درمان خودارضایی

 هر نوع بیمارى، نیاز به درمان دارد و به حسب اهمیت و درجه شدت و ضعف آن، باید نوع درمان و کم وکیف آن نیز مشخص شود. بنابر این اگر گفته شود «خود ارضایى» امرى است که پس از مدتى خود به خود، درمان مى گردد و یا پس از ازدواج مشکل حل خواهد شد، تصور کاملاً باطلى است، زیرا علم و تجربه خلاف آن را ثابت کرده است.

نخستین گام براى درمان این عادت شوم، «اعتقاد و ایمان به قابل درمان بودن» آن و دورى از یأس و ناامیدى است، اما رسیدن به نتیجه و ایجاد هرگونه تغییر و دگرگونى نیازمند گذشت زمان، انتخاب راه صحیح و به کارگیرى دقیق دستورهاى درمانگر و مربى است. از این رو ترک عادت نامطلوب، در زمان کوتاه بدون راهنمایى کار آزموده و دلسوز، امکان ندارد.

از همه این ها مهمتر، «اراده و خواست فرد»، نقش کلیدى و محورى را ایفا مى کند. درمان و چاره جویى باید منطبق بر خواست فرد باشد، زیرا تا وقتى که او نخواهد مى توان با قاطعیت گفت که درمان نخواهد شد، بنابر این، بیمار اگر بخواهد مى تواند بر بیمارى اش غلبه کند و جمله معروف «خواستن توانستن است» عین حقیقت است. اراده همچون نهالى است که باید آن را پرورش داد تا به مرحله خودشکوفایى و ثمردهى برسد؛ به عبارت دیگر، اراده تقویت شدنى و پرورش یافتنى است و راه پرورش و تقویت آن این است که بر خلاف میل خود، اندک اندک به مقابله با این عادت شوم برخیزد تا پس از مدتى لذت توانستن را بچشد.

نکته حائز اهمیت آن که علاوه بر قدرت اراده و کمک مربى و درمانگر، نیروى درونى فطرت نیز کمک کار انسان است. انحراف با فطرت سازگار نیست؛ به دیگر سخن، فطرت همچون سدى جلوى انحراف و طغیان را مى گیرد. از این روست که جوان مبتلا در عمق وجودش نادم است و راهى به سوى پاکى و رهایى مى جوید. این همان نیروى درونى فطرت است.

ما در بخش اول (آسیب شناسى خود ارضایى) به اندازه لازم اراده خفته را بیدار کردیم، زنگ بیدار باش را به صدا در آوردیم، انگیزه را دو چندان کردیم. چون بیان آثار سوء و آسیب هاى این عمل به طور قطع وجدانهاى خفته را بیدار و دل هاى مشتاق به رهایى از چنگال دیو زشتى ها و پلیدى ها را به لرزه در مى آورد.

پس اکنون اى نوجوان عزیز و اى جوان برومند، نوبت توست که گام اول را در راه نجات خود بردارى و نگذارى که این اراده بیدار شده ات به مرحله نهفتگى خویش باز گردد. اکنون زمان بیدار باش است، غفلت و سستى را از خود دور کن و بر شیطان نهیب بزن، و بدان که مى توانى، حتماً مى توانى!

توجه: در دوران جوانى، انسان در هیچ زمینه اى تا این اندازه آسیب پذیر نیست، از این رو باید به اصل «پیشگیرى» بسیار بیشتر از «درمان» توجه داشت.

راه هاى درمان

۱ـ سعى کنید در مکان هاى خلوت و تنها نمانید، چون تنهایى خود، عامل مهمى براى تحریک به عمل خود ارضایى و زمینه ساز ارتکاب این عمل است. باز تکرار مى کنیم، تنها نمانید.

با فرا رسیدن دوره نوجوانى من، مصیبت هایم نیز شروع شد، مادرم به محض اطلاع از نشانه هاى بلوغم، بناى خشونت و بدرفتارى را با من گذاشت و من روز به روز از او دورتر و متنفرتر شدم و به تنهایى پناه بردم تا این که در اثر تنهایى زیاد مبتلا به خود ارضایى شدم و هم اکنون چند سال است که به این بلیه گرفتارم. چه کنم؟ «نامه اى از دختر ۱۸ ساله تهرانى»

۲ـ همگام با تلاش براى رهایى از تنهایى به فکر برنامه ریزى براى گسترش ارتباطات سالم باشید. ارتباط سالم خود دو بعد دارد. در قدم اول باید از همراهى و رفت و آمد با کسانى که به این عمل زشت عادت کرده اند، اجتناب کنید، چون اکثر افراد مبتلا به این عادت زشت، از طریق رفاقت با افراد فاسد و مبتلا گرفتار شده اند. در قدم دوم افراد سالم و ناشایست را جایگزین افراد ناصالح نمایید.

براى کسب موفقیت در امر ارتباط سالم

– اگر کار یا مسئولیتى که توان انجام آن را دارید به شما پیشنهاد شد حتماً بپذیرید.

– در فعالیت هاى فوق برنامه انجمن هاى اسلامى و پایگاه هاى بسیج و امثال آن شرکت کنید. اگر دعوت به اردو شدید حتماً قبول کنید و یا خود رأساً اقدام نمایید.

– اگر پدر و مادر پیشنهاد مهمانى رفتن را به شما دادند حتماً پذیرا باشید؛ مگر این که یقین به وقوع امر نامطلوبى در میهمانى داشته باشید.

– استعدادهاى هنرى و غیره را که قبلاً داشته اید و اکنون رها نموده اید، مجدداً به کار گیرید؛ به خصوص فعالیت هایى که شبکه ارتباطى شما را گسترش مى دهد، مثل آموزش یا تعلیم خطاطى، نقاشى، طراحى، گل دوزى، خیاطى و…. ورزش هاى دسته جمعى(ورزش هاى مورد علاقه تان)، کوه پیمایى و… را در برنامه روزانه یا هفتگى خود قرار دهید.

– در مجالس مذهبى و اجتماعات شرکت نمایید.

۳ـ تلاش براى تقویت اراده از گام هاى مهم در امر بهبود است. نگویید اراده از ما سلب شده است. ممکن است اراده انسان ضعیف شود ولى هیچ گاه از بین نمى رود. نشانه این که هنوز اراده دارید این است که این عمل را در حضور دیگران و در هر شرایطى انجام نمى دهید.

براى تقویت اراده راه هاى زیادى پیشنهاد شده است که به برخى از آن ها اشاره مى کنیم:

الف) تلقین به خود: مرتب به خود بگویید من مى توانم این عمل را ترک کنم. هر چه اراده ضعیف تر باشد، نیازش به تلقین بیشتر است. دکتر «ویکتور پوشه» روان شناس فرانسوى مى گوید: «افراد مبتلا به عادت شوم هر روز به دفعات مختلف با تمرکز فکر به خود بگویند: من به خوبى قادرم این عادت بد را از خود دور کنم، من قادرم. تکرار این عبارت ساده اثر عجیبى در تقویت اراده و روحیه دارد». پل ژاگو پیشنهاد مى کند که: «تلقین، قبل از خواب نیز مؤثر است».

ب) تلقین به دیگران یا شنیدن تلقین دیگران هم به همین اندازه در ترک این عمل مفید است.

ج) به پایان رساندن کارهاى نیمه تمام هم، در تقویت اراده مؤثر است. سعى کنید هیچ کار نیمه تمامى را از خود به جاى نگذارید.

د) تمرکز بخشیدن به فعالیت هاى گوناگون و پراکنده: تلاش کنید از کارهاى متعدد و متنوع پرهیز نمایید چون موجب پراکندگى و به هم ریختگى انسجام فکر مى شوند. به علاوه توان و نیروى انسان نیز هرز و تحلیل مى رود. این ها خود عامل تضعیف اراده است.

هـ) نماز، سحر خیزى، کم خورى، دورى از هر نوع گناه و کلاً ترک خواسته هاى نفسانى نیز از عوامل بسیار مهم در تقویت اراده است.

۴ـ افکار جنسى را که به ذهنتان خطور مى کند بلافاصله با ذکر خدا و یاد آسیب هاى معنوى، جسمى، روانى و اجتماعى این عمل، از ذهن خود دورى نمایید.

۵ـ تنبیه بدنى: یکى از راه هاى خنثى کردن این تحریکات آن است که خود را تنبیه نمایید؛ مثلاً کش نازکى را به مچ دست خود ببندید و هنگام تحریک آن را خوب بکشید و سپس رها کنید. این کار براى از بین بردن تحریک و ترک عمل حتماً مؤثر است.

۶ـ راه دیگر خنثى نمودن تحریکات، گرفتن دوش آب سرد ـ البته اگر از سلامت جسمى برخوردارید ـ یا شستن اعضا با آب سرد است. مى توانید هر صبح و شامگاه نیز اعضاى تناسلى خود را با آب سرد بشویید.

۷ـ اوقاع فراغت خود را با مطالعه، ورزش، زیارت، عبادت و سایر فعالیت هاى مثبت مثل گُل کارى، کمک به اهل خانه و کارهاى دستى و پیاده روى در هواى آزاد مخصوصاً صبح گاه و… پر کنید. براى تخلیه انرژى زاید به طور منظم و زیاد ورزش کنید.

۸ـ هیچ گاه در حمام کاملاً عریان نشوید و به اندام جنسى خود در آینه نگاه نکنید. براى نظافت موهاى زائد بدن هرگز از تیغ و صابون استفاده نکنید بلکه از داروهاى نظافت بهداشتى استفاده کنید. حتى الامکان با فاصله بیشتر موهاى زائد بدن را ازاله کنید.

۹ـ از نگاه کردن به مواضع جنسى و برجستگى هاى بدن دیگران(حتى از روى لباس) پرهیز نمایید.

۱۰ـ به هنگام خواب سعى کنید شکم شما بیش از حد معمول پر نباشد و مثانه خود را حتماً تخلیه نمایید. از نوشیدن افراطى آب و سایر مایعات(به خصوص شب ها قبل از خواب) پرهیز کنید.

۱۱ـ هرگز به رو نخوابید، سعى کنید به پشت یا روى دست راست بخوابید.

۱۲ـ ایمان مذهبى خود را روز به روز تقویت نمایید و با توسل به ائمه اطهار ـ علیهم السلام ـ و خواندن دعاهاى این بزرگواران از آن ها مدد طلبید. قرآن بخوانید؛ به خصوص سوره هاى معوذتین (قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق) را فراموش نکنید. در حد توان روزه هاى مستحبى بگیرید و روزه هاى قضا را جبران کنید.

۱۳ـ از پوشیدن لباس هاى تنگ و چسبیده به بدن، اجتناب کنید.

۱۴ـ از نگاه کردن به تصاویر و فیلم هاى تحریک کننده و لباس جنس مخالف، جداً پرهیز کنید.

۱۵ـ از فکر کردن و تصور و تخیل جنس مخالف و مسائل جنسى خوددارى کنید. همچنین از شنیدن و خواندن شوخى هاى جنسى پرهیز نمایید. از نشستن در جایى که زن نامحرم روى آن نشسته و هنوز گرم است، بر حذر باشید.

۱۶ـ اگر دوست متأهلى دارید شب در منزل ایشان نخوابید.

۱۷ـ از مشاهده اعمال، رفتار و گفتار زوج ها به خصوص زوج هاى جوان جداً دورى کنید.

۱۸ـ از معاشرت و سخن گفتن و نگاه به جنس مخالف ـ حتى کودکان جذاب و خوش سیما ـ خود دارى ورزید. هیچ گاه با نامحرم در یک اتاق یا یک محیط خلوت و لو به عنوان تعلیم و تعلم و خواندن دعا تنها نمانید.

۱۹ـ از دوستى و معاشرت زیاد با افراد کم سن تر از خود پرهیز کنید.

۲۰ـ خوردن غذاهاى محرک و داراى کالرى زیاد، مانند خرما، پیاز، فلفل و…. را به حداقل برسانید.

۲۱ـ به بدى گناه و عواقب آن توجه کنید. به توصیه هاى دین اسلام براى ترک گناه عمل کنید.

۲۲ـ اگر در اعضاى جنسى خود، ناراحتى و بیمارى اى مشاهده کردید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

۲۳ـ اگر صاحب شغل و حرفه اى نیستید، حتماً براى یافتن آن، اقدام سریع صورت دهید. چون کار سالم و مطابق ذوق، روح را پاکیزه و تصفیه مى کند. بیکارى مایه همه فسادها و تباهى هاست. على (علیه السلام) مى فرماید: شخص بیکار ملعون است.

۲۴ـ از کردارهاى قبلى خود توبه کنید و تصمیم جدى بر اصلاح بگیرید، که خداوند گناهان را مى بخشد. توبه و اطمینان از قبول توبه بزرگ ترین عامل تقویت و دلگرمى براى آغاز حرکتى نو مى باشد. گناه هر چه که باشد نباید احساس بى ارزشى و نومیدى به فرد دست دهد.

بله! ناراحتى و عذاب وجدان دارد لکن به مفهوم پایان فرصت ها و انتهاى راه و نابودى نیست. کسى که از صمیم دل رجوع کند، و تصمیم قاطع بر جبران لغزش بگیرد، محبوب درگاه خداست: «ان الله یحب التوابین». چه عاملى از این کارسازتر که شخص گنهکار احساس کند خداوند او را دوست مى دارد و در نظر خداوند مثل گذشته است، انگار گناهى را مرتکب نشده است: شخص توبه کننده، همانند شخصى است که اصلاً گناه نکرده است.

توبه یعنى شروع زندگى پاک و سازنده و حرکت در نور و روشنایى. اگر شخص از گناه خویش مى ترسد باید از بالاترین گناه که یأس و نومیدى است بترسد. در جواب به جوانانى که احساس یأس و ناامیدى به سراغشان مى آید ذکر دو روایت کافى به نظر مى رسد:

رسول گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله و سلم) مى فرماید: «هیچ چیز نزد خداوند محبوب تر از جوانى که از گناه توبه کرده و از او طلب آمرزش مى کند نیست. توبه از گناه همیشه پسندیده است ولى در جوانى بهتر و پسندیده تر.»

امام على (علیه السلام) هم فرموده است: «به خداوند آن چنان امیدوار باش که اگر با گناهان تمام اهل زمین در پیشگاه او حاضر شوى، احساس کنى تو را مى بخشد.»

ذکر این نکته مهم ضرورى است که احساس گناه به طور مطلق مذموم نیست بلکه تا حدى که منجر به ترک عمل و جبران نارسایى شود لازم است. اما اگر این احساس، انسان را زمین گیر نماید و حرکت و تلاش و نشاط را از او سلب کند و جرأت بازگشت به خدا و زندگى سالم و متعادل را از وى بگیرد، چنین احساسى مذموم است و دین و عقل آن را محکوم مى کند. جمع بین این دو حالت همان دستورى است که اسلام داده است: توبه و بازگشت.

چند توصیه دیگر

در پایان چند توصیه مهم را متذکر مى‌شویم:

۱ـ ارتباط با یک مربى و درمانگر کار آزموده را قطع نکنید. جهت درمان، از پیش خود، عملى را مرتکب یا عملى را ترک ننمایید. بسیارى از نوجوانان با وجود انحرافات گوناگون، هنگامى که به مربى و درمانگر شایسته اى دست یافته اند به راحتى نجات پیدا کرده، زندگى پاک و سالمى را آغاز کرده اند.

۲ـ به پیشرفت درمان خود توجه جدى داشته باشید و هر تعداد که از دفعاتِ خودارضایى شما کم مى شود آن را در دفتر به صورت رمزى(که کسى متوجه نشود) یادداشت نمایید و مرتباً به این پیشرفت ها و یادداشت ها مراجعه و آن ها را مرور و بازخوانى کنید. در صورتى که از این بیمارى به شدت رنج مى برید و ترکش براى شما سخت است، نسبت به درمانِ کُند و تدریجى آن نگرانى نداشته باشید و باعث رها کردن برنامه درمان نگردد.

۳ـ اگر وقت ازدواج شما رسیده است و امکانات آن فراهم است اقدام کنید.

۴ـ بار دیگر متذکر مى شویم که هر از چندى، آسیب ها را مطالعه و مرور کنید؛ به خصوص آسیب هاى معنوى.

اینک به پایان سخن رسیدیم. اما آغازى است براى تو اى خواننده این سطور، اى جوان اى پسر اى دختر! تو که در نگاه معصومانه ات برق امید مى درخشد و قلب مالامال از نشاط و امیدت نوید فردایى روشن مى دهد. به هوش باش که رندان و کینه توزان در کمین تو نشسته اند! به خود آى و با دلى چون دریا و قامتى همچون قله هاى سر به فلک کشیده از پیچ و خم حوادث و فراز و نشیب هاى روزگار بگذر. به خداى خود تکیه کن، به توانایى هایت بیندیش، تو همتا و همانندى ندارى، تو یگانه اى.

سخن آخر…..

سخن توست اى جوان…

حرف آخر را از تو باید شنید…

وه! چه شنیدنى است!

پروردگارا! تنها یاد توست که در اوج گرفتارى ها و سختى ها، مونس و تکیه گاه من است. تنها یاد توست که روح آشفته و پریشان مرا به ساحل امیدوارى مى رساند و آنگاه که با تو درد دل مى کنم، آرام مى شوم و احساس سبکى، بندبند وجودم را پر مى کند.

اى خداى مهربان! من اکنون در کنج خلوت احساس نشسته ام و پنجره هاى امیدم را به سوى آفتاب رحمتت گشوده ام و دستانم را تا ارتفاع چیدن انوار مهر و لطفت بالا برده ام. مى خواهم بار دیگر مرا به درگاهت بپذیرى. روى نیاز بر خاک بندگى مى نهم و تو را مى خوانم.

چه زیباست بازگشت از بیراهه و گام نهادن در راه خوبى ها و روشنایى ها.

خداى من! اکنون با کوله بارى از خطاها به درگاهت پناه آورده ام. آمده ام تا نماز عشق بخوانم و بار سنگین خطاهایم را بر زمین نهم و سبک بال به سویت پرواز کنم. بپذیر مرا! بپذیر! یا رب العالمین.

منابع کمکى

۱- خود ارضایى یا ارضاى انحراف جنسى، مؤسسه فرهنگى اشراق، بابل: مبعث ۱۳۷۹٫

۲- بلوغ، دکتر احمد صبور اردوبادى.

۳- تفسیر المیزان، مرحوم علامه سید محمد حسین طباطبائى ـ قدس سره ـ.

۴- تفسیر نمونه، حضرت آیت الله مکارم شیرازى.

۵- جلوه هاى حکمت، سید اصغر ناظم زاده قمى.

۶- خانواده و مسائل جنسى کودکان، دکتر على قائمى.

۷- دختران، دوستى ها و عبرتها، محمد على کریمى نیا.

۸- دنیاى نوجوان، دکتر شرفى، انتشارات تربیت.

۹- راهنماى پدران و مادران، محمد على سادات.

۱۰- مشکلات جنسى نسل جوان، آیت الله مکارم شیرازى.

منبع: سایت اندیشه قم