عبد الواحد بن محمد تمیمى آمُدى

 اشاره:

سال ۵۱۰ هجرى در شهر آمُد قدم به عرصه گیتى نهاد.شهر آمُد شهرى زیبا و آباد بوده است. این شهر منطقه اى از دیاربکر، ودر حوالى رود دجله و فرات و سرزمینى سرسبز و خرم بوده است. عبد الواحد بن محمد تمیمى آمُدى از علماى بزرگوار شیعه و از محدثین والا مقام بوده که از احترام و اعتبار خاصى در نزد علماى شیعه برخوردار است.وى داراى اطلاعات گسترده از علوم و منابع مختلف بوده وتسلط فراوانى بر علوم اسلامى داشته است.

شاگردان:

از جمله شاگردان وى عالم و محدث بزرگوار عالم تشیع، ابن شهر آشوب، مى باشد.او اجازه نقل روایت از عبد الواحد بن محمد آمُدى گرفته، و یکى از اجازه هاى خود را اجازه نقل روایات کتاب غرر الحکم ذکر کرده است.

تألیفات:

کتاب هاى به جاى مانده از هر کس بهترین دلیل بر میزان اطلاعات او از علوم و منابع مختلف است.از شیخ عبد الواحد آمُدى نیز دو کتاب به یادگار مانده که عبارتند از:
۱ – غُرر الحِکَم و دُرر الکَلِم این کتاب شریف که کلمات قصار و حکمت هاى امیر مؤمنان على علیه السلام در آن گرد آمده، مشهورترین کتاب اوست که چندین بار چاپ شده و بارها براى آن ترجمه و شرح نوشته شده است و یا خلاصه شده و منتخب آن به چاپ رسیده است.این کتاب در بین شیعیان و در میان کتاب هایى که درباره کلمات امیر مؤمنان على علیه السلام نوشته شده، مقام پس از نهج البلاغه را حائز گردیده است.هم چنین کتاب غرر الحکم یکى از مصادر و منابع علامه مجلسى در بحار الانوار مى باشد.
۲ – الحِکم و الأحکام من کلام سید الأنام برخى نام این کتاب را جواهر الکلام فی شرح الحکم و الأحکام نیز گفته اند.

وفات:

سرانجام پس از عمرى خدمت به علوم و معارف اسلامى، عبد الواحد بن محمد تمیمى آمُدى در سال ۵۵۰ هجرى چشم از این دنیا فرو بست.