سید ابو الرضا حسینى راوندى(ره)

۱۳۹۸-۰۸-۲۵

318 بازدید

اشاره:

سید ابو الرضا ضیاء الدین، فضل الله بن على بن عبید الله حسینى راوندى از علماى نام آور و از مشایخ بزرگ شیعه در قرن ششم هجرى به شمار مى آید. او در یکى از
شهرهاى اطراف کاشان به نام راوند و در خانواده اى علاقه مند به خاندان محمد و آل محمد صلى الله علیهم اجمعین به دنیا آمد. از همان کودکى مهر و محبت اهل بیت علیهم السلام را فرا گرفت و تشنه چشمه زلال و آب گواراى علوم و معارف خاندان عصمت و طهارت گردید.

خاندان:

خاندان وى همه از اهل علم و تقوى بوده اند و شخصیت هاى برجسته اى از میان این خاندان برخاسته اند و فرزندان و نسل ایشان عموما از اهل علم و دانش بوده اند که
از جمله آنهاست:

۱ . سید ابو المحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضى شهر کاشان
۲ . سید عز الدین ابو الحسن على بن فضل الله راوندى

شخصیت سید فضل الله راوندى شخصیتى فاضل و دانشمند، عالمى بزرگوار و رئیس مذهب و از برجسته ترین علماى دوران خود به شمار مى رفت. او شخصیتى ادیب و شاعرى توانا بود که دیوان شعرى نیز از او به یادگار مانده است. او از مشایخ ابن شهر آشوب و منتجب الدین بن بابویه و شیخ محمد بن حسن طوسى، پدر خواجه نصیر الدین طوسى و اکثر علماى بزرگ دوران خود بوده است. نام وى پیوسته در کتاب هاى تراجم و علم رجال با احترام یاد مى شود و شخصیت ایشان مورد احترام علماى شیعه است.

سخن بزرگان:

سمعانى در کتاب خود مى گوید:روزى به کاشان رفتم و تصمیم به زیارت ابو الرضا فضل الله راوندى گرفتم.وقتى به خانه وى رسیدم، در زدم و منتظر خروج ایشان شدم. در آن هنگام دیدم بالاى درِ خانه این آیه شریفه را نوشته اند: “إنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذهِبَ عَنکمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ و یُطهِّرَکُم تَطهیراً” لحظه اى که چشمانم به روى مبارکش افتاد دیدم ایشان از آنچه تصور مى کردم بسیار بزرگوارتر است. در آن دیدار من برخى احادیث و روایات و بخشى از اشعار وى را از ایشان شنیدم. از جمله اشعارى که ایشان به خط خود براى من نگاشتند این ابیات بود:

هل لک یا مغرور من زاجر أو حاجز من جهلک الغامر أمس تقضى و غد لم یجیء و الیوم یمضى لمحه الباصر فذلک العمر کذا ینقضى ما أشبه الماضى بالغابریعنى:اى فریفته دنیا آیا چیزى تو را بیدار مى کند؟ و آیا مانعى در برابر دریاى جهل تو وجود دارد؟ دیروز گذشت و فردا هنوز نیامده است. و امروز هم با یک چشم به هم زدن مى گذرد. و عمر این گونه به پایان مى رسد.چقدر گذشته به آینده شباهت دارد. عماد کاتب درباره ایشان مى گوید:سید فضل الله راوندى شخصیتى کم نظیر و داراى نسبى شریف و اخلاقى بزرگوار بود. وى از قدماى علما و دانشمندى فاضل و داراى چهره اى جذاب و با ابهت و صاحب سخنى زیبا بود. او واعظى بزرگ و داراى خطى خوش و تألیفاتى فراوان بوده، مورد احترام مردم و از رزق و روزى خوبى نیز بهره مند بود. در سال ۵۳۳ هجرى در دوران کودکى من و برادر کوچکم در مدرسه مجدیه در شهر کاشان درس مى خواندم. در آن زمان مى دیدم که آن سید بزرگوار به مدرسه مى آمدند و در آنجا درس اخلاق مى دادند. جمعیت فراوانى از مردم عادى و علماى بزرگ نیز پاى درس ایشان حاضر مى شدند. بعدها در اصفهان با فرزندش احمد دوست شدم و از طریق ایشان بهتر با تألیفات و مقام علمى پدر بزرگوارش آشنا گشتم.

اساتید:

وى از محضر اساتید و علماى فراوانى نیز بهره برده مانند:
۱ . امام شهید عبد الواحد بن اسماعیل رویانى
۲ . سید ابو البرکات محمد بن اسماعیل حسینى مشهدى
۳ . سید مرتضى بن سید داعى حسینى
۴ . ابو الحرب المنتهى بن سید داعى حسینى
۵ . سید على بن ابو طالب حسنى
۶ . شیخ بارع، حسین بن محمد بن عبد الوهاب بغدادى
۷ . على بن على بن عبد الصمد و برادرش محمد بن على
۸ . ابو عبد الله جعفر بن محمد دوریستى
۹ . ابو جعفر، محمد بن على بن حسین مقرى نیشابورى

شاگردان:

علماى بزرگى در محضر او تربیت شده اند که هر یک ستاره اى هستند در آسمان پر فروغ تشیع مانند:
۱ . ابن شهر آشوب مازندرانى
۲ . شیخ منتجب الدین بن بابویه قمى
۳ . شیخ محمد بن حسن طوسى پدر خواجه نصیر الدین طوسى
۴ . سید ناصر الدین ابو المعالى محمد بن حسین بن محمد حمدانى
۵ . شیخ قوام الدین محمد
بن محمد بحرانى
۶ . شیخ تاج الدین محمد بن محمد شعیرى

تألیفات:

او داراى تألیفات ارزشمندى است مانند:
۱ . کتاب النوادر
۲ . ضوء الشهاب فى شرح الشهاب
۳ . الأربعین فى الأحادیث
۴ . التفسیر
۵ . دیوان اشعار

وفات:

سرانجام پس از عمرى خدمت به اسلام و علوم و معارف آل محمد صلى الله علیه اجمعین، این عالم اندیشمند در حدود سال ۵۷۰ هجرى در شهر کاشان دیده از جهان فرو بست و به دیار دوست شتافت.