- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 3 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
اشاره:
حضرت مستطاب مرحوم آقاى حاج شیخ صادق احسانبخش، معروف ترین عالم رشت و امام جمعه و نماینده رهبرى در استان گیلان به شمار بود.فقید سعید در سال ۱۳۰۹ش در روستاى (لیفشاگرد) ـ ۱۹کیلومترى رشت ـ در خانواده اى متدین و کشاورز دیده به جهان گشود. تا شهریور ۱۳۲۰ در روستا به مکتب مى رفت و پس از آن به (تولم شهر) آمد . در سال ۱۳۲۳ش به تحصیل علوم دینى روى آورد.
در سال ۱۳۲۷ به حوزه علمیه قم آمد و در محضر حضرات آیات: شهید صدوقى و منتظرى (شرح لمعه)، لاکانى (قوانین)، مرعشى نجفى (مکاسب)، مجاهدى تبریزى و فقیهى گیلانى (کفایه)، شیخ مهدى مازندرانى و تبولى و لاکانى (رسائل)، علامه طباطبایى (شرح تجرید و اسفار) و آقا رضا صدر و فکور یزدى (شرح منظومه) سطوح را فراگرفت. سپس در سال ۱۳۳۱ش به درس فقه و اصول آیهاللّه بروجردى و فقه آیهاللّه لنگرودى و اصول امام خمینى حاضر شد و مبانى علمى اش را استوار ساخت، و همزمان به تحصیل الهیات در دانشگاه تهران پرداخت و در ۱۳۳۵ به اخذ سه لیسانس (الهیات، حقوق و علوم سیاسى) نائل آمد. در سال ۱۳۴۰، به دعوت مرحوم آیهاللّه ضیابرى به زادگاهش بازگشت و با همکارى جمعى از فرهنگیان خوش نام ـ گروه فرهنگى ابوریحان ـ شامل دبستان، راهنمایى و دبیرستان دین و دانش ـ را تأسیس کرد و بسیارى از نوباوگان و جوانان مسلمان را با فرهنگ اسلامى آشنا و تربیت نمود. مرحوم احسان بخش علاوه بر ریاست و تدریس دبیرستان دین و دانش، به تدریس ادبیات عرب و شرح لمعه در حوزه علمیه رشت پرداخت و با اوج گیرى نهضت اسلامى مردم ایران در سال ۱۳۴۲، به تبلیغ مبانى حضرت امام در مسجد و مدرسه خویش پرداخت و معلمان و دانش آموزان و مردم مسلمان را با افکار بلند امام راحل آشنا ساخت. او در مدرسه اش اعلامیه هاى امام را تکثیر مى کرد و همه جا منتشر مى ساخت، لذا چندین بار به ساواک احضار شد و در سال هاى ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵ ممنوع المنبر و ممنوع الخروج شد و در سال ۱۳۵۷ نیز دستگیر و در زندان اوین، زندانى گردید تا پس از عید فطر آزاد شد اما تهدیدها و هجوم هاى مأموران رژیم ستم شاهى به خانه و مدرسه اش بارها ادامه یافت.
فعالیت هاى فرهنگى و سیاسی
او پس از پیروزى انقلاب، نقش اساسى در حفظ امنیت و اداره شهر و کمک رسانى به مردم بر عهده داشت و در سال ۱۳۵۹ش به نمایندگى امام(ره) در استان گیلان و امامت جماعت رشت، و در ۱۳۶۲ش به نمایندگى مردم استان در مجلس خبرگان رهبرى برگزیده شد. وى در سال ۱۳۶۱ نیز مورد خشم دشمنان اسلام (منافقین) قرار گرفت و به سختى مجروح شد، که به خواست خدا شفا یافت ولى صدها ترکش از آن انفجار در بدنش باقى ماند و افتخار جانبازى را ازآن خود کرد. او علاوه بر فعالیت هاى اجتماعى و انقلابى خویش، به خدمات دینى هم چون: تدریس، تألیف، اقامه جماعت (در مسجد کاسه فروشان)، تفسیر قرآن و بنیاد ساختمان هاى عام المنفعه، مانند مصلى بزرگ امام خمینى، مدرسه علمیه امام خمینى و کتابخانه آن همت گماشت و گروه بسیارى از فضلا را پرورش داد.
تألیفات
برخى از تألیفات چاپ شده اش عبارتند از:
۱.آثار الصادقین (۳۳جلد با حدود پنجاه هزار حدیث با ترجمه فارسى)
۲.خوارج و علل پیدایش آن (۳جلد)
۳.نقش دین در خانواده (۲جلد)
۴.سى گفتار در ماه رمضان (۲جلد)
۵.فتنه یهود (تفسیر سوره احزاب)
۶.قیامت از نظر قرآن و حدیث (تفسیر سوره قیامت)
۷.تفسیر سوره نحل
۸.تفسیر سوره اسراء
۹.شاگردان شیخ انصارى از گیلان
تألیفات
چاپ نشده اش عبارتند از:
تفسیرسوره کهف
تفسیرسوره فرقان
تفسیرسوره مریم
تفسیرسوره شعراء
تفسیرسوره نمل
تفسیرسوره قصص
تفسیرسوره عنکبوت
تفسیرسوره یس
تفسیرسوره مرسلات
گورباچف در سنگلاخ (علل ظهور و سقوط کمونیسم)
خاطرات من
فرزانگان گیلان
مستدرک (آثار الصادقین)
وفات
سرانجام آن عالم ربانى و خدمتگذار مکتب تشیع، پس از یک بیمارى در روز دوشنبه ۱۴خرداد ۱۳۸۰ش (۱۱ربیع الاول ۱۴۲۲ق) در ۷۰ سالگى چشم از جهان فروبست و در مسجد مصلّى امام خمینى(ره) شهر رشت به خاک سپرده شد.