات آنی و فعلی شما گرفته شود. تصمیمی است که قرار است سال‌ها در پی آن خرسند و موفق زندگی کرده و آن را به ابد سپاریم. در این تصمیم، پای دو نفر در میان است و هر دو در قبال تصمیمشان به دیگری، مدیون و متعهدند. پس عقل حکم می‌کند که بهانه‌های سطحی و شناور روی آب را کنار بگذاریم و به عمق ماجرا فکر کنیم. از احساسات زودگذر بهره نگیریم و منطق و عاقبت‌اندیشی را دخیل کنیم و به ریاست بنشانیم.

منبع: خانواده سبز؛ خانواده و زندگی تبیان: تنظیم و تغییر: کهتری