«عبدالله» فرزند «یقطر» بوده است. مادرش پرستار امام حسین علیه‌السلام بوده است، همچون «ام‌قیس بن ذریح» که پرستار دوران شیرخوارگی امام مجتبی

 «سلیمان بن رزین» از غلامان حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام بوده است. ایشان نیز از سفیران امام علیه‌السلام به سوی رؤسای پنج‌گانه بصره

شیخ کلینى در کتاب«کافى»به سند خود،از حسین بن ثویر روایت کرده که گفت:من و یونس بن ظبیان و مفضّل‏ بن عمر و ابو سلمه سرّاج،در محضر حضرت ابى عبد

شیخ کلینى از امام على النقى علیه السّلام روایت کرده است که آن حضرت فرمود: نزد امام حسین علیه السّلام مى گویى: السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا

زیارت مختصرى است که سیّد ابن طاووس،در کتاب«مزار»نقل کرده،و در آن فضل بسیارى آمده است، فرمود[با حذف اسناد روایت]:از جابر جعفى،از امام صادق علیه

زیارت هفتم حضرت ابى عبد اللّه الحسین علیه السّلام (زیارت وارث) شیخ طوسى در کتاب«مصباح»از صفوان جمّال روایت کرده:از امام صادق علیه السّلام براى

که از نزدیک و دور خوانده می شود،و شرح آن‏چنان‏که شیخ ابو جعفر طوسى در«مصباح»ذکر فرموده چنین است:محمّد ابن اسماعیل‏ بن بزیع،از صالح بن

این زیارت،با زیارت معروفه متداوله در اجر و ثواب همسان است،و مشقّت‏ گفتن صد مرتبه لعن،و صد مرتبه سلام را ندارد،و صورت آن‏که در کتاب«مزار

(پس می‌خوانی بعد از این به دعای حسین علیه السلام و این آخر دعای آن حضرت است در روزی که بسیار شده بود دشمنان او یعنی روز عاشوراء اللَّهُمَّ