زیارت پیامبران

فضیلت زیارت و محل قبور:

چنان که از آیه «لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَد مِنْ رُسُلِهِ»(۱) (یعنى ما به همه پیامبران ایمان داریم و بین آنان فرقى نمى گذاریم) به دست مى آید، تکریم و تعظیم همه پیامبران الهى امرى لازم و زیارت قبور آنها مسأله اى پسندیده و نیکو و مورد تصریح علماست.

شمار انبیا گرچه بسیار است ولى قبور شناخته شده آنان بسیار محدود مى باشد، و عبارت است از: قبور حضرات آدم و نوح(علیهما السلام) در مرقد امیرمؤمنان(علیه السلام)، قبر حضرت ابراهیم(علیه السلام) در شهر الخلیل که در نزدیکى بیت المقدّس است، و در جوار آن، قبر همسر مکرّمه اش جناب ساره و قبور سه فرزند و فرزندزاده اش اسحق و یعقوب و یوسف(علیهم السلام) قرار دارد، و قبور حضرت اسماعیل و مادرش هاجر(علیهما السلام)در حجر اسماعیل در کنار کعبه، و قبور بسیارى از انبیاى دیگر در حجر اسماعیل و مابین رکن و مقام، یا مابین رکن یمانى و حجرالأسود (چنان که از امام باقر(علیه السلام) نقل شده که مابین رکن و مقام مملوّ از قبور پیامبران است(۲) و از امام صادق(علیه السلام) نیز نقل شده، مابین رکن یمانى و حجرالأسود هفتاد پیامبر مدفونند)(۳) و قبور جمعى از پیامبران دیگر، مانند حضرت داوود و حضرت سلیمان(علیهما السلام) در بیت المقدّس (چنان که نزد اهالى آن جا معروف است) و قبر زکریّا(علیه السلام) در حلب؛ و جناب یونس(علیه السلام) در کوفه نزدیک شطّ فرات بقعه و قبّه اى مشهور دارد، و قبر حضرت هود و صالح(علیهما السلام) در نجف اشرف مشهور است، و مرقد حضرت ذالکفل(علیه السلام) در کنار شطّ فرات در نزدیکى کوفه به فاصله چند فرسخ معروف مى باشد و قبر جرجیس پیامبر(علیه السلام) در موصل؛ و در بیرون این شهر قبر شیث (هبه الله) فرزند آدم(علیهما السلام)واقع شده است، در شوش (خوزستان) قبر دانیال پیامبر(علیه السلام) و در مسجد براثا در بغداد قبر جناب یوشع(علیه السلام)، شهرت دارد (سلام و صلوات خداوند بر همه آن بزرگواران).

کیفیّت زیارت پیامبران:

«سیّد بن طاووس» در «مصباح الزائر»،(۴) و بعضى دیگر از بزرگان در کتب خود در آداب ورود به شهر کوفه، براى زیارت قبر حضرت یونس(علیه السلام) اوّلین زیارت جامعه از زیارات پنجگانه جامعه (که ذکرش صفحه ۵۳۶ گذشت) را ذکر کرده اند، وبعید نیست براى زیارت سایر پیامبران هم بتوان از آن استفاده کرد.

۱ سوره بقره، آیه ۲۸۵.
۲. کافى، جلد ۴، صفحه ۲۱۴، حدیث ۷.
۳. همان مدرک، حدیث ۱۰.
۴. مصباح الزائر، صفحه ۷۵.