تشنجات خانوادگی و دختران نوجوان

زن و مرد با انتخاب همسر، سفر پر فراز و نشیبى را آغاز می‏ کند که شمار زیادى از اعضاى جامعه به ویژه نسل ‏هاى بعدى را در بر خواهد گرفت. خانواده به مثابه نخستین پایگاه آموزش و پرورش، اساسی‏ ترین عامل شکل‏ گیرى شخصیت و هویت فرزندان می‏ باشد. به همین لحاظ هر گونه نارسایى و یا ناهنجارى در ساختار خانواده می‏ تواند در روند رشد و پرورش کودکان تأثیر کاملاً نامطلوبى داشته باشد.

امروزه ثابت شده است به همان میزانى که فضاى خانواده مه ‏آلود باشد، بهداشت روانى فرزندان نیز به همان نسبت در معرض خطر و آسیب قرار می‏ گیرد.

در صورتى که خانواده ‏ها فلسفه وجودى خود را به بوته فراموشى بسپارند و یا اصولاً ندانند با چه هدفى تشکیل یافته ‏اند، چهره مقدس خانواده خدشه ‏دار گردیده و ستیزه‏ جویی ‏ها، مجادله ‏ها، طردها و قهرها، تأییدها و تکذیب ‏هاى ناروا و نابخردانه بر فضاى خانه بال خواهد گشود و در این میان والدین که عهده‏ دار مدیریت، هدایت و اداره امور خانوادگى می ‏باشند به کلى نقش و نفوذ منطقى و ارشادى خود را از دست خواهند داد.

در یک چنین خانواده ‏هایى فرزندان احساس آرامش و ایمنى نداشته و با مشاهده نابسامانی ‏هاى موجود در خانه، مدام نگران آینده ‏شان می‏ باشند.

در اینجا باید این نکته را متذکر شد که محیط و شرایط خانوادگى می ‏تواند عاملى تشویق کننده و یا بازدارنده در زندگى فرزندان باشد. خانواده‏ هایى که افراد آن با هم هستند، با هم کار و تفریح می‏ کنند، همیارى و در امور مختلف رایزنى و اتفاق نظر دارند نوجوانانى با اعتماد به نفس بالا خواهند داشت.

اما کودکان و نوجوانانى که در خانواده‏ هایى پرتنش همراه با سوءظن و عیب‏ جویی ‏هاى همیشگى رشد می‏ کنند و بزرگ می ‏شوند در پیدایى و تشخیص هویت خویش دچار سردرگمى و تناقض شده و بسیار شده که به بیراهه می‏ روند. برآورده نشدن نیازهاى شخصیتى و اجتماعى نوجوانان در حد معقول، مشکلات فراوان رفتارى براى آنان و بخصوص دختران نوجوان در پى خواهد داشت.

دختران نوجوان در شرایط نامساعد و ناسازگار خانوادگى فشار بیشترى احساس کرده و در معرض ظلم و آسیب ‏هاى بیشتر روحى و روانى نسبت به پسران نوجوان قرار دارند.

در سنین نوجوانى که مرحله شکل ‏گیرى شخصیت و آماده شدن براى ورود به عرصه ‏هاى مختلف زندگى است و باید از حمایت‏ ها و راهنمایی ‏هاى عاطفى پدر و مادر بهره‏ مند گردد، چنانچه یک دختر نوجوان احساس ناامنى و بی‏ پناهى کند دچار انواع اختلالات رفتارى و شخصیتى خواهد شد.

الگوپذیرى کودکان از پدر و مادر آغاز وبه پذیرش نقش ‏هاى جنسى در دوران بلوغ و پس از آن می‏ انجامد. با فقدان و یا قطع روابط سالم و اصولى خانوادگى فرآیند هویت‏ یابى دچار اختلال خواهد شد.

مشاجرات دائمى میان پدر و مادر یا سایر افراد خانواده موجب برهم خوردن تعادل عاطفى در دختران می‏ شود و آنان همواره در اضطراب و ترس زندگى خواهند نمود چرا که دائما نگرانند که مبادا این منازعات و تنش‏ ها باعث محرومیت‏شان از محبت مادر یا پدر بشود. به همین دلیل پدران و مادران آگاه باید توجه داشته باشند که تشنج در محیط خانوادگى منتهى به تشویش، فشار روانی، ناامنى و میل به افکار ناسالم در دختران نوجوان خواهد شد.

تعارضات میان اعضاى خانواده بر وحدت و یگانگى آن لطمه زده و موجب بروز پرخاشگرى و زوال آن می‏ گردد. در چنین خانواده‏ هایی، یک دختر نوجوان احساس خواهد کرد که به خانواده ‏اش تعلق ندارد، آنها را الگوى خوبى براى تبعیت نخواهد دانست و به رفتارهاى متعارض و ناسازگار کشانده خواهد شد.

اهمیت این قضیه آن چنان است که می‏ توان گفت نوجوانان دختر داراى مسائل شخصى و ناسازگاری‏ هاى بیشتر عمدتا در خانواده ‏هاى پرمشاجره مشاهده می‏ شوند و به همین لحاظ است که باید دانست در هر دوره و جامعه ‏اى که نهاد خانواده رو به ضعف و سستى نهاده، بنیادهاى اخلاقى و اجتماعى در کل جامعه متزلزل خواهد شد و در این میان نقش دختران نوجوان به عنوان مادران و همسران آینده، نقشى بسیار مهم و اساسى در شکل ‏گیرى آینده جوامع خواهد بود.

منبع: پیام زن