سید محمد جعفر مروج جزائرى(ره)

ولادت

سید محمد جعفر مروج در سال ۱۳۲۸ هجرى قمرى در خانواده اى اهل علم و تقوا و از سلاله پاک عترت رسول خدا صلى الله علیه وآله در شهر شوشتر دیده به جهان گشود. او دوران کودکى را در آغوش گرم پدر و مادرى مهربان گذراند و محبت اهل بیت پیامبر را از همان دوران فرا گرفت.

 خاندان

خاندان مروج از خاندانهاى بزرگ و مشهور شهرستان شوشتر است. نسب وى بدین طریق به سید نعمت اللّه جزائرى مى رسد: سید محمد جعفر بن محمد على بن محمود بن احمد بن محمد رضا بن على اکبر بن عبد اللّه بن نور الدین بن سید نعمت اللّه جزائرى.
سید نعمت اللّه جزائرى جد بزرگ وى، از شاگردان علامه مجلسى و صاحب کتاب روایى الأنوار النعمانیه است. وى به سال ۱۱۱۲ هجرى قمرى در گذشته است.

جد دیگر او سید نور الدین نیز، فقیه و محدثى بزرگ است و به سال ۱۱۵۸ هجرى قمرى در گذشته است.

جد دیگر وى سید عبد اللّه داراى اجازه روایى بزرگ و مشهورى است.

پدر وى، سید محمد على جزائرى مروج نیز، دانشمندى فاضل و شخصیتى جلیل و مورد احترام مردم بود (۱۳۵۶ – ۱۲۹۷ هجرى قمرى). وى متولد شوشتر بود و علوم مقدماتى را در همان شهر فرا گرفت. سپس به نجف اشرف رفت و از محضر میرزا محمد على رشتى و سید محمد کاظم یزدى بهره برد. او سپس به شوشتر مراجعت کرده و از علماى بزرگ آن سامان گردید. وى داراى سه فرزند به نامهاى محمد حسین، محمد جعفر و محمد حسن بود.

جایگاه علمى و اجتماعى

آیت اللّه سید محمد جعفر مروج از علماى بزرگ و از چهره هاى درخشان فقهاى شیعه در عصر حاضر به شمار مى آید. وى علوم مقدماتى را در زادگاه خود، شوشتر، در محضر پدر دانشمند خود فرا گرفت. پس از آن، از محضر ادیب بزرگ، سید على اصغر بن حسین طبیب شوشترى جزائرى (در گذشت ۱۳۴۸ هجرى قمرى) بهره برد.

وى سپس به نجف اشرف مهاجرت کرد تا از محضر علماى آن حوزه بزرگ نیز بهره مند گردد و در آنجا به مقام رفیع اجتهاد نایل آمد.

آیت اللّه سید محمد جعفر مروج مدتى در حوزه علمیّه نجف اشرف به تدریس و تألیف پرداخت. وى در آن حوزه به علم و تقوا مشهور بود و بسیار مورد احترام علما و فضلاى نجف بود، تا آنکه شرایط سخت زندگى در حوزه علمیّه نجف که ناشى از فشارهاى حکومت عراق بود او را مجبور به مهاجرت به ایران کرد.

وى ابتدا به شهر اهواز رفت و بسیار مورد استقبال مردم و علماى آن شهر قرار گرفت. او مدتى در شهر اهواز به بحث و درس و تبلیغ معارف دین در میان مردم پرداخت، تا آنکه جنگ تحمیلى عراق بر علیه ایران آغاز گشت و شهر اهواز مورد هجوم قرار گرفت و ایشان مجبور به ترک اهواز و مهاجرت به شهر علم و دانش و حرم اهل بیت علیهم السلام، شهر مقدس قم شد و در آن حوزه مشغول به درس و بحث گردید.

 اساتید

آیت الله مروج از محضر علماى بزرگ عصر خود بهره برده است مانند:

۱ – پدرش آیت اللّه سید محمد على مروج جزائرى

۲ – ادیب سید على اصغر بن حسین طبیب شوشترى جزائرى

۳ – آیت اللّه آقا ضیاء الدین عراقى

۴ – آیت اللّه سید ابو الحسن اصفهانى

۵ – آیت اللّه سید عبد الهادى شیرازى

۶ – آیت اللّه سید محسن حکیم

 تألیفات

آیت اللّه سید محمد جعفر جزائرى مروج تألیفات ارزشمندى دارد، از جمله:

۱ – منتهى الدرایه فی توضیح الکفایه

این کتاب از بهترین شرح هایى است که بر کتاب کفایه الأصول آخوند خراسانى نگاشته شده و بسیار مورد توجه و استقبال طلاب و فضلاى حوزه هاى علمیّه قرار گرفته است.

۲ – حاشیه مناسک الشیخ النائینی

۳ – حاشیه عروه الوثقى

۴ – حدیث لا تعاد

۵ – رساله فی تحدید الوطن الشرعی

۶ – العداله

۷ – التقیه

۸ – نتائج الأفکار فی الأصول

۹ – هدایه الأنام فی الفروع الفقهیه

۱۰ – ینابیع الفقه فی الصلاه

۱۱ – رساله فی حرمه حلق اللحیه

سخن بزرگان

حاج شیخ محمد شریف رازى در کتاب گنجینه دانشمندان درباره ایشان مى فرماید:

حجت الاسلام و المسلمین آیت اللّه حاج سید محمد جعفر، معروف به حاج مروج جزایرى بن سید محمد على بن سید محمود بن احمد بن سید محمد رضا بن على اکبر بن سید عبد اللّه بن سید نور الدین بن علامه محدث سید نعمت اللّه جزایرى شوشترى، عالمى جلیل و مدرسى فاضل از علماى معاصر شوشتر مقیم در اهواز مى باشد. وى در ذى حجه ۱۳۲۸ قمرى در شوشتر متولد شد و مقدمات و اولیات و قسمتى از فقه و اصول را از والد علامه اش و سید على اصغر ادیب جزایرى متوفى ۱۳۴۸ قمرى فرا گرفت.

آنگاه مهاجرت به نجف نمود و در حوزه علامه عراقى آقاى آقا ضیاء و آیت اللّه العظمى اصفهانى و غیر آنان شرکت کرده و تقریرات آنان را به رشته تحریر درآورد تا در سال ۱۳۹۱ قمرى که قهرا به ایران آمده و در اهواز رحل اقامت افکنده و به اقامه جماعت و ترویجات دینى پرداخته است.

تألیفاتى دارد که از آنهاست رساله اى در حرمت ریش تراشى و رساله اى در تحدید وطن شرعى و رساله اى در حدیث   لا تعاد و حاشیه اى به کفایه و کتاب هدایه الأنام در فروع مختلفه فقهیه. (گنجینه دانشمندان جلد ۵ صفحه ۴۰۵)

نقباء البشر

آقا بزرگ تهرانى در کتاب ارزشمند   نقباء البشر درباره ایشان مى فرماید:

السید محمد جعفر المروج الجزائری – ۱۳۲۸ – هو السید محمد جعفر المعروف بالمروج ابن محمد علی بن محمود بن احمد بن محمد رضا ابن علی اکبر بن عبد اللّه بن السید نور الدین بن السید نعمه اللّه الجزائری، عالم جلیل و مدرس فاضل.

ولد بتستر فى ذی الحجه ۱۳۲۸ و أخذ الأولیات مع شی ء من الفقه و الأصول عن والده العلامه و الأدیب السید علی اصغر بن الحسین الطبیب التستری الجزائری المتوفى ۱۳۴۸ ق. ثم هاجر إلى النجف فحضر على الشیخ ضیاء الدین العراقی و السید أبی الحسن الأصفهانی و غیرهما من المعاصرین… و لا یزال فی النجف مشغولاً بالتألیف و التدریس، أیده اللّه. (نقباء البشر فی القرن الرابع عشر جلد ۱ صفحه ۲۹۳)

 وفات

سرانجام حضرت آیت اللّه سید محمد جعفر جزائرى مروج الشریعه، پس از عمرى خدمت به اسلام و مسلمین و تحصیل و تدریس علوم و معارف اهل بیت علیهم السلام در سال ۱۴۲۰ هجرى قمرى (۱۳۷۸ شمسى) در شهر مقدس قم دیده از جهان فرو بست و روحش به ارواح پاک علما و صلحا پیوست. (رجال الفکر و الأدب فی النجف خلال ألف عام جلد ۳ صفحه ۱۱۹۵)