امام کاظم موسى بن جعفر (علیه السلام) در سال ۱۲۸ یا ۱۲۹ق متولد گردیده است. او از پر عبادت ترین مردم و صاحب مروت بود.[۱] آن حضرت در سال ۱۸۳ق در زندان

حسن خلق و خوش اخلاقی، یکی از مسائل مهم اخلاقی است. افزون بر این که خوش اخلاقی از دیدگاه عقل پسندیده است، از سوی معصومین (علیهم السلام) به آن

گناه بشر  که عبارت از گناه حضرت آدم (علیه السلام) باشد یکی از آموزه های اساسی دین مسیحیت را تشکیل می دهد. و به تبع آن بخشیده شدن گناه بشر پس از به

گناه ذاتی از ارکان دین مسیحیت به شمار می آید. مسیحیت مبتنی بر اعتقاد گناه ذاتی ملتزم شده که حضرت عیسی مسیح (علیه‌ السلام) برای بخشیده شدن این

یکی از ارکان و اصول دینی مسیحت گناه ذاتی است که بشر به آن آلوده شده است.  مسیحیان معتقد اند که گناه آدم (علیه السلام) در ابتدای خلقت باعث گناه

برای بدگمانی و سوء ظن آثاری است که برای مبتلا نشدن به آن باید آنها را بررسی کنیم. بدگمانی علاوه بر آثار منفی اُخروی (از قبیل سنگین شدن بار گناه،

یکی از عواملی که انسان را به الحاد می کشاند و مانعی برای گرایش به دین است، عبارتست از میل به بی بند و باری و راحت طلبی و نداشتن مسئولیت؛ یعنی