اختلاف نظر اعتقادی بین دو مذهب شیعه و سنی برآمده از اختلاف نظر در مسئله امامت و جانشینی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) است. شیعه بر اساس

وهابیها عصمت انبیا را منکر شده و برای پیامبران الهی هیچ گونه تقدس و مقام فوق انسان های عادی را نمی  پذیرند. آنان در جهت سست نمودن پایه های نبوت و

اهل سنت انبیاء را قبل از بعثت معصوم نمی دانند و جمهور اهل سنت یعنی اشاعره و اهل حدیث و عده ای از معتزله صدور گناه کبیره را بر انبیاء جایز می

شبهه شبهه ای ایراد شده که استغفار و اقرار به گناه امامان شیعه دلیل بر این است که آنان معصوم از گناه نبوده اند در حالی که شیعیان  ادعا می کنند که

 شبهه برخی شبهه می کنند که تقیه امامان شیعه با عصمت آنان منافات دارد و آنچه را که امامان شیعه از باب تقیه می گویند چه سودی به حال شیعیان دارد این

شبهه: شیعیان ادعا می کنند که ائمه شان معصومند اما به اتفاق همه کارهایی از ائمه سر زده که با عصمت ایشان منافی و متضاد است، به عنوان مثال:  الف) حسن

اشاره: یکی از ادعاهای احمد بصری، ادعای عصمت است. انصار احمد در این باره می‌ گویند: «أَنَّهُ مَعْصُومٌ بِمَعْنَى أَنَّهُ لاَ یَخْرُجُ النَّاسَ

نظر اهل سنت در باره عصمت پیامبر اسلام(ص) و تمام انبیاء قبل از بعثت و بعد از بعثت تفاوت دارد.  اهل سنت انبیاء را قبل از بعثت معصوم نمی دانند و

واژه «ثقلین» دوگونه خوانده می‎شود؛ گاه بر وزن «حَرَمَین» که مفرد آن «ثَقَل» است، خوانده می‎شود، به معناى چیز گرانمایه و پرارزش و به معناى