دعا برای برادران و درخواست دعا از ایشان

زمان مطالعه : 3 دقیقه

توسط : حمید الله رفیعی

0 نظر

یکی از اموری که در اجابت دعا نقش مهم دارد دعا برای بردران مؤمن و درخواست دعا از آنان است. ابن ابى عمیر از هشام بن سالم از ابى عبد اللّه علیه السلام روایت کرده که فرموده است: «هر کس چهل مؤمن را در دعا مقدّم بدارد دعایش اجابت مى ‏شود»[۱]؛ و تأکید شده که پس از فراغ از نماز شب باشد.

روایت شده که خداوند به موسى علیه السلام وحى فرمود: «اى موسى! مرا با زبانى بخوان که با آن گناه نکرده‏اى. عرض کرد: کجا آن براى من میسّر است؟ فرمود: مرا با زبان غیر از خودت بخوان.»[۲] پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: «هیچ چیزى در اجابت دعا سریع‏تر از دعاى غایب براى غایب نیست».[۳] فضیل بن یسار از ابى جعفر علیه السلام نقل کرده که فرموده است: «دعایى که بیشتر امید استجابت آن مى ‏رود و زودتر به اجابت مى ‏رسد دعاى مؤمن‏[۴] براى برادر دینى در پشت سر اوست».[۵] و نیز از آن حضرت روایت شده که فرموده است: «زودترین دعایى که به اجابت مى ‏رسد دعاى برادر دینى براى برادرش در پشت سر اوست. چون ابتدا به دعا براى برادرش کند فرشته ‏اى که بر او موکّل است مى‏ گوید: آمین و براى تو دو چندان است».[۶] عبد اللّه بن سنان از ابى عبد اللّه علیه السلام روایت کرده که فرموده است: «دعاى انسان براى برادر دینى ‏اش در پشت سر او روزى را زیاد و ناخوشى را برطرف مى‏ کند.»[۷] از آن حضرت روایت شده که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: «هیچ مؤمنى نیست‏ که براى مردان مؤمن و زنان مؤمنه دعا کند جز این که خداوند مانند آنچه را براى ایشان دعا کرده است به شماره هر مرد مؤمن و زن مؤمنه ‏اى که از آغاز روزگار تا روز قیامت به دنیا آید به او باز مى‏ گرداند. همانا بنده ‏اى باشد که در روز قیامت دستور داده مى ‏شود او را به دوزخ برند و بدان ‏سو کشیده مى‏ شود، مردان مؤمن و زنان مؤمنه مى‏ گویند: پروردگارا این است آن که براى ما دعا مى‏ کرد شفاعت ما را درباره او بپذیر، خداوند شفاعت آنان را مى ‏پذیرد و او نجات مى ‏یابد».[۸] علىّ بن ابراهیم از پدرش حدیث کرده که گفته است: عبد اللّه بن جندب را در موقف (عرفات) دیدم، و من وقوفى بهتر از وقوف او مشاهده نکرده‏ ام، پیوسته دستهایش به سوى آسمان بلند و اشکهایش بر گونه‏ هایش روان بود، به‏ طورى‏ که بر زمین مى‏ ریخت. همین که مردم از آنجا برگشتند به او گفتم: اى ابا محمّد من وقوفى بهتر از وقوف تو ندیدم، گفت: به خدا سوگند من جز براى برادران دینى خود دعایى نکردم، و این بدان سبب بود که ابو الحسن امام موسى بن جعفر علیه السلام به من فرمود: «هر کس براى برادر دینى خود در پشت سر او دعا کند از عرش به او ندا مى ‏شود که براى تو صد هزار برابر است»؛ از این رو خوش نداشتم صد هزار دعاى تضمین شده را به خاطر یک دعا که نمى‏ دانم به اجابت مى ‏رسد یا نه ترک کنم.^{^[۹]}