ابومؤمن از راویان حدیث از حضرت علی علیه‏السلام است که درنهروان شرکت داشت. سوید بن عبید عجلی نقل می‏کند که ابومؤمن گفت: درهنگام جنگ با خوارج و

برید بن معاویه از اصحاب اجماع وی از اصحاب برجسته و معتمد امام باقر و امام صادق علیهم السلام بوده و به گفته‌ی کشّی از جمله شش فقیه بزرگِ شیعه‌ی

از اصحاب حضرت باقر و حضرت صادق و حضرت کاظم علیهم‏السلام است. او ثقه و مورد اعتماد ائمه (علیه السلام) بوده [۱] ، و شیخ مفید (ره) او را از بزرگان

 محمد بن ابی بکر بن ابی‌قحافه (ذیقعده۱۰-صفر۳۸ق) از نزدیک‌ترین یاران امام علی (علیه السلام) که از طرف ایشان، به فرمانداری مصر منصوب شد. او فرزند

خطه خوزستان از مراکز تشیّع بوده و برخی از بزرگ‌ترین و موجّه‌ترین محدّثان شیعی از این دیار برخاسته و منسوب به اهوازند؛ همانند: حسین بن سعید و

شیخ طوسی، رحمه‏ الله، در کتاب رجالش، او را از اصحاب حضرت صادق  ، حضرت کاظم، و حضرت رضا  علیهم‏السلام شمرده، و گوید که او کتابی دارد و ثقه است

واضح تُرکى غلام حرث سلمانى مذحجى و اصالتا از نواحى آذربایجان بود.او از مردان پاکدامن و شیعیان واقعى و علاقمند به اهل‎بیت علیهم السلام بوده و

یکى از اصحاب و شیعیان مورد اعتماد نزد اهل بیت (علیهم السلام) و در شمار علماى زاهد، فقهاى کامل و راویان ثقه ذکر شده است. و نسب او به «زاهر» بر

 یاران امام هادی علیه السلام، عباس بن معروف قمی ولادت تاریخ دقیق تولد ابوالفضل عباس بن معروف قمى، معلوم نیست؛ اما بنابر شواهد گوناگون به نظر