چهل حدیث گهر بار از ائمه اطهار (علیهم السلام) با موضوعیت توسل

علی (علیه السلام)وسیله تقرب

۱-قال الامام علی (علیه السلام) : فی ذیلِ هذهِ الایه وابْتَغوا الیهِ الوَسیلهَ. أنا وسیلَتُه.

امام علی(علیه السلام ) در تفسیر این آیه شریفه که خداوند می فرماید: «و برای تقّرب به پروردگارتان وسیله بجوئید» فرمودند: « من وسیله تقرب به خدا هستم ».
(تفسیر المیزان، ج ۵، ص ۳۶۲ )

اهل بیت خلیفه الله

۲-قالَت فاطمه (سلام الله علیها ) : أحمَدو ا اللهَ الذّی لعظَمَتِهِ و نورِهِ یَبْتَغی مَن فی السَّمواتِ و الأرض إلیهِ الوسیلهُ و نَحنُ وسیلَتُه فی خَلقِهِ.
حضرت فاطمه زهراء (سلام الله علیها) فرمودند: «حمد کنید پروردگار را که عظمت و نورش ایجاب می کند که اهل آسمان ها و زمین ( برای قرب به او ) وسیله بجویند و ما (اهل بیت) وسیله او در میان آفریدگانش هستیم».
« شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۸۶، ص ۲۱۱ »

برترین توسلات

۳-قال الامام علی (علیه السلام) : اِنَّ أفضَلَ ما توسَّلَ بِهِ المُتَوَسَّلونَ إلی اللهِ سبحانَهُ: الایمانُ بِهِ و برسولهِ و الجهادُ فی سبیلهِ … .
امام علی (علیه السلام) فرمودند:« برترین چیزی که متوسلان به خداوند سبحان می توانند به وسیله آن توسّل بجویند و (به خداوند نزدیک شوند) عبارت است از: ایمان به خدا و رسول او و جهاد در راه خدا …» .
« شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۷، ص ۲۱ »

نتیجه توسل به ائمه(علیهم السلام)

۴-قال الامام الهادی (علیه السلام) : … و فازَ مَن تمسَّکَ بِکُم و أمِنَ مَن لَجأَ إلیکُم وَ سَلِمَ من صَدَّقَکُم و هُدِیَ مَن اعتصَم بکم … .
امام هادی (علیه السلام) فرمودند: «… کسی که به شما (ائمه معصومین (علیهم السلام )) تمسّک نمود رستگار شد و آن کس که به شما پناه آورد، ایمنی یافت و کسی که شما را تصدیق نمود، به سلامت به سر منزل مقصود رسید و هر کس که به ریسمان شما چنگ زد، هدایت شد و کسی که از شما پیروی کرد، جایگاهش بهشت خواهد بود.
« مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره »

۵-قال الامام السجاد (علیه السلام) فی مناجاهِ المتَوسّلین: الهی لیسَ لی وسیلَهٌ اِلیکَ الاّ عواطِفُ رأفتکَ و لا لی ذریعَهٌ الیکَ الاّ عواطفُ رحمتِکَ و شَفاعَهُ نبیِّکَ نبیّ الرحّمهِ … .
امام سجاد (علیه السلام ) در مناجات متوسلین می فرماید: «خداوندا، من وسیله ای در درگاهت ندارم مگر عواطف محبت آمیز تو و دست آویزی جهت رسیدن به تو ندارم مگر عطاهای رحمتِ تو و شفاعت پیغمبرت، که نبیّ رحمت و نجات دهنده امّت از گمراهی است، پس این دو را سبب رسیدن من به مغفرت و آمرزش خود قرار ده و وسیله ای جهت دست یافتن به خشنودی و رضای خود بگردان».
« بحار الانوار، ج ۹۱، ص ۱۴۹»

اهل بیت ریسمان الهی

۶-قال الامام الصّادق (علیه السلام ) : نَحنُ حَبْلُ اللهِ الذّی قال اللهُ تعالی: و اعتَصمِوا بحبلِ اللهِ جمیعاً و لا تَفرَّقوا.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:« ما (اهل بیت) همان ریسمان الهی هستیم که خداوند تبارک و تعالی فرمودند همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید».
« بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۸۴ »

توسل حضرت آدم

جلال الدین سیوطی چنین نقل می کند: « پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند که حضرت آدم به درگاه خداوند چنین توسل جست:

۷-اللهم انی اسئلک بحق محمد و ال محمد سبحانک لا اله الا انت،عملت سوءا،و ظلمت نفسی،فاغفرلی انک انت الغفور الرحیم…

« خدایا از تو درخواست می کنم به حق محمد و آل محمد که تو پاک و منزهی و غیر از تو خدایی نیست من کار ناشایست انجام دادم و به خود ستم کردم .پس مرا ببخش که تو مهربان و بخشنده ای».

« الدور المنصور.جلد ۱٫ص ۶۰ »

شرورترین مردم

از عایشه نقل شده است که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره خوارج چنین فرمود:

۸-هم شرالخلق و الخلیفه یقتلهم خیرالخلق و الخلیفه، واقربهم عند الله وسیله.

« خوارج بدترین خلایق هستند، آن هابهترین خلق از میان خلایق را که نزدیکترین وسیله به خداوند است،خواهند کشت (بهترین خلق: منظور امام علی (ع ) است)

« شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید.جلد ۲٫ص ۲۶۷ »

کشتی نجات

ابوهریره می گوید: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره حضرت آدم(علیه السلام) و توسل او چنین فرمود:خداوند متعال به حضرت آدم خطاب فرمود:

۹-یا آدم!هولاء صفوتی…فاذا کان لک لی حاجه فبه ولاء توسل: فقال النبی: نحن سفینه النجاه من تعلق بها نجا ومن حاد عنها هلک، فمن کان له إلی الله حاجه فلیسألنا أهل البیت.

« ای آدم (اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)) برگزیدگان من هستند…هروقت حاجتی داشتی این ها را واسطه قرار بده.  پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرمودند: « ما کشتی نجات هستیم، هر کس سوار این کشتی شد، نجات خواهد یافت و هر کس سر پیچی کند، هلاک می‌شود، هر کسی حاجتی به سوی خداوند دارد، باید ما اهل بیت را واسطه قرار دهد ».

« فرائد السمطین، ج۱، ص۳۶، ح۱»

توسل یوسف (علیه السلام)

هنگامی که برادران یوسف او را در چاه افکندند و او تنها و غریب در ته چاه تاریک قرار گرفت، به دعا و مناجات پرداخت. در این هنگام، جبرئیل نزد یوسف آمد و گفت: اگر دوست داری از چاه خارج شوی، این دعا را بخوان:
۱۰-اللهم انی اسئللک بان لک الحمد لا اله الا انت المنان بدیع السموات و الارض ذوالجلال و الاکرام ان تصلی علی محمد و آل محمد ان تجعل لی عما انا فیه خرجا و مخرجاً.
«خدایا! من [فقط] از تو تقاضا می کنم؛ که حمد و ستایش برای توست، معبودی جز تو نیست، تویی که بر بندگان نعمت می بخشی، آفریننده ی آسمان ها و زمینی و صاحب جلال و اکرامی. تقاضا می کنم که بر محمد و آل او درود فرستی و گشایشی و نجاتی از آنچه در آن هستم، بر من قرار دهی».
(او این دعا را خواند و نجات یافت).

« محمد رحمتی شهرضا، گنجینه معارف، ص ۲۲۲ »

توسل در زیارت جامعه

در زیارت جامعه که از لسان مبارک امام هادی (علیه السلام) صادر گردیده، اینگونه می‎خوانیم:

۱۱-مَن أتاکم نجی و من لم یأتکم هلک …من والاکم فقد والی الله و من عاداکم فقد عادی الله… بکم فتح الله و یکم یختم و بکم ینزل الغیث و بکم یمسک السماء أن تقع علی الارض …من اراد الله بدأبکم …
« هر کس نزد شما آمد، نجات خواهد یافت و کسی که از شما فاصله گرفت هلاک می‎شود… هر کس شما را دوست بدارد خدا را دوست داشته و هر کس با شما دشمنی کند با خدا دشمنی کرده است… به شما خداوند آغاز می‎کند و به شما پایان می‎دهد و به وسیله شما باران می‎فرستد و به وسیله شما آسمان را نگه می‎دارد… هر که خدا را خواهد باید از طریق شما آغاز کند و به خدا تقرّب جوید…»

« مفاتیح الجنان ـ زیارت جامعه کبیره ـ ص۹۰ـ شیخ عباس قمی (ره) ـ ترجمه: موسوی دامغانی ـ انتشارات علّامه، چاپ چهارم ۱۳۸۰»

توسل راه رسیدن به حاجت

۱۲-عن میسر بن عبدالعزیز، عن ابى عبدالله (علیه السلام ) قال : قال لى یا میسر ادع و لاتقل ان الامر قدفرغ منه ، ان عندالله عزوجل منزله لاتنال الا بسماءله و لو ان عبدا سدفاه و لم یساءل لم یعط شیئا فسل تعط، یا میسر انه لیس من باب یقرع الا یوشک ان یفتح لصاحبه
میسر بن عبدالعزیز گفت:حضرت صادق (علیه السلام ) به من فرمود: « میسر مبادا بگوئى (هر کسى را به اندازه اى خداوند مقدر کرده ) و کار گذشته تغییرپذیر نیست . در نزد پروردگار عزیز و بزرگ مقامى است براى بندگان که به آن نخواهند رسید مگر با درخواست و سوال . اگر بنده اى دهان فرو بندد سوالى نکند هیچ چیز به او داده نمى شود پس از خدا بخواه تا حاجت خود را بگیرى . میسر هر درى که کوبیده شود امید است که براى کوبنده باز گردد.»

« اصول کافى ، ج ۲، ص  ۴۸۵ »

بهترین دعا

۱۳-قال امیر المؤ منین (علیه السلام ) الدعاء مفاتیح النجاح و مقالید الفلاح و خیر الدعاء ما صدر عن صدر نقى و قلب نقى و فى المناجاه سبب النجاه و بالاخلاص یکون الخلاص فاذا اشتد الفزع فالى الله المفزع قال (علیه السلام ) ایضا الدعا ترس المومن و متى تکثر قرع الباب یفتح لک .
على (علیه السلام ) فرمود:« دعا و نیایش کلیدهاى پیروزى و رستگارى است . بهترین دعاها آن است که از سینه اى پاک و قلبى پرهیزکار خارج شود راز و نیاز سبب نجات است و با اخلاص و بى شائبه دعا کردن انسان از هر گرفتارى رهائى پیدا مى کند، در هنگام وحشت و ترس شدید خداوند پناهگاه مومنین است» .

« اصول کافى ، ج ۲، ص ۴۶۸ »

سپر مومن

۱۴- عن الرضا (علیه السلام ) انه کان یقول لاصحابه علیکم بسلاح الانبیاء فقیل و ما سلاح الانبیاء قال الدعاء.

و نیز فرمود :« دعا سپرى است براى مومن هرگاه درى را زیاد بکوبى برایت باز مى کنند».

« اصول کافى ، ج ۲، ص ۴۶۸ »

توسل و قضا وقدر

۱۵-عن عبدالله بن سنان قال : سمعت ابا عبدالله (علیه السلام ) یقول : الدعاء یرد القضاء بعد ما ابرم ابراما؛ فاکثر من الدعاء فانه مفتاح کل رحمه و نجاح کل حاجه و لاینال ما عندالله عزوجل الا بالدعاء و انه لیس باب یکثر قرعه الا یوشک ان یفتح لصاحبه .
قال ابوالحسن موسى (علیه السلام ) علیکم بالدعاء فان الدعاء لله و الطلب الى الله یرد البلاء و قد قدر و قضى و لم یبق الا امضائه فاذا دعى الله عزوجل و سئل صرف البلاء صرفه.
عبدالله بن سنان گفت از حضرت صادق (علیه السلام )  شنیدم مى فرمود: « دعا و نیایش قضا و قدرى که بسیار محکم شده باشد برمى گرداند. زیاد دعا کن زیرا دعا کلید بخشایش خدا و وسیله پیروزى به هر حاجت است . به آنچه در نزد خداوند است بنده نائل نمى شود مگر به دعا، همانطورى که بسیار کوبیده شود امید مى رود که بازگردد».

« اصول کافى ، ج ۲، ص ۴۷۰»

توسل ودفع بلا

۱۶-قال ابوالحسن موسى (علیه السلام ) علیکم بالدعاء فان الدعاء لله و الطلب الى الله یرد البلاء و قد قدر و قضى و لم یبق الا امضائه فاذا دعى الله عزوجل و سئل صرف البلاء صرفه .
حضرت موسى بن جعفر (علیه السلام ) فرمود:« شما را سفارش مى کنم به دعا کردن زیرا نیایش در پیشگاه خدا و درخواست از او، بلائى که تقدیر و تعیین شده و جز امضاء و دستور اجرایش باقى نمانده برمى گرداند هرگاه از خدا بخواهند و دعا کنند برگرداند بلا را برمى گرداند».

« اصول کافى ، ج ۲، ص ۴۷۰ »

۱۷-عن ابى بصیر، عن ابى عبدالله (علیه السلام ) قال لایزال المومن بخیر و رجاء رحمه من الله عزوجل مالم یستعجل ، فیقنط و تیرک الدعاء قلت له : کیف یستعجل قال یقول قد دعوت منذ کذا ما ارى الا جابه .

ابو بصیر از حضرت صادق (علیه السلام ) نقل کرد که آن جناب فرمود:« پیوسته مومن در خوبى و امیدوارى است چون مشمول رحمت خداست مادامى که عجله نکند و ناامید شود و دعا را ترک گوید.» عرض کردم:« چگونه عجله مى کند». فرمود:« مى گوید فلان وقت دعا کردم هنوز به اجابت نرسیده (به واسطه تاءخیر اجابت ناامید مى شود و دعا را ترک مى کند».)

« اصول کافى ، ج ۲، ص ۴۹۰ و ۴۹۱ »

تاخیر وتقدیم در اجابت

۱۸-ایضا قال ابی عبدالله (علیه السلام ): ان المومن لیدعو الله عزوجل فى حاجته فیقول الله عزوجل اخروا اجابته شوقا الى صوته و دعائه فاذا کان یوم القیمه قال الله عزوجل عبدى دعوتنى فاخرت اجابتک و ثوابک کذا و دعوتنى فى کذا و کذا فاخرت اجابتک و ثوابک کذا و کذا قال فیتمنى المومن انه لم یستحب له دعوه فى الدنیا مما یرى من حسن الثواب .

و نیز فرمود:« بنده مومن درباره حاجتى دعا مى کند خداوند چون علاقه به نوا و نیایش او دارد دستور مى دهد اجابت دعایش را تاءخیر بیندازد. روز قیامت مى فرماید بنده من دعائى کردى اجابت آن را به تاءخیر انداختم اینک ثواب آن این است . و هم در فلان مورد دعا کردى باز اجابت را به تاءخیر انداختم این مقدار ثواب در مقابل همان دعا است» .
حضرت صادق (علیه السلام ) فرمود:« وقتى آن همه ثواب را براى مستجاب نشدن دعایش در دنیا مى بیند آرزو مى کند اى کاش هیچ یک از دعاهایم در دنیا مستجاب نمى شد»

« اصول کافى ، ج ۲، ص ۴۹۰ و ۴۹۱ »

اشک در برابر معبود

۱۹-عن ابى جعفر (علیه السلام ) قال : ما من قطره احب الى الله عزوجل من قطره دموع فى سواد اللیل مخافه من الله لایراد بها غیره .

حضرت باقر (علیه السلام ) فرمود:« هیچ قطره اى محبوب تر در نزد خدا نیست از قطره اشکها در تاریکى شب که بنده به واسطه خوف خدا بدون ریا مى ریزد.

« اصول کافى ، ج ۱، ص ۴۸۴ »

چشمان طاهر

۲۰-عن ابى عبدالله (علیه السلام ) ایضا قال : کل عین باکیه یوم القیمه الا ثلاثه ، عین عضت عن محارم الله و عین سهرت فى طاعه الله و عین بکت فى جوف اللیل من خشیه الله
حضرت صادق (علیه السلام ) نیز فرمود:« تمام چشمها در روز قیامت گریانند مگر سه چشم: ۱- چشمى که از کارهاى حرام بسته شده .۲-آن چشمى که بیدارى در راه اطاعت و فرمانبردارى خدا کشیده .۳- چشمى که در دل شب از خوف خدا اشک بریزد»

« اصول کافى ، ج ۱، ص  ۴۸۴ »

بهترین اوقات توسل

۲۱-عن ابى جعفر (علیه السلام ): قال ان الله عزوجل یحب من عباده المومنین کل عبد دعاه فعلیکم بالدعاء فى السحر الى طلوع المشس فانها ساعه تفتح فیها ابواب السماء و تقسم فیها الارزاق و تقضى فیها الحوائج العظام .
حضرت باقر (علیه السلام ) فرمود:«خداوند از میان بندگانش آن کس را دوست دارد که بسیار دعا کند شما را سفارش مى کنم به دعا کردن در سحر تا طلوع خورشید زیرا این وقت درهاى آسمان باز مى شود و ارزاق تقسیم گردد و حوائج بزرگ در این ساعت برآورده مى شود ».

« اصول کافى ، ج ۲، ص ۴۷۸ ».

اهل بیت جواز شفاعت

۲۲- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) : شَفاعتی لأمتّی مَن أحبَّ أَهل بیتی.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «شفاعت من شامل آن کسی از امتم می شود که اهل بیت مرا دوست داشته باشد».

«کنز العمّال، ح ۵۷»

درجه توسل

۲۳-قال رسول اللّه (صلی الله علیه و آله) : الوسیلَهُ دَرجَهٌ عندَاللهِ لیسَ فَوقَها دَرجَهٌ.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: « وسیله درجه ای است نزد خداوند که بالاتر از آن درجه ای نیست».

«کنز العّمال، ح ۳۹۰۷»

دو سبب رسیدن به مغفرت

۲۴- قال الامام السجاد (علیه السلام) فی مناجاهِ المتَوسّلین: الهی لیسَ لی وسیلَهٌ اِلیکَ الاّ عواطِفُ رأفتکَ و لا لی ذریعَهٌ الیکَ الاّ عواطفُ رحمتِکَ و شَفاعَهُ نبیِّکَ نبیّ الرحّمهِ … .

امام سجاد (علیه السلام ) در مناجات متوسلین می فرماید: «خداوندا، من وسیله ای در درگاهت ندارم مگر عواطف محبت آمیز تو و دست آویزی جهت رسیدن به تو ندارم مگر عطاهای رحمتِ تو و شفاعت پیغمبرت، که نبیّ رحمت و نجات دهنده امّت از گمراهی است، پس این دو را سبب رسیدن من به مغفرت و آمرزش خود قرار ده و وسیله ای جهت دست یافتن به خشنودی و رضای خود بگردان».

«بحار الانوار، ج ۹۱، ص ۱۴۹»

دعای توسل

۲۵-عن المعصومین (علیهم السلام) : … یا سادَتی و موالیّ اِنّی توجَّهتُ بکم أئمَّتی و عُدَّتی لیومَ فقری … فاّنکُمْ وسیلتی الی الله.

از ائمه معصومین (علیهم السلام) در دعای توسّل آمده است: «… ای بزرگواران و سروران من، من به سوی شما پیشوایان دینم توجه نمودم، شما که پشتیبان من در روز نیازمندی و فقر در درگاه خدا هستید، و به شما برای تقرّب به خدا تقرّب جستم و طلب شفاعت در نزد خدا از شما نمودم، پس مرا در نزد او شفاعت کنید و از خدا بخواهید مرا از گناهان نجات و رهائی بخشد، پس شما وسیله من در درگاه خداوند می باشید».

«بحار الانوار، ج ۹۹، ص ۲۴۹»

توسل به غیر شیعه

۲۶-قال الامام الباقر (علیه السلام) : لا تسألوهُم الحوائج فتَکوُنوا لَهُمُ الوَسیلهَ الی رسولِ اللهِ (صلی الله علیه و آله) فی القیامَهِ.

امام باقر (علیه السلام ) فرمود:« (شما شیعیان) از دیگران (غیر شیعه) حاجت نخواهید تا در روز قیامت وسیله عرض حاجت آنان به محضر رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) نگردید».

«بحار الانوار، ج ۸، ص ۵۵»

درخواست پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)

۲۷-قال رسول الله (صلی الله علیه و آله ) : إنّ الله أعطانی مسألَهً، فَأخَّرتُ مَسْألتی لشَفاعَهِ المؤمنینَ مِنْ اُمَّتی یوم القیامَهِ، فَفعل ذلک.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «خداوند به من فرمود از او خواهش و درخواستی داشته باشم، اما من درخواست خود را برای شفاعت مؤمنان از امتم در روز قیامت به تأخیر انداختم و خداوند پذیرفت».

«بحار الانوار، ج ۸، ص ۳۶»

نزدیکترین مردم به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)

۲۸-قال رسول الله (صلی الله علیه و آله ) : انّ أقرَبَکم منّی غَداً و أوجبَکُم علیَّ شفاعَهً أصدَقُکُم لساناً و أدّاکمُ لِلأمانَهِ و أحسنُکمُ خُلقاً … .

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: « همانا نزدیک ترین شما به من در فردایِ (قیامت) و سزاوازترین شما به شفاعت من، راستگو  ترین، امانتدارترین، خوش اخلاق ترین و نزدیک ترین شما به مردم است».

«امالی شیخ صدوق، ج ۵، ص ۴۱۱»

جایگاه متمسک به معصومین علیهم  السلام

۲۹-قال الامام الهادی (علیه السلام) : … و فازَ مَن تمسَّکَ بِکُم و أمِنَ مَن لَجأَ إلیکُم وَ سَلِمَ من صَدَّقَکُم و هُدِیَ مَن اعتصَم بکم … .

امام هادی (علیه السلام) فرمود: «… کسی که به شما (ائمه معصومین (علیهم السلام )) تمسّک نمود رستگار شد و آن کس که به شما پناه آورد، ایمنی یافت و کسی که شما را تصدیق نمود، به سلامت به سر منزل مقصود رسید و هر کس که به ریسمان شما چنگ زد، هدایت شد و کسی که از شما پیروی کرد، جایگاهش بهشت خواهد بود.

«مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره»

ائمه واسطه تقرب

۳۰-قال الامام الباقر (علیه السلام): آلُ محمّدٍ (صلی الله علیه و آله ) هُم حَبلُ اللهِ الذّی أمرَ بالاعتِصامِ به فَقالَ: و اعتَصِمُوا بحبلِ الله جمیعاّ و لاتَفرَّقُوا.

امام باقر(علیه السلام) فرمود: « اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) همان ریسمان الهی هستند که خداوند امر فرمود به آن چنگ زده و پناه ببرید، پس خداوند فرموده است:« همگی به ریسمان خداوند چنگ زده و پراکنده نشوید».

«بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۸۴»

ریسمان الهی

۳۱-قال الامام الصّادق (علیه السلام) : نَحنُ حَبْلُ اللهِ الذّی قال اللهُ تعالی: و اعتَصمِوا بحبلِ اللهِ جمیعاً و لا تَفرَّقوا.

امام صادق (علیه السلام) فرمود:«ما (اهل بیت) همان ریسمان الهی هستیم که خداوند تبارک و تعالی فرمود: همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید.

«بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۸۴»

اوصاف انبیا واولیاء

۳۲-قال الامام الصّادق (علیه السلام) : فی دعاءِ النّدبَه فی وصفِ الانبیاء و الأولیاء: … وَ جَعَلتَهُم الذّریعَهَ الیکَ و الوسیلَهَ الی رضوانِکَ.

امام صادق (علیه السلام) در دعای ندبه در بیان اوصاف پیامبران الهی و اولیاء خدا فرمود: …«خداوندا آنها را واسطه درگاهت و وسیله ای به سوی رضا و خشنودی خود قرار دادی».

«مفاتیح الجنان، دعای ندبه»

محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) وآل طاهرینش(علیه السلام)

۳۳-قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) یقول: انّ الله عزّوجلّ یقول: … ألا فاعلَمُوا اِنّ اَکرَمَ الخَلقِ علی و أفضلُهُم لَدیَّ محمّدٌ و أخُوهُ علیٌ و من بعدِهُمِ الأئمهُ الذّینَ هم الوسائل الیَّ … .

رسول اکرم(صلی الله علیه و آله)فرمود: خداوند عزّوجلّ می فرماید: « ای بندگان من آیا چنین نیست کسی که حاجات بزرگی از شما می خواهد و شما حوائج او را بر نمی آورید مگر این که در نزد شما کسی را که محبوب ترین مردم پیش شماست شفیع قرار دهد، آن گاه حاجات او را به خاطر آن شفیع بر می آورید؟ اکنون آگاه باشید و بدانید که محبوب ترین خلق و افضل آنان نزد من، محمّد و برادر او علی و امامان پس از وی هستند. اینان وسیله های مردم به سوی من هستند. بدانید هر کس حاجتی دارد و نفعی را طالب است و یا آن که دچار حادثه ای بس صعب و زیان بار گردیده و رفع آنرا می خواهد، باید مرا به محمّد و آل طاهرینش بخواند تا به بهترین وجه، حاجات او را برآورم».

«بحارالانوار، ج ۹۴، ص ۲۲»

واسطه رحمت

۳۴-قال الامام الصّادق (علیه السلام ) : نَحنُ السَّبَبُ بَینکمُ و بینَ اللهِ عزّوجلّ .

امام صادق(علیه السلام) فرمود:«ما (اهل بیت) سبب و وسیله خدا بین شما و پروردگار عزّوجلّ هستیم».

«بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۰»

نهایت شفاعت

۳۵- قال الامام الصّادق (علیه السلام) : ما أحدٌ من الأوّلین و الآخرینَ الاّ و هُوَ یحتاجُ اِلی شَفاعَهِ محمّدٍ (صلی الله علیه و آله ) یومَ القیامَهِ.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «هیچ کس از اولین و آخرین (مخلوقات) نیست مگر اینکه به شفاعت محمّد ( صلی الله علیه و آله) در روز قیامت نیاز دارد.

«المحاسن، ج ۱، ص ۲۹۳»

امامان وسیله سعادت

۳۶-قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) : الأئمِهُ مِن وُلدِ الحسَینِ مَن أطاعَهُم فَقَد أطاعَ اللهَ … وَ هُمُ العروَه الوُثقی و هُمُ الوسیلَهُ الی اللهِ عزّوجّل .

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: « امامان از نسل حسین هستند، هر که آنان را اطاعت کند پس به تحقیق اطاعت خدا را نموده است و هر کس از آنان نافرمانی نماید، نافرمانی خدا را نموده است. آنان دستگیره محکم و وسیله تقّرب به خداوند عزّوجلّ می باشند».

«سفینه البحار، ج ۱۰، ص ۲۹۵»

واسطه حق

۳۷-پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)  به مرد نابینایی فرمودند هنگام دعا بگو:  اللهم إنی اسألک و اتوجه بنبیک محمد نبی الرحمه یا محمد إنی توجهت بک الی ربی فی حاجتی لتقضی لی. اللهم شفعه فی

«یعنی بارالها من از تو می خواهم و توسل می جویم به پیامبرت محمد که پیامبر رحمت است ای محمد من شما را بین خود و خدای خود واسطه کردم در مورد حاجتم، حاجتم برآورده می شود خدایا شفاعت او را در حق من بپذیر».

« این روایت را بیهقی و ترمذی صحیح شمرده اند. مسند احمد، ج ۴، ص ۱۳۸ ، سنن ترمذی کتاب الدعوات ج ۱۳ ص ۸۰ ـ ۸۱»

عدم توسل به غیر

۳۸-امام سجاد (علیه السلام) : مَن لَم یَرجُ النّاسَ فى شَىْ ءٍ وَرَدَّ أَمرَهُ إلَى اللّه عَزَّوَجَلَّ فى جَمیعِ اُمورِهِ استَجابَ اللّه عَزَّوَجَلَّ لَهُ فى کُلِّ شَىْءٍ؛

« هر کس در هیچ کارى به مردم امید نبندد و همه کارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد ، خداوند هر خواسته اى که او داشته باشد اجابت کند» .

«کافى، ج۲، ص۱۴۸، ح۳»

رضایت الاهی

۳۹-امام حسن مجتبى (علیه السلام) : أنَا الضّامِنُ لِمَن لَم یَهجُس فى قَلبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَن یَدعُوَ اللّه فَیُستَجابَ لَهُ؛

«کسى که در دلش هوایى جز خشنودى خدا خطور نکند ، من ضمانت مى کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند» .

«کافى، ج۲، ص۶۲، ح۱۱ »

زمان توسل

۴۰-پیامبر (صلى الله علیه و آله) : مَن سَرَّهُ أن یَستَجیبَ اللّه لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالکَربِ فَلیُکثِرِ الدُّعاءَ فِى الرَّخاءِ؛

«هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختى ها و گرفتارى ها دعاى او را اجابت کند ، در هنگام آسایش ، دعا بسیار کند» .
«نهج الفصاحه، ح ۳۰۲۳»