مناجات منظوم , منسوب حضرت امیر المومنین (ع)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏ اش همیشگى است‏

لَکَ الْحَمْدُ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْمَجْدِ وَ الْعُلَى                         تَبَارَکْتَ تُعْطِی مَنْ تَشَاءُ وَ تَمْنَعُ

ستایش توراست اى صاحب جود و بزرگوارى و برترى       فرخنده اى تو عطا کنى به هرکه خواهى و منع کنى ز هرکه خواهى

إِلَهِی وَ خَلاقِی وَ حِرْزِی وَ مَوْئِلِی                                إِلَیْکَ لَدَى الْإِعْسَارِ وَ الْیُسْرِ أَفْزَعُ

خدایم و آفریدگارم،و نگهدارم و پناهم                          به جانب تو در سختى و آسانى پناه مى ‏آورم

إِلَهِی لَئِنْ جَلَّتْ وَ جَمَّتْ خَطِیئَتِی                                فَعَفْوُکَ عَنْ ذَنْبِی أَجَلُّ وَ أَوْسَعُ

خدایا اگر خطایم بزرگ و انبوه است                             پس گذشت تو از گناه من بزرگتر و گسترده ‏تر است

إِلَهِی لَئِنْ أَعْطَیْتُ نَفْسِی سُؤْلَهَا                                  فَهَا أَنَا فِی رَوْضِ النَّدَامَهِ أَرْتَعُ

خدایا اگر خواهش نفسم را به نفسم واگذاشتم              اینک در مرغزار پشیمانى مى‏ گردم

إِلَهِی تَرَى حَالِی وَ فَقْرِی وَ فَاقَتِی                                 وَ أَنْتَ مُنَاجَاتِی الْخَفِیَّهَ تَسْمَعُ

خدایا بدحالى و تهی دستى و نیازم را مى ‏بینى              و تو مناجات پنهان مرا مى‏ شنوى

إِلَهِی فَلا تَقْطَعْ رَجَائِی وَ لا تُزِغْ                                      فُؤَادِی فَلِی فِی سَیْبِ جُودِکَ مَطْمَعٌ

خدایا امیدم را قطع مکن،و منحرف مساز                          قلبم را که من به باران جودت طمع دارم

إِلَهِی لَئِنْ خَیَّبْتَنِی أَوْ طَرَدْتَنِی                                        فَمَنْ ذَا الَّذِی أَرْجُو وَ مَنْ ذَا أُشَفِّعُ

خدایا اگر محرومم کنى یا از پیشگاهت برانى                     پس به چه کسى امیدوار شوم و چه کسى را شفیع گیرم

إِلَهِی أَجِرْنِی مِنْ عَذَابِکَ إِنَّنِی                                          أَسِیرٌ ذَلِیلٌ خَائِفٌ لَکَ أَخْضَعُ

خدایا از عذابت پناهم ده که من                                       اسیر و خوار و ترسانم و برایت فروتنى مى‏ کنم

إِلَهِی فَآنِسْنِی بِتَلْقِینِ حُجَّتِی                                         إِذَا کَانَ لِی فِی الْقَبْرِ مَثْوًى وَ مَضْجَع

خدایا با آموزش دلیل راه همراهم باش                               در آن زمان که در قبر منزل و خوابگاهم باشد

ٌ إِلَهِی لَئِنْ عَذَّبْتَنِی أَلْفَ حِجَّهٍ                                          فَحَبْلُ رَجَائِی مِنْکَ لا یَتَقَطَّعُ

خدایا اگر هزار سال مرا عذاب نمایى                                 رشته امید من از تو قطع نمى ‏شود

إِلَهِی أَذِقْنِی طَعْمَ عَفْوِکَ یَوْمَ لا                                        بَنُونَ وَ لا مَالٌ هُنَالِکَ یَنْفَعُ

خدایا مزه گذشتت را به من بچشان آنگاه که                      نه فرزندان و نه مال در آن زمان سود نرساند

إِلَهِی لَئِنْ لَمْ تَرْعَنِی کُنْتُ ضَائِعا                                       وَ إِنْ کُنْتَ تَرْعَانِی فَلَسْتُ أُضَیَّعُ

خدایا اگر مرا رعایت نکنى تباه شده ‏ام                               و اگر رعایتم نمایى تباهى نپذیرم

إِلَهِی إِذَا لَمْ تَعْفُ عَنْ غَیْرِ مُحْسِنٍ                                    فَمَنْ لِمُسِی‏ءٍ بِالْهَوَى یَتَمَتَّعُ

خدیا اگر از غیر نیکوکاران نگذرى                                     پس امید کسى‏که با هوس کامروایى می کند کیست

إِلَهِی لَئِنْ فَرَّطْتُ فِی طَلَبِ التُّقَى                                   فَهَا أَنَا إِثْرَ الْعَفْوِ أَقْفُو وَ أَتْبَعُ

# خدایا اگر در طلب پروا کوتاهى نمودم                            پس اینک دنبال گذشت توام و سراغ آن میروم#

إِلَهِی لَئِنْ أَخْطَأْتُ جَهْلا فَطَالَمَا                                        رَجَوْتُکَ حَتَّى قِیلَ مَا هُوَ یَجْزَعُ

خدایا اگر از روى جهالت خطا کردم                                    تا آنجا به تو امید بستم که درباره‏ام گفته شد باک ندارد

إِلَهِی ذُنُوبِی بَذَّتِ الطَّوْدَ وَ اعْتَلَتْ                                     وَ صَفْحُکَ عَنْ ذَنْبِی أَجَلُّ وَ أَرْفَعُ

خدایا گناهم بلندتر و بزرگ‏تر از کوههاى برافراشته شده        ولى چشم‏پوشى تو از گناه من بزرگ‏تر و برفرازتر است

إِلَهِی یُنَجِّی ذِکْرُ طَوْلِکَ لَوْعَتِی                                        وَ ذِکْرُ الْخَطَایَا الْعَیْنَ مِنِّی یُدَمِّعُ

خدایا یاد عطاى همیشگى‏ات آتش دلم را خنکا مى ‏بخشد       و یاد گناهان،دیدگانم را اشکبار مى‏ سازد

إِلَهِی أَقِلْنِی عَثْرَتِی وَ امْحُ حَوْبَتِی                                     فَإِنِّی مُقِرٌّ خَائِفٌ مُتَضَرِّعٌ

خدایا لغزشم را نادیه گیر و گناهم را پاک کن                       من اقرار به گناه دارم و هراسان و نالانم

إِلَهِی أَنِلْنِی مِنْکَ رَوْحا وَ رَاحَهً                                          فَلَسْتُ سِوَى أَبْوَابِ فَضْلِکَ أَقْرَعُ
خدایا از سوى خود آسایش و راحتى به من ده                    که من جز درهاى احسان تو را نمى ‏کوبم

إِلَهِی لَئِنْ أَقْصَیْتَنِی أَوْ أَهَنْتَنِی                                          فَمَا حِیلَتِی یَا رَبِّ أَمْ کَیْفَ أَصْنَعُ

خدایا اگر مرا دور کنى یا سبکم انگارى                               پس چه چاره کنم اى پروردگار و چه سازم

إِلَهِی حَلِیفُ الْحُبِّ فِی اللَّیْلِ سَاهِرٌ                                    یُنَاجِی وَ یَدْعُو وَ الْمُغَفَّلُ یَهْجَعُ

خدایا سوگند خورده عشق در شب بیدار است                   رازونیاز و دعا مى‏کند ولى شخص غافل مى‏ خوابد

إِلَهِی وَ هَذَا الْخَلْقُ مَا بَیْنَ نَائِمٍ                                         وَ مُنْتَبِهٍ فِی لَیْلِهِ یَتَضَرَّعُ

خدایا از این مردم گروهى در خوابند                                   و گروهى دیگر شب‏بیدار و زارى مى ‏کنند

وَ کُلُّهُمْ یَرْجُو نَوالَکَ راجِیاً                                                 لِرَحْمَتِکَ الْعُظْمَى وَ فِی الْخُلْدِ یَطْمَعُ

و همه آنان عطاى تو را امید دارند،و امیدوار                         رحمت بزرگ تواند و به بهشت تو طمع ورزند

إِلَهِی یُمَنِّینِی رَجَائِی سَلامَهً                                            وَ قُبْحُ خَطِیئَاتِی عَلَیَّ یُشَنِّعُ

خدایا امید من در دلم آرزوى سلامتى مى ‏کند                      و زشتى گناهانم مرا به رسوایى تهدید مى‏ نماید

إِلَهِی فَإِنْ تَعْفُو فَعَفْوُکَ مُنْقِذِی                                          وَ إِلا فَبِالذَّنْبِ الْمُدَمِّرِ أُصْرَعُ

خدایا اگر بگذرى گذشتت نجات‏بخش من است                      ور نه با گناهم به عرصه نابودى در افتم

إِلَهِی بِحَقِّ الْهَاشِمِیِّ مُحَمَّدٍ                                             وَ حُرْمَهِ أَطْهَارٍ هُمْ لَکَ خُضَّعٌ

# خدایا به حق محمّد هاشمى نسب                                و به حرمت پاکانى که نزد تو فروتنند#

إِلَهِی بِحَقِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنِ عَمِّهِ                                      وَ حُرْمَهِ أَبْرَارٍ هُمْ لَکَ خُشَّعٌ

# خدایا به حق محمّد مصطفى و پسر عمویش                   و به حرمت نیکوکارانى که براى تو خاشعند#

إِلَهِی فَانْشُرْنِی عَلَى دِینِ أَحْمَدٍ                                       مُنِیبا تَقِیّا قَانِتا لَکَ أَخْضَعُ

خدایا مرا در رستاخیز بر دین احمد برانگیز                          تائب و پرهیزگار و عابد و فروتن در پیشگاهت

وَ لا تَحْرِمَنِّی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی                                        شَفَاعَتَهُ الْکُبْرَى فَذَاکَ الْمُشَفَّعُ

اى خداى من و آقاى من مرا محروم مساز                          از شفاعت بزرگ محمّد که شفاعتش پذیرفته است

وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ مَا دَعَاکَ مُوَحِّدٌ                                           وَ نَاجَاکَ أَخْیَارٌ بِبَابِکَ رُکَّعٌ

و بر ایشان درود فرست تا هرگاه که موّحدى تو را بخواند       و خوبان با تو مناجات کنند و در برابرت به رکوع پردازند

و نیز در«صحیفه علویه»مناجات منظوم دیگرى از آن حضرت نقل شده که اوّل آن«یا سامع الدّعاء»است.ولى چون مشتمل بر واژه‏هاى مشکل و لغات ناآشنا بود و ما بنابر اختصار از ذکر خوددارى نمودیم.
ثلاث کلمات من مولانا علی علیه السلام فی المناجاه إِلَهِی کَفَى بِی عِزّا أَنْ أَکُونَ لَکَ عَبْدا وَ کَفَى بِی فَخْرا أَنْ تَکُونَ لِی رَبّا أَنْتَ کَمَا أُحِبُّ فَاجْعَلْنِی کَمَا تُحِبُّ
سه جمله از مولایمان على(درود بر او)در باب مناجات خدایا مرا این عزّت بس است که بنده تو باشم،و برایم این افتخار کافى است که تو پروردگار من باشى،تو آنچنانى‏که دوست دارم،مرا هم چنان کن که دوست دارى.