میرزا محمد حسین‌ شورکی‌ یزدی‌(ره)

اشاره:

عالم  ربانی  و فاضل  صمدانی ، مولانا آیت الله حاج میرزا محمد حسین بن محمد باقر شورکی  یزدی  قدس  سرهما، ملقب  به صدرالفقهاء ، از اعلام قرن چهاردهم  و اکابر علمای  دارالعباد یزد بود. معظم  له  بعد از تحصیل  مقدمات  اولیه  هجرت  به  اصفهان  نموده  و در آن حوزه  علمیه  خوشه چین  اعلام  عصر خود گردیده  است .

اساتید

معظم  له از بزرگان  نام آوری  هم چون  آیت  الله  آخوند ملا محمد باقر فشارکی ، متوفای  ۱۳۱۴ ه . ق . که  بنا بر نوشته  آخوند ملا عبدالکریم  گزی  منبع  فوائد کثیره  برای  عموم  و خواص  بوده  و آیت  الله  مجاهد آقا شیخ  محمد تقی  بن  آقا محمد باقر تهرانی  رازی  معروف به  آقا نجفی  متوفای  ۱۳۳۲ و برادر بزرگوارش  آیت  الله  آقا شیخ  محمد علی نجفی  متوفای  ۱۳۴۰ که  از خاندان  برجسته  علم  دراصفهان  بودند، اجازه اجتهاد داشته  است . صاحب  نجوم  السرد می نویسد: منظومه ای  در فقه  از آن جناب  به  خط خودش در مکتبه  وزیری  یزد موجود است  که  از کتاب  اجاره تا آخر فقه  می باشد. از سال  ولادت  آن جناب  اطلاعی  به  دست  نیامد.

تالیفات

در فهرست  کتب  خطی  کتابخانه  وزیری  یزد تألیفات  آن جناب  به  این  شرح  آمده  است:

۱ . البشارت  الفقهیه  و دلائل  الاحکام الفرعیه  به  شماره  ۲۴۸ تعداد ۳۴۸ برگ  رحلی

۲ . لوامع  الانوار به  شماره  ۲۳۸ تعداد ۲۰۲ برگ  رحلی . آغاز لوامع  الانوار معظم  له  چنین  است:

حمد من  مختص  آن  خالق  بود شکر من  مخصوص  آن  خالق  بود آن  کسی  را حمد شایسته  بود جامع  اوصاف  پاکیزه  بود او معلم  شد به  انسانی  بیان خالق  الانسان  باشد بالعیان  …

وفات

معظم  له  سال  ۱۳۱۶ هجری  شمسی  وفات  نموده  و در مسجد وهاب  (بابک ) فیروزآباد مدفون  است.