در میان کتب «عتیق» کتابى به نام زبور یا مزامیر وجود دارد که اهل کتاب آن را به حضرت داوود (علیه السلام) نسبت می دهند و این کتاب مشتمل بر یکصد و

نارضایتی و نفرین مادر نسبت به فرزند، از جمله چالش های مهم فرزندان در چارچوب تعامل با والدین است. طبق آیات و روایات، فرزندان موظف به رعایت ادب و

آنچه مسلم است این مطلب است که قوم یهود به یهودا، چهارمین پسر یعقوب[۱]، منتسب هستند.[۲] اما در زمان حضرت یوسف (علیه‌السلام) در مصر، این قوم را بنی

سامری در قرآن غیر از سامری مصطلح در بین یهودیان است. توضیح مطلب آنکه؛ پس از رهایی حضرت موسی و بنی اسرائیل از دست فرعون، موسی (علیه‌السلام) با

پس از مدتی که بنی اسرائیل وارد سرزمین فلسطین شدند به دو قسمت شمال و جنوب این سرزمین رفتند. نسل جنوب، با مرکزیت اورشلیم در دست تعدادی از فرزندان

اشاره: توصیفاتی که در قرآن کریم برای انبیاء به کار رفته است با توصیفاتی که تورات از پیامبران دارد،کاملا متفاوت است قرآن کریم پیامبران را بنده