مهربانی به کودک در حال نماز

روزى پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به اتفاق جمعى از مسلمانان، نماز می‌گزارد. هنگامى که آن حضرت به سجده رفت، امام حسین(علیه السلام) که در آن موقع، کودک خردسالى بود، بر پشت پیامبر سوار شد و به پاهاى خود حرکت داد. وقتى پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) خواست سر از سجده بردارد، او را گرفت و با ملاطفت و آرامی خاصی، کنار خود بر زمین نهاد. باز در سجده‌هاى دیگر این کار تکرار شد تا این که نماز حضرت به پایان رسید.

یک یهودى که ناظر این صحنه بود، پس از نماز نزد حضرت آمد و به ایشان عرض کرد: «شما با کودکان خود به گونه‌ای رفتار می‌کنید که ما هرگز چنین نمی‌کنیم!». پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در جواب او فرمودند: «اگر شما به خدا و رسول او ایمان می‏‌داشتید، با کودکان خود، به عطوفت و مهربانى رفتار می‏‌کردید».

مهر و محبت پیامبر عظیم الشأن اسلام با یک کودک، چنان تأثیر ژرف و عمیقی بر قلب آن‏ مرد یهودى گذاشت که بی‌درنگ در همانجا، به آیین مقدس اسلام گروید.

منبع: علامه مجلسی؛ بحارالانوار؛ ج۴۳؛ ص ۲۹۶