آیات دعایی

آیات دعایی

۱۳۹۵-۰۷-۰۷

1430 بازدید

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌
رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ‌ ﴿المؤمنون‏، ۱۰۹﴾
در حقیقت ، دسته ‏اى از بندگان من بودند که مى‏ گفتند : « پروردگارا ، ایمان آوردیم . بر ما ببخشاى و به ما رحم کن [ که ] تو بهترین مهربانانى . »

رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ‌ (۵۳)
پروردگارا ، به آنچه نازل کردى گرویدیم و فرستاده [ ات ] را پیروى کردیم ; پس ما را در زمره گواهان بنویس
﴿آل‏عمران‏، ۵۳﴾
رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلٰهاً لَقَدْ قُلْنَا إِذاً شَطَطاً (۱۴)
« پروردگار ما پروردگار آسمانها و زمین است . جز او هرگز معبودى را نخواهیم خواند ، که در این صورت قطعاً ناصواب گفته‏ ایم . »

﴿الکهف‏، ۱۴﴾
رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلَى وَالِدَیَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحاً تَرْضَاهُ وَ أَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِکَ فِی عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ‌ (۱۹)
« پروردگارا ، در دلم افکن تا نعمتى را که به من و پدر و مادرم ارزانى داشته‏ اى سپاس بگزارم ، و به کار شایسته ‏اى که آن را مى‏ پسندى بپردازم ، و مرا به رحمت خویش در میان بندگان شایسته ‏ات داخل کن . »
﴿النمل‏، ۱۹﴾
رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ‌ (۱۱۸)
« پروردگارا ، ببخشاى و رحمت کن [ که ] تو بهترین بخشایندگانى .
﴿المؤمنون‏، ۱۱۸﴾
رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ (۱۶)
پروردگارا ، ما ایمان آوردیم ; پس گناهان ما را بر ما ببخش ، و ما را از عذاب آتش نگاه دار .
﴿آل‏عمران‏، ۱۶﴾
رَبَّنَا إِنَّکَ جَامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لاَ رَیْبَ فِیهِ إِنَّ اللَّهَ لاَ یُخْلِفُ الْمِیعَادَ (۹)
پروردگارا ، به یقین ، تو در روزى که هیچ تردیدى در آن نیست ، گردآورنده [ جمله ] مردمانى . قطعاً خداوند در وعده [ خود ] خلاف نمى‏ کند .
﴿آل‏عمران‏، ۹﴾
رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هٰذَا بَاطِلاً سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (۱۹۱)
پروردگارا ، اینها را بیهوده نیافریده ‏اى ; منزهى تو ! پس ما را از عذابِ آتش دوزخ در امان بدار .
﴿آل‏عمران‏، ۱۹۱﴾
رَبَّنَا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَ مَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ (۱۹۲)
پروردگارا ، هر که را تو در آتش درآورى ، یقیناً رسوایش کرده ‏اى ، و براى ستمکاران یاورانى نیست .
﴿آل‏عمران‏، ۱۹۲﴾
رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَهً وَ فِی الْآخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ (۲۰۱)
« پروردگارا ! در این دنیا به ما نیکى و در آخرت [ نیز ] نیکى عطا کن ، و ما را از عذاب آتش [ دور ] نگه دار . »
﴿البقره، ۲۰۱﴾
رَبِّ فَلاَ تَجْعَلْنِی فِی الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ‌ (۹۴)
پروردگارا ، پس مرا در میان قوم ستمکار قرار مده . »
﴿المؤمنون‏، ۹۴﴾
رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَهً لِلَّذِینَ کَفَرُوا وَ اغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ‌ (۵)
پروردگارا ، ما را وسیله آزمایش [ و آماج آزار ] براى کسانى که کفر ورزیده ‏اند مگردان ، و بر ما ببخشاى که تو خود تواناى سنجیده‏ کارى . »
﴿الممتحنه، ۵﴾
رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَ اغْفِرْ لَنَا إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ (۸)
« پروردگارا ، نور ما را براى ما کامل گردان و بر ما ببخشاى ، که تو بر هر چیز توانایى . »
﴿التحریم‏، ۸﴾
رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَ لاَ تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلاًّ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ‌ (۱۰)
« پروردگارا ، بر ما و بر آن برادرانمان که در ایمان آوردن بر ما پیشى گرفتند ببخشاى ، و در دلهایمان نسبت به کسانى که ایمان آورده‏ اند [ هیچ گونه ] کینه‏ اى مگذار . پروردگارا ، راستى که تو رؤوف و مهربانى . »
﴿الحشر، ۱۰﴾
رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا (۲۸۶)
. پروردگارا ، اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم بر ما مگیر. پروردگارا ،.
﴿البقره، ۲۸۶﴾
رَبَّنَا لاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْراً کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِنَا(۲۸۶)
پروردگارا ، هیچ بار گرانى بر [ دوش ] ما مگذار هم چنان که بر [ دوشِ ] کسانى که پیش از ما بودند; نهادى
﴿البقره، ۲۸۶﴾
رَبَّنَا وَ لاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَهَ لَنَا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلاَنَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ‌ (۲۸۶)
پروردگارا ، و آنچه تاب آن نداریم بر ما تحمیل مکن ; و از ما درگذر ; و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور ; سرور ما تویى ; پس ما را بر گروه کافران پیروز کن
﴿البقره، ۲۸۶﴾
رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‌ (۱۶)
« پروردگارا ، من بر خویشتن ستم کردم ، مرا ببخش . » پس خدا از او درگذشت که وى آمرزنده مهربان است .
﴿القصص‏، ۱۶﴾
رَبِّ احْکُمْ بِالْحَقِّ وَ رَبُّنَا الرَّحْمٰنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ‌ (۱۱۲)
« پروردگارا ، [ خودت ] به حق داورى کن ، و به رغم آنچه وصف مى‏ کنید ، پروردگار ما همان بخشایشگر دستگیر است .
﴿الأنبیاء، ۱۱۲﴾
رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْأَلَکَ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ وَ إِلاَّ تَغْفِرْ لِی وَ تَرْحَمْنِی أَکُنْ مِنَ الْخَاسِرِینَ‌ (۴۷)
« پروردگارا ، من به تو پناه مى‏برم که از تو چیزى بخواهم که بدان علم ندارم ، و اگر مرا نیامرزى و به من رحم نکنى از زیانکاران باشم . »
﴿هود، ۴۷﴾
رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَ تَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ‌ (۲۳)
« پروردگارا ، ما بر خویشتن ستم کردیم ، و اگر بر ما نبخشایى و به ما رحم نکنى ، مسلماً از زیانکاران خواهیم بود . »
﴿الأعراف‏، ۲۳﴾
رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیاً یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا (۱۹۳)
پروردگارا ، ما شنیدیم که دعوتگرى به ایمان فرا مى‏ خواند که : « به پروردگار خود ایمان آورید » ، پس ایمان آوردیم .
﴿آل‏عمران‏، ۱۹۳﴾
رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَ تَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ (۱۹۳)
پروردگارا ، گناهان ما را بیامرز ، و بدیهاى ما را بزداى و ما را در زمره نیکان بمیران .
﴿آل‏عمران‏، ۱۹۳﴾
رَبَّنَا وَ آتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِکَ وَ لاَ تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَهِ إِنَّکَ لاَ تُخْلِفُ الْمِیعَادَ (۱۹۴)
پروردگارا ، و آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده ‏اى به ما عطا کن ، و ما را روز رستاخیز رسوا مگردان ، زیرا تو وعده ‏ات را خلاف نمى ‏کنى .
﴿آل‏عمران‏، ۱۹۴﴾
رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ‌ (۲۵۰)
« پروردگارا ، بر [ دلهاى ] ما شکیبایى فرو ریز ، و گامهاى ما را استوار دار ، و ما را بر گروه کافران پیروز فرماى . »
﴿البقره، ۲۵۰﴾
رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْراً وَ تَوَفَّنَا مُسْلِمِینَ‌ (۱۲۶)
پروردگارا ، بر ما شکیبایى فرو ریز و ما را مسلمان بمیران . »
﴿الأعراف‏، ۱۲۶﴾
رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ‌ (۸)
[ مى‏گویند : ] پروردگارا ، پس از آنکه ما را هدایت کردى ، دلهایمان را دستخوش انحراف مگردان ، و از جانب خود ، رحمتى بر ما ارزانى دار که تو خود بخشایشگرى .
﴿آل‏عمران‏، ۸﴾
رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ إِسْرَافَنَا فِی أَمْرِنَا وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ‌ (۱۴۷)
« پروردگارا ، گناهان ما و زیاده‏ روى ما ، در کارمان را بر ما ببخش ، و گامهاى ما را استوار دار ، و ما را بر گروه کافران یارى ده . »
﴿آل‏عمران‏، ۱۴۷﴾
رَبِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ‌ (۹۷)
« پروردگارا ، از وسوسه‏ هاى شیطانها به تو پناه مى‏ برم .
﴿المؤمنون‏، ۹۷﴾
وَ أَعُوذُ بِکَ رَبِّ أَنْ یَحْضُرُونِ‌ (۹۸)
و پروردگارا ، از اینکه [ آنها ] به پیش من حاضر شوند به تو پناه مى‏ برم . » ﴿المؤمنون‏، ۹۸﴾
رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً وَ هَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَداً (۱۰)
« پروردگار ما ! از جانب خود به ما رحمتى بخش و کار ما را براى ما به سامان رسان . »
﴿الکهف‏، ۱۰﴾
رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَاناً نَصِیراً (۸۰)
« پروردگارا ، مرا [ در هر کارى ] به طرز درست داخل کن و به طرز درست خارج ساز ، و از جانب خود براى من تسلطى یارى‏ بخش قرار ده . »
﴿الإسراء، ۸۰﴾
وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلاً مُبَارَکاً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ‌ (۲۹)
و بگو : « پروردگارا ، مرا در جایى پربرکت فرود آور [ که ] تو نیکترین مهمان‏ نوازانى . »
﴿المؤمنون‏، ۲۹﴾
رَبِّ هَبْ لِی حُکْماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ‌ (۸۳)
پروردگارا ، به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرماى ،
﴿الشعراء، ۸۳﴾
وَ اجْعَلْ لِی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ‌ (۸۴)
و براى من در [ میان ] آیندگان آوازه نیکو گذار ،
﴿الشعراء، ۸۴﴾
[font=Scheherazade]وَ اجْعَلْنِی مِنْ وَرَثَهِ جَنَّهِ النَّعِیمِ‌ (۸۵)
و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان ،
﴿الشعراء، ۸۵﴾
رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ‌ (۴۱)
پروردگارا ، روزى که حساب برپا مى‏شود ، بر من و پدر و مادرم و بر مؤمنان ببخشاى . »
﴿إبراهیم‏، ۴۱﴾
رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ لاَ تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلاَّ تَبَاراً (۲۸)
پروردگارا ، بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى که در سرایم درآید ، و بر مردان و زنان باایمان ببخشاى ، و جز بر هلاکت ستمگران میفزاى . »
﴿نوح‏، ۲۸﴾
رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ (۲۴)
« پروردگارا ، من به هر خیرى که سویم بفرستى سخت نیازمندم . »
﴿القصص‏، ۲۴﴾
رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیَّاتِنَا قُرَّهَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَاماً (۷۴)
« پروردگارا ، به ما از همسران و فرزندانمان آن ده که مایه روشنىِ چشمان [ ما ] باشد ، و ما را پیشواى پرهیزگاران گردان . »
﴿الفرقان‏، ۷۴﴾
رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ (۳۸)
« پروردگارا ، از جانب خود ، فرزندى پاک و پسندیده به من عطا کن ، که تو شنونده دعایى . »
﴿آل‏عمران‏، ۳۸﴾
رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلاَهِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی رَبَّنَا وَ تَقَبَّلْ دُعَاءِ (۴۰)
پروردگارا ، مرا برپادارنده نماز قرار ده ، و از فرزندان من نیز . پروردگارا ، و دعاى مرا بپذیر .
﴿إبراهیم‏، ۴۰﴾
والْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ‌
ستایش خدا را که پروردگار جهانیان است،