اسماعیل هاشمى اصفهانى(ره)

 ولادت

ایشان در سال ۱۳۲۱ق. مطابق با ۱۲۸۲ش. در طالخونچه(از توابع مبارکه اصفهان)دیده به جهان گشود.پدرش علامه سید محمدحسن فرزند سید ابراهیم موسوى (متوفاى ۱۳۴۶ق در طالخونچه) از فضلا و ائمه جماعت معروف طالخونچه بود که تحصیلات عالى خود را در اصفهان و نزد اساتیدى چون حضرات آیات: میرزا ابوالمعالى کلباسى، میرزا جهانگیرخان قشقایى، آخوند ملامحمد کاشى و سید محمدباقر درچه اى به پایان برده بود.

تحصیلات و اساتید

مرحوم هاشمى پس از رشد و نما، مقدمات را نزد پدر ارجمند و برادر ارشد خود حجهالاسلام والمسلمین سید على اکبر هاشمى (۱۳۱۸ـ ۱۳۸۸ق مدفون. در تخت فولاد) و در مکتبخانه هاى قدیمى به پایان برد. سپس در حدود ۱۳۳۹ق. به اصفهان رهسپار شد و در مدرسه ناصریه و بعداً در مدرسه حاج شیخ محمدعلى ثقهالاسلام مسجدشاهى سکونت اختیار نمود، و دروس ادبى را نزد علامه شیخ محمدجواد فریدنى (متوفاى ۱۳۷۵ق) فرا گرفت. شرح لمعه را نزد علامه میرزا احمد مدرس خراسانى (متوفاى ۱۳۴۸ق) و دروس ریاضى و هیئت را از محضر علامه شیخ مجدالدین نجفى (مسجدشاهى) (متوفاى ۱۴۰۳ق) و شرح نهج البلاغه را از محضر آیت اللّه شیخ محمدرضا کلباسى (متوفاى ۱۳۸۳ق) و دروس اخلاقى را از علامه سید زین العابدین طباطبائى ابرقوئى (متوفاى ۱۳۷۲ق) و آقا محمدجواد بیدآبادى (متوفاى ۱۳۴۴ق) و برخى از دروس را از محضر آیات: شیخ محمدرضا نجفى مسجدشاهى (متوفاى ۱۳۶۲ق) و شیخ مهدى نجفى مسجدشاهى (متوفاى ۱۳۹۳ق) بهره مند گردید.

وى به اتفاق برادرش در حدود سال ۱۳۴۲ق. به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد و دروس سطح را از اساتید به نام چون: شیخ ابوالقاسم قمى (کبیر)، شیخ محمدعلى حائرى قمى، شیخ محمدحسن نویسى و سید محمدرضا گلپایگانى بیاموخت. آنگاه در دروس عالى خارج حاضر گردید و از فقهاى بزرگى چون حضرات آیات: حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى (به مدت ۳ سال)، سید محمد حجت کوهکمرى (مدت کوتاهى)،سید محمدتقى خوانسارى، سید صدرالدین صدر و شیخ محمدحسن نویسى (خارج مکاسب) و دروس عقلى را از علامه حکیم شیخ محمدمهدى مازندرانى (امیر کلائى) و میرزا آقا ترابى دامغانى و دروس تفسیرى را از علامه سید محمدباقر قزوینى بهره مند گردید.

بازگشت به وطن

هاشمى در سال ۱۳۶۰ق. به زادگاهش بازگشت و در اثر احساس نیاز مردم و وظیفه شرعى چندى آنجا به بیان احکام و ایراد سخنرانى و اقامه جماعت اشتغال ورزید. سپس مدتى چند در روستاى قمبوان ـ چند کیلومترى طالخونچه ـ و چندى نیز در شهرضا به وظایف دینى و مردمى اهتمام کامل داشت.

خدمات

وى در آن خطه، مساجدى که در شرف خرابى بود، تعمیر و اقدام به تشکیل جلسات مذهبى و نیز تأسیس کتابخانه عمومى نمود. او در این مدت به مطالعه و اندوختن معلومات و نگارش آثار قلمى به طور جدى رو آورد. سرانجام در سال ۱۳۸۴ق. به شهر اصفهان منتقل شد و در مسجد حضرت سجاد(ع) ـ واقع در خیابان آتش ـ به اقامه جماعت و ارشاد و انجام سایر وظایف دینى همت گمارد و در مساجد و مجالس مذهبى مردم را به تفسیر آیات قرآنى و شرح احادیث معصومین(ع) با بیانى شیوا و روشى گیرا آشنا مى ساخت. اشتغالات علمى ایشان در حوزه اصفهان عبارت بود از تدریس فقه و اصول و بیان احکام آیات الهى و نیز وعظ و ارشاد و همچنین شرکت در جلسه استفتاى آیت اللّه سید على بهبهانى (رامهرمزى) است. هاشمى که چند سال عضو مجلس خبرگان بود

تألیفات

۱. الأربعون حدیثاً، به نام الملتقطات فى فضل الصلوات، عربى.
۲. رهبر زوار یا ذریعه الزائر در زیارات معصومین(ع) و تاریخچه کربلا، در چهل حدیث گردآورى شده و به چاپ رسیده است.
۳. شهاده الشهداء در شرح و ترجمه لوح حضرت زهرا(ع) (یا لوح جابر)، چاپ شده.
۴. لؤلؤ درخشان، در صفت بهترین زنان یا الدره البیضاء فى مناقب سیده النساء(ع)، به فارسى چاپ شده.
۵. هدیه الاخوان (درباره صفت برادران و دوستان)، چاپ شده.
۶. ضیاء البشر در ردّ شیخیه کرمان.
۷. رساله اى در ردّ صوفیه.
۸. دیوان اشعار، به زبان هاى عربى و فارسى.

وفات

سرانجام هنگام شرکت در یکى از جلسات این مجلس در مشهد مقدس به تاریخ پنجشنبه ۲۸ جمادى اول ۱۴۲۰ق مطابق با ۱۸ شهریور ۱۳۷۸ش دار فانى را وداع گفت و در اصفهان با حضور انبوه مردم سوگوار تشییع در جوار علامه مجلسى(ره) به خاک سپرده شد.