وقتی خواستگار بچه ننه از آب در می آید!

وابستگی شوهر به خانواده‌اش به خصوص مادر، یکی از مهمترین علت‌های مراجعه به مراکز روانشناسی و مشاوره است. اگر نمی‌خواهید در آینده با چنین مشکلی مواجه شوید، این قضیه را از همین حالا که دوران خواستگاری و یا نامزدی‌تان است جدی بگیرید. قبل از هر چیز باید از وابستگی او مطمئن شوید و سپس درباره ازدواج کردن یا نکردن تصمیم بگیرید.

یکی از مسائلی که در زمان خواستگاری و نامزدی باید مورد توجه شما قرار بگیرد، بررسی این سوال است که طرف مقابلتان تا چه حدی به خانواده‌اش به خصوص مادرش وابسته است؟ برای این که به این سوال پاسخ بدهید، لازم است حساب چند مقوله را که ممکن است با وابستگی مشتبه بشوند از هم جدا کنید:

۱- دلبسته یا وابسته؟

قبل از هر چیز، باید به تفاوتی که بین دلبستگی به خانواده از جمله مادر و وابستگی به آنها وجود دارد توجه کنید. همه ی آدم ها، حتی خود شما نسبت به پدر و مادر و خانواده‌تان، احساس دلبستگی دارید. اما تفاوتی که بین دلبستگی و وابستگی وجود دارد این است که برای مثال شما می‌توانید هم به پدر و مادرتان دلبسته باشید و هم کیلومترها دورتر از آنها به صورت مستقل خودتان را اداره کنید. اما اگر به آنها وابسته باشید، دور از آنها خیلی دوام نمی‌آورید، بدون آنها، احساس تهی بودن می‌کنید و احساس می‌کنید که به تنهایی نمی‌توانید از پس مشکلات بربیایید.

فرق مهم دیگری که بین دلبستگی و وابستگی وجود دارد این است که عزت نفس دلبسته‌ها، طبیعی است ولی وابسته‌ها برای این که احساس ارزشمندی بکنند به تأییدهای خانواده‌شان نیاز دارند. ممکن است خواستگار و یا نامزد شما جزء کسانی باشد که به مادرش دلبسته است اما به او وابسته نیست.

۲- احترام یا وابستگی؟

ممکن است در طی آمد و رفت‌های خواستگاری و نامزدی، متوجه نکاتی در رفتار طرف مقابل‌تان بشوید مثلاً ببینید که برای صحبت کردن در جمع، مدام می‌گوید «با اجازه مادرم» و یا در دوران نامزدی متوجه بشوید که او از ایستادن در روی مادرش و جواب دادن به بعضی خواسته‌های نامعقول او اجتناب می‌کند. این رفتارها لزوماً به معنای وابستگی او نیستند و می‌توانند به دلیل احترام باشند.

نکته ای که باید مد نظر داشته باشید این است که مردهایی که به خانواده‌شان احترام می‌گذارند در عین حال مستقل هستند و اگر از سوی خانواده‌شان مخالفتی ببینند به هم نمی‌ریزند. ولی مردهای وابسته توانایی تفکر مستقل و تصمیم‌گیری را ندارند و چون از این می‌ترسند که حمایت خانواده‌شان را از دست بدهند و به اصطلاح رها بشوند، بدون اجازه آنها حتی آب هم نمی‌خورند.

خواستگار وابسته را چگونه بشناسیم؟

فرق مهمی که بین دلبستگی و وابستگی وجود دارد این است که عزت نفس دلبسته‌ها، طبیعی است ولی وابسته‌ها برای این که احساس ارزشمندی بکنند، به تأییدهای خانواده‌شان نیاز دارند. با وجود ویژگی‌هایی که درباره مردهای وابسته گفتیم، اما واقعیت این است که تشخیص دادن وابستگی در یک فرد در طی چند جلسه خواستگاری و یا یکی دو ماه نامزدی به این سادگی‌ها ممکن نیست و در بسیاری از موارد دخترهایی که به تنهایی سعی می‌کنند این ویژگی را در طرف مقابلشان پیدا کنند موفقیت زیادی به دست نمی‌آورند.

به همین دلیل، توصیه اکید این است که قبل از عقد و حتی نامزدی به مشاور ازدواج مراجعه کنید. مشاورین ازدواج با مهارت‌ها و آزمون‌هایشان تا حد زیادی می‌توانند در شناسایی ویژگی‌های مشکل‌ساز طرف مقابل موثر باشند.

با خواستگار وابسته ازدواج کنیم؟

هیچ مشاور و روانشناسی این تصمیم را برای شما نخواهد گرفت که با فلان کس ازدواج بکنید یا نکنید. تصمیم گیرنده نهایی، خود شما هستید. ولی اگر به مشاور مراجعه کردید و او بر اساس یافته‌هایش به شما به عنوان یک فرد مستقل گفت که خواستگارتان آدمی وابسته است و یا تحقیق کردید و فهمیدید که او به مادرش خیلی وابسته است، قبل از این که تصمیم آخر را بگیرید به چند نکته توجه کنید:

۱- واقع بین باشید.

مردهایی که به مادرشان وابسته‌اند سه جورند:

مردهایی که مادرشان، مسئول تصمیم‌گیری برای زندگی آنها است.
مردهایی که مادرشان، مسئول تأمین عاطفی آنها است.
مردهایی که مادرشان، مسئول حل اختلافات آنها با همسرشان است.

ببینید آیا می‌توانید واقعاً با یکی از این مردها برای یک عمر زیر یک سقف زندگی کنید؟

۲- پیامدهای زندگی با یک شوهر وابسته را بسنجید.

یکی از نتیجه‌های ازدواج با مرد وابسته به مادر، این است که شما همیشه در مقام دوم یعنی بعد از مادر شوهرتان قرار خواهد داشت. آیا تحمل این شرایط برای شما ممکن است؟ یک پیامد مهم دیگر وابستگی شوهر به مادرش این است که پای دخالت‌ها را به زندگی شما باز می‌کند. آیا شما از عهده ی مدیریت این دخالت‌ها بر می‌آیید؟ و سوال آخر این که تا کجا می‌توانید محدود شدن روابط اجتماعی که ناشی از چسبندگی شوهرتان به مادرش است را تحمل کنید؟

۳- تغییر دادن را فراموش کنید.

شما در طی دو سه دهه‌ای که از عمرتان می‌گذرد، چند درصد توانسته‌اید خودتان را تغییر بدهید؟ به احتمال زیاد در مواردی موفق شده‌اید اما قدر مسلم صد در صد تغییر نکرده‌اید. پس با این وصف، چرا فکر می‌کنید می‌توانید بعد از ازدواج شوهرتان را تغییر بدهید؟ ممکن است بگویید در اطرافتان زنانی را دیده‌اید که سالها است دارند با شوهری وابسته زندگی می‌کنند و با مراجعه به مشاور و روانشناس توانسته‌اند شوهرشان را تغییر بدهند، اگر آنها توانسته‌اند چرا من نتوانم؟ در پاسخ به این سوال به دو نکته توجه کنید:

اول این که زندگی‌های زناشویی مثل انسان‌ها منحصربه فردند، یعنی هر زندگی‌ای ویژگی‌های خاص خودش را دارد و نکته دوم هم این که شرایط فعلی شما و آن خانم متفاوت است، شما هنوز مجرد محسوب می‌شوید ولی آن خانم، یک همسر و حتی شاید یک مادر باشد که اولاً قبل از ازدواج از وابستگی شوهرش خبر نداشته و دوماً به هم زدن زندگی متأهلی، بسیار پیچیده‌تر از به هم زدن یک خواستگاری و یا نامزدی است.

منبع: تبیان