المهدی المنتظر فی التفکر الاسلامی

ناشر: انتشارات مسجد مقدس جمکران

تاریخ و نوبت چاپ: بهار سال ۱۳۸۰، نوبت اول

گرچه به برکت روایات متواتری که از پیامبر اکرم (ص) در باره ابعاد شخصیت حضرت مهدی (ع) به یادگار مانده است تقریبا اغلب قریب به اتفاق مسلمانان عقیده دارند که آن حضرت تنها فرزند امام حسن عسکری (ع) هستند که در برهه ای از زمان که شرایط ظهورشان فراهم شود قیام می کنند و زمین را پس از پر شدن از جور و ستم از عدل و داد سرشار می سازند و از طریق اکمیت بخشیدن به معارف اسلامی صلح و آرامش و آسایش را برای بشریت به ارمغان می آورند و همه نابسامانی ها را از جوامع انسانی بر طرف می سازند .

با این همه گاهی افرادی نیز پیدا شده اند که تحت تاثیر مستشرقان مغرض یا به خاطر جهل و کم اطلاعی و یا اغراض سیاسی و غیر سیاسی این باور را از اساس منکر شده اند یا از طریق طرح برخی شبهات کوشش نموده اند تا پایه های این اعتقاد اصیل اسلامی را سست و متزلزل و مسلمانان را نسبت به آینده خود مایوس کنند، تا از این طریق زمینه نفوذ افکار و ایده های غلط خود را که بسترساز حضور بیگانگان است هر چه بیشتر آماده تر نمایند .

در اثر حاضر که ترجمه کتاب المهدی المنتظر فی التفکر الاسلامی است مولف محترم تلاش می نمایند از طریق پاسخ به شبهات یکی از این افراد عقیده به مسئله مهدویت را با دلیل های متقن و روشن مجددا مورد تاکید قرار دهند . وی ابتدا به نقد دیدگاه های مستشرقان می پردازد آن گاه معارف مهدویت را در کتاب و سنت دنبال می کند و دیدگاه های علمای بزرگ اهل سنت را در مورد احادیث مربوط به مهدی (ع) مورد بررسی قرار می دهند . در فصل دوم کتاب تحت عنوان «امام (ع) کیست؟» از طریق کنکاش در احادیث مربوط به نسب و خاندان و قوم و قبیله مهدی (ع) و تبیین ایراد برخی از احادیث مورد استناد مخالفان به اثبات می رساند که بر طبق مجموعه ای از روایات معتبر که تعداد آنها از حد تواتر نیز می گذرد، مهدی مورد اشاره در روایات پبامبر (ص) و اعتقاد اسلامی همان امام مهدی فرزند حضرت عسکری (ع) است و از این طریق پایه اعتقاد به مهدی نوعی و … را باطل می سازد .

در قسمت دوم فصل سوم این شبهه را که مهدی مورد نظر پیامبر اکرم (ص) هنوز متولد نشده است از طریق بیان دلیل های تاریخی و تحلیل روایات و معرفی شواهد مستند پاسخ می گوید و از جمله مطالبی که در این قسمت مورد استناد قرار گرفته است اعتراف اندیشمندان بسیار بزرگ اهل سنت نظیر ابونصر بخاری، سید عمری، فخر رازی، محمد بن امین سویدی و ابن اثیر جوزی، ابن خلکان، ذهبی و … است .

فصل سوم و چهارم کتاب نیز به پاسخ برخی پرسش های مطرح در موضوع مهدویت اختصاص یافته است . در این دو فصل در کل به هفت پرسش جواب داده می شود که این پرسش ها عبارتند از:

۱ . چرا کتاب های صحیح اهل سنت از حدیث های مربوط به مهدی (ع) خالی است؟

۲ . چرا ابن خلدون احادیث مهدی را تضعیف می کند؟

۳ . آیا مهدی همان عیسی بن مریم نیست؟

۴ . اگر احادیث مربوط به مهدی (ع) صحیح است چطور یک کودک پنجساله می تواند به امامت برسد؟

۵ . طول عمر امام زمان علیه السلام را چگونه می توان توجیه کرد؟

۶ . علت طولانی شدن غیبت آن حضرت چیست؟

۷ . چگونه می توان از امام غایب بهره برد؟

مولف پس از پاسخ های مستدل و مناسب به این سؤالات مجموعه مطالب این اثر را که مشتمل بر ۲۶۶ صفحه است به پایان می برد .