پرتوی از زندگی امام محمد باقر(ع)

دوران امامت امام محمد باقر (علیه السلام)

دوران امامت امام محمد باقر (علیه السلام) با اوج ستم ها و شهوترانی های امویان و استفاده‏ های ناروای آنها از بیت‏ المال مسلمانان مصادف شد. شدت اختناق و بیداد چنان بود که خلفا آشکارا به دشمنی با آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) می‏ پرداختند و نام  آنان را از دیوان بیت‏ المال حذف می کردند.

در زمان امام باقر (علیه السلام)، نزدیک به یک قرن از وفات پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) سپری شده و نسل جدید از از احکام اسلام و عقاید آگاهی درستی نداشت. و تلاش های شصت ساله امویان در محو آثار دین و ایجاد شبهات اعتقادی به بار نشسته بود.

در این دوران حاکمان اموی به دلیل تعارضات داخلی از نهضت عظیم علمی امام باقر (علیه السلام)، غافل بودند، به همین دلیل امام باقر (علیه السلام) تاحد زیادی موفق به نشر معارف اسلامی گردیدند. البته اوضاع خشونت‏ آمیز این دوره به گونه‏ ای بود که امام باقر (علیه السلام) بارها تقیه می ‏کرد و سرانجام نیز بر سر تعارضات مبنایی با نظام خلافت ظالمانه، توسط هشام به شهادت رسید.

 اخلاق و فضایل امام محمد باقر (علیه السلام)

امامان معصوم، نسخه عملی آیات نورانی قرآن مجید هستند. همه آنچه از اخلاق و فضایل و ویژگی های انسان کامل است در وجود آنان در حد اعلی موج می زند. یکی از بارزترین ویژگیهای امام جامعیت اوست .

همه ی فضایل و ویژگی های انسان کامل در وجود امام محمد باقر (علیه السلام) متبلور بود. مرجعیت علمی و پاسخگویی به پرسشهای مردم، عبادت و تهجد و شب زنده داری، کار و تلاش در اوج زهد و تقوا، حضور سازنده و مؤثر در جامعه، شکیبایی و بردباری در روابط اجتماعی، رسیدگی به محرومان، صمیمیت و محبت با دوستان، محبت و عاطفه نسبت به خانواده، رعایت حقوق و نیازهای روحی همسران، عدم تحمیل ایده‏ های خویش بر همسران، رعایت جمال و زی شرافتمندانه، اهتمام به حقوق مالی مردم و….تنها پاره ای از ویژگی های امام محمد باقر (علیه السلام) است.

 سیره ی عملی امام محمد باقر(علیه السلام)

امام معصوم آینه تمام نمای زندگی شرافتمندانه انسانهای موحد و متعالی است. سیره و روش زندگی امامان علاوه بر این که بهترین روش آموزش معارف نورانی اسلام است، بالا ترین دلیل بر قابلیت عمل واجرایی بودن دستورات دین نیز هست. رمز موفقیت و گسترش چشم گیر اسلام برخورداری آن از چنین الگو های کامل عملی بوده است.

تمام زندگی امام محمد باقر (علیه السلام) برای همه ی روزگاران بهترین الگو برای جو یندگان سعادت است به همین دلیل سیره ی عملی امام محمد باقر (علیه السلام) بزرگترین تأثیر علمی و عملی را برای جامعه خویش داشته است .

مرجعیت علمی و پاسخگویی به پرسشهای مردم، عبادت و تهجد و شب زنده داری، کار و تلاش در اوج زهد و تقوا، حضور سازنده و مؤثر در جامعه، شکیبایی و بردباری در روابط اجتماعی، رسیدگی به محرومان، انفاق و ایثار صمیمیت و محبت با دوستان، محبت و عاطفه نسبت به خانواده، رعایت حقوق و نیازهای روحی همسران، عدم تحمیل ایده‏ های خویش بر همسران، رعایت جمال و زی شرافتمندانه، اهتمام به حقوق مالی مردم و دهها سیره ی عملی دیگر بهترین دلیل حقانیت وقابل عمل بودن مکتب انسان ساز اسلام است که در وجود رهبران راستین آن متجلی شده است.

شخصیت و آثار علمی امام محمد باقر

دانش همه ی امامان معصوم (علیه السلام) یکسان و همگی از سر چشمه‏ ی وحی سیراب می شوند. آنان آموزگاری نداشتند و در مکتب بشری درس نخوانده بودند.

دانش امام باقر (علیه السلام) نیز همانند دیگر امامان از سر چشمه‏ ی وحی بود اما زمینه مراجعات وسیع دانش پ‍ژوهان و ابراز علم برای حضرت و فرزند گرامی شان امام جعفر صادق (علیه السلام) فراهم گشت.

تشکیل حلقه های درسی سنگین، احتجاجات، مناظرات و مباحثات امام محمد باقر (علیه السلام) با دانشمندان و مدعیان یکه تازی در میدان علم، همگان را به تواضع در پیشگاه علم آن حضرت وادار کرد.

«عبد الله بن عطاء مکی‏» می‏ گفت:« هرگز دانشمندان را نزد کسی چنان حقیر و کوچک نیافتم که نزد امام باقر (علیه السلام) یافتم. «حکم بن عتیبه‏»که در چشم مردمان جایگاه علمی والایی داشت در پیشگاه امام باقر چونان کودکی در برابر آموزگار بود.»

شخصیت آسمانی و شکوه علمی امام باقر (علیه السلام) چنان خیره کننده بود که‏ «جابر بن یزید جعفی‏»به هنگام روایت از آن گرامی می‏ گفت: « و صی اوصیاء و وارث علوم انبیاء محمد بن علی بن الحسین مرا چنین روایت کرد…».

توصیه هایی از امام باقر(علیه السلام)
اصحاب و شاگردان امام محمد باقر

شرایط زمان (سستی پایه‏ های حکومت امویان)، برای امام محمد باقر (علیه السلام) و نیز امام صادق (علیه السلام) زمینه ه‏ایی را فراهم آورد که آنان به تأسیس حوزه‏ های بزرگ درسی اقدام نمایند و عالمان و فقیهان بسیاری را پرورش دهند و بیشترین آرای فقهی، تفسیری و اخلاقی را در کتب فقهی و حدیثی از خویش بر جای گذارند .

این چنین است که فردی چون محمد بن مسلم می‏ تواند سی هزار حدیث از امام باقر (ع (  نقل کند. و شخصیتی چون جابر جعفی هفتاد هزار حدیث.

در نزد عالمان امامیه، فقیه ترین فقیهان صدر اسلام شش نفرند که همه آنان از اصحاب امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام) بوده ‏اند. آنان عبارتند از:« زراره بن اعین، معروف بن خربوذ المکی، ابو بصیر الاسدی، فضیل بن یسار، محمد بن مسلم الطائفی و برید بن معاویه العجلی شیخ الطائفه، ابو جعفر محمد بن حسن طوسی در کتاب رجال خویش، اصحاب و شاگردان امام باقر (علیه السلام) را که از آن حضرت نقل حدیث کرده ‏اند ۴۶۲ مرد و دو زن دانسته است.»

در میان اصحاب و شاگردان امام باقر (علیه السلام) برخی از نظر اعتبار و وثاقت مورد اتفاق اهل سنت و امامیه اند، و دسته‏ ای به دلیل گرایشهای عمیق شیعی، در دایره ی رجال اهل سنت قرار نگرفته، بلکه تنها مورد اعتماد امامیه می‏ باشند .

امام محمد باقر از دیدگاه قرآن و اهلبیت

شخصیت امام محمد باقر (علیه السلام) و نقش آن حضرت در نشر معارف نورانی اسلام با توجه به شرایط مساعد زمان ایشان همواره مورد نظر پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه معصومین (علیه السلام) بوده است گویا همه این بزرگواران به عنوان پدران امت اسلامی انتظار زمان امام محمد باقر (علیه السلام) را می کشیدند تا آن حضرت با نهضت علمی خود جامعه اسلامی را از فقر فرهنگی مهلک برهاند.

رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) به جابر فرمود: «امید آن‏ است که عمر طولانی کنی تا فرزندی از من را که از نسل حسین(علیه السلام) است و محمد نام دارد، ببینی که علم دین را می‏ شکافد و تشریح‏ می‏ کند. وقتی او را ملاقات کردی، سلامم را به وی برسان. »

امام محمد باقر (علیه السلام) از دیدگاه اندیشمندان

شخصیت علمی، اجتماعی، سیاسی اخلاقی و آفتاب وجود امام محمد باقر (علیه السلام) آن چنان خیره کننده بود که هیچ کس را توان اغماض و انکار جامعیت و کمال ابعاد وجودی حضرتش نبود بلکه فرهیختگانی که فیض وجودش را درک کرده بودند، اعتراف به کمالات بی شمار امام محمد باقر(علیه السلام) را موجب کمال خویش می دیدند و از این راه بر ارزش و اعتبار خویش در نزد صاحبان علم اندیشه می فزودند. شخصیت های علمی از مذاهب مختلف اسلامی به بیان ویژگی های خورشید وجود امام محمد باقر(علیه السلام) پرداخته اند که سخنانشان در صفحات زرین تاریخ برای همیشه ماندگار گردیده است.

امام محمد باقر(علیه السلام) در آینه شعر

زبان شیرین شعر از استعداد بالایی در بیان و انتقال مفاهیم عالی برخودار است. قرآن شعرای مؤمن و اهل اعمال صالح را ستوده است.  شعر متعهد همواره به سان سلاحی کار آمد در خدمت ارزشهای اصیل اسلامی و انسانی بوده است. شیعیان و ارادتمندان ائمه معصومین (علیه السلام) همواره از این هنر انسان ساز در بیان شخصیت و دفاع از مظلومیت خاندان رسالت بهره مند بوده و حقایق بلندی را در عباراتی کوتاه و شیرین بیان کرده اند. شعرای متعهدی همچون ابوالأسود الدوئلی، فرزدق، کمیت، سید الحمیری، منصور نمری، ابو تمام، دیک الجن، دعبل خزاعی، ابن الرومی، صنوبری، ابو فراس الحمدانی، الصاحب بن عباد، شریف رضی، مهیار دیلمی، شریف مرتضی و…همواره در اشعارشان مبین فضائل و مدافع حقوق ائمه (علیه السلام) بوده اند.

در بیان شخصیت والای امام محمد باقر(علیه السلام) شعرای متعهد دیروز و امروز اشعار زیادی سروده اند.

 پرسش و پاسخ امام محمد باقر(علیه السلام)

پرسش و پاسخ یکی از راههای دست یابی به اطلاعات مورد نیاز در زمینه های مختلف است که همواره در قرآن مجید و روایات معصومین (علیه السلام) مورد تأکید قرار گرفته است . قرآن مجید در این رابطه می فرماید: «اگر چیزی نمی دانید از اهل ذکر سؤال کنید »  رسول گرامی اسلام فرمودند: «خوب پرسیدن نصف علم است.» حضرت علی (علیه السلام) بارها خطاب مردم می فرمودند: «از من بپرسید قبل از آن که از دستم دهید زیرا من به راه های آسمان داناترم از راههای زمین.» از آن جایی که فرد سؤال کننده گاه با یک یا چند مجهول فعلی و حاضر روبرو شده و ذهن خود را آماده دریافت پاسخ کرده است، جواب صحیح به آن مجهول می تواند به صورت یک معرفت ماندگار در آید و کمتر دچار فراموشی شود.

ائمه معصومین (علیه السلام) همواره پاسخگوی سؤالات و مجهولات همه ی مردم بودند و به بعضی از اصحاب خود نظیر “هشام بن حکم” که توانایی پاسخگویی به سؤالات را داشتند دستور می دادند تا در مسجد بنشینند و به سؤالات مردم پاسخ دهند.

علما و اندیشمندان شیعه نیز همواره از این فرصت استفاده کرده و با پاسخ های به موقع، متین و استدلالات منطقی به پرسشهای پرسشگران حقایق بسیاری را روشن کرده اند.

کتاب و کتاب شناسی امام محمد باقر (علیه السلام)

فعالیت های پژوهشی و فرهنگی در قلمرو زندگی معصومین (علیه السلام) یکی از افتخارات نویسندگان‏ و محققان و اصحاب فکر و اندیشه و قلم است. گرچه ابعاد و اعماق افکار و فضایل و ویژگی های رهبران الهی گسترده‏ تر و عمیق ‏تر از آن است که بتوان به تمام زوایای آن راه یافت. اما تلاش اصحاب قلم در این زمینه بسیار چشم گیر بوده و حقایق بسیاری از ابعاد شخصیتی معصومین (علیه السلام) را به رشته تحریر در آورده است.

تاکنون کتاب‏ های زیادی به زبانهای عربی، فارسی، اردو و ترکی در زمینه زندگی، ویژگی ها، فضائل،اندیشه ها و…‏ پنجمین خورشید امامت امام محمد باقر (علیه السلام) تدوین شده است. همچنین تلاش های زیادی در راستای معرفی آثار تدوین شده بعمل آمده است.

شهادت امام باقر(علیه السلام)

حضرت امام محمد باقر ( ع ) ۱۹ سال و ده ماه پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام زین العابدین ( ع ) زندگى کرد و در تمام این مدت به انجام دادن وظایف خطیر امامت , نشر و تبلیغ فرهنگ اسلامى , تعلیم شاگردان , رهبرى اصحاب و مردم , اجرا کردن سنتهاى جد بزرگوارش در میان خلق , متوجه کردن دستگاه غاصب حکومت به خط صحیح رهبرى و راه نمودن به مردم در جهت شناخت رهبر واقعى و امام معصوم , که تنها خلیفه راستین خدا و رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) در زمین است , پرداخت و لحظه‌اى از این وظیفه غفلت نفرمود .

سرانجام در هفتم ذیحجه سال ۱۱۴ هجرى در سن ۵۷ سالگى در مدینه به وسیله هشام مسموم شد و چشم از جهان فروبست .

پیکر مقدسش را در قبرستان بقیع – کنارپدر بزرگوارش – به خاک سپردند .

زنان و فرزندان

فرزندان آن حضرت را هفت نفر نوشته‌اند :« ابوعبدالله جعفر بن محمد الصادق ( ع ) و عبدالله که مادرشان ام‌ فروه دختر قاسم بن محمد بن ابى بکر بود .

ابراهیم و عبیدالله که از ام حکیم بودند و هر دو در زمان حیات پدر بزرگوارشان وفات کردند .

على و زینب و ام سلمه که از ام ولد بودند .»

منبع:سایت تبیان استان اردبیل