جعفر صبورى قمى (ره)

ولادت و تحصیلات

آیت اللّه حاج شیخ جعفر صبورى قمى از علماى طراز اول کاشان بود. آن عالم جلیل القدر و روحانى خدمتگذار در سال ۱۳۳۵هـ.ق/ ۱۲۹۰هـ.ش در قم
متولد شد ،بعد از گذراندن ایام کودکى، مشغول فراگیرى علوم اسلامى شد.

اساتید

۱. حاج شیخ قاسم نحوى قمى

۲. حاج میرزا على اریب تهرانى

۳. آیهاللّه حاج شیخ حسن فاضل

۴. آیهاللّه حاج میرزا محمود روحانى

۵. آیهاللّه آقا میرزا محمّد همدانى

۶. آیهاللّه حاج سید حسن کوچه حرمى

۷. آیهاللّه حاج میرزا ابوالفضل زاهدى قمى

۸. آیهاللّه حاج میرزا احمد آشتیانى

۹. آیهاللّه حاج آقا حسین بروجردى

۱۰. آیهاللّه سید صدرالدین صدر

۱۱. آیهاللّه سید محمدتقى خوانسارى

فعالیتها

در سال ۱۳۶۳هـ.ق که آیهاللّه مجاهد مرحوم خاصى زاده از عراق به ایران تبعید شده بود و در کاشان مقیم بود، براى سر و سامان دادن به وضع حوزه این شهر طى نامه اى از آیهاللّه سید صدرالدین صدر تقاضا کرده بود، کسى از فضلا را به کاشان بفرستد. براى این منظور مرحوم صبورى قمى راهى کاشان شد و مشغول درس و بحث و ارشاد گردید. بعد از مدتى بر اثر پاره اى مشکلات به قم بازگشت. ولى مردم کاشان از آیهاللّه بروجردى تقاضاى مراجعت ایشان را مى کنند که مورد موافقت قرار مى گیرد. آیهاللّه صبورى ابتدا در مسجد باباولى و سپس در مدرسه سلطانى به تدریس سطح
و خارج فقه و اصول اهتمام داشت. این مدرسه که توسط فتحعلى شاه قاجار بنا شده است، توسط آیهاللّه صبورى مرمت و بازسازى شد و محل رفت و آمد و استفاده جمع زیادى از طلاب و فضلا قرار گرفت. از دیگر خدمات آن مرد بزرگ، احداث کتابخانه بسیار مجلل و مجهز در مسجد باباولى مى باشد. این مرکز علمى و فرهنگى در زیربناى سه هزار متر بنا گردیده است.

تالیفات

۱. اخلاق جعفرى؛ چاپ: کاشان، محتشم، ۱۳۷۷، چهارم، ۱۱۱ص؛ اصفهام، دین و دانش، ۱۳۶۴، ۷۵ص.

۲. دروس فى امثال القرآن من القصص والبرهان، [بى جا]، ۱۳۷۱، ۷۷ص.

۳. الدرر البهیه فى ترجمه الوصیه لعلى(ع) الى ابنه الحسن(ع)، قم، اسلامیه، ۱۳۵۷، ۹۶ص.

۴. سلک الدرر فى نظم الاثر، با تعلیقات محمدرضا بانى کاشانى، قم، دارالتفسیر، ۱۳۷۵، ۲۸۵ص.

۵. طرائف الجعفریه… رساله ترجمه المؤلف از: محمدرضا بانى کاشانى، قم، دارالتفسیر، ۱۳۷۵، ۳۵۷«۲۸ص.

وفات

سرانجام آن مرد بزرگ و روحانى وارسته که تا پایان عمر شریفش در کاشان مانده و توان خود را صرف ترویج معارف اسلامى و تبلیغ آموزه هاى مکتب اهل البیت(ع) کرده بود در روز عرفه سال ۱۴۲۴ به دیار باقى شتافت.