واقع بینی رمز موفقیت یک ازدواج

رمز موفقیت یک ازدواج، واقع‌بینی است

در طول زندگی روزمره، وسایل و ابزارهای ارتباطی متعدد، به عنوان منابعی برای کسب اطلاعات و معلومات، محسوب می‌شوند. کافیست سراغ هر یک از این وسیله‌ها بروید تا با حجم عظیمی از اطلاعات و تئوری های روانشناسی و جامعه شناسی، روبرو شوید که همه آنها در جهت انتقال مبانی فکری و الگوهای رفتاری برای دستیابی به زندگی بهتر، ارایه می‌شوند. اما به راستی ریزش این حجم عظیم اطلاعات به اذهان عموم مردم جامعه توانسته است تغییر و تحول اساسی در زندگی افراد ایجاد کند؟

پاسخ احتمالی می‌تواند این باشد که اتفاقا در شرایط کنونی با وجود این همه پیشرفت و دسترسی آسان به وسایل ارتباطی و بالاتر رفتن سطح آگاهی ها، متاسفانه مشکلات موجود در خانواده‌ها بیشتر شده، و آمار طلاق به طرز نگران‌کننده‌ای رو به افزایش است. به راستی علت این موضوع چه می‌تواند باشد؟ این که با وجود بالا رفتن سطح رفاه و اطلاعات و آگاهیها، آمار طلاق بالاست و مشکلات متعددی میان والدین و فرزندان وجود دارد، چه دلیلی می‌تواند داشته باشد؟

موضوعی که قرار است در این نوشتار به آن اشاره شود موضوع پیچیده‌ای نیست. اما موضوعی است که اگر هر فردی بتواند آن را برای خود محقق کند، به موفقیت بزرگی دست یافته است.

عنوان موضوع مورد نظر” واقعی کردن انتظارات” است. عبارتی که شاید به ظاهر ساده و معمولی باشد اما معنایی عمیق و وسیع دارد و در تمامی سطوح زندگی جریان دارد. موضوعی که اگر هر فردی بتواند آنرا در جریان زندگی خویش محقق کند، به آرامشی دل انگیز دست پیدا می‌کند. اما معنای این عبارت چیست؟

همه ما در زندگی با موارد مختلفی روبرو می‌شویم و در واقع با هر چیزی اعم از انسانها، اشیاء و نباتات در ارتباط و تعامل هستیم. آنچه مهم است این که در این تعامل و ارتباط بتوانیم نگاهی واقعی داشته باشیم.

به طور مثال در فصل زمستان ممکن است گه گاهی از سرمای شدید هوا گله‌مند باشیم یا از آلودگی هوا برنجیم. این در حالیست که اگر انتظار خود را واقعی کنیم می‌توانیم بپذیریم که سرما و مشکل آلودگی موضوعی تکراری و واقعیتی پذیرفتنی است و با این نگاه به دنبال راهکاری برای مواجهه بهتر با این موارد می‌اندیشیم. در ارتباط با اطرافیانمان این موضوع مصادیق متعددی پیدا می‌کند.

از همه مهمتر موضوع ارتباطات میان زوجین است. خانم و آقایی که با یکدیگر ازدواج می‌کنند و زندگی مشترک خود را با آمال و آرزوهای زیادی آغاز می‌کنند و در مسیر تحقق این خواسته‌ها دچار افت و خیزهای شدیدی می‌شوند که برایشان آزاردهنده است.

در بحث واقعی کردن انتظارات، چه در زمان قبل از ازدواج و چه بعد از آن، نکته مهم این است که بپذیریم دنیا، پر از مشکلات است و هر کس به نوعی با مشکلات خودش روبروست. مهم این است که یاد بگیریم چگونه خود را مدیریت کنیم. یاد بگیریم از هر چیزی به طور واقعی انتظار داشته باشیم.

بسیاری از زوجین در امر ازدواج، به تکمیل یکدیگر می‌اندیشند

در آغاز و در طول یک زندگی مشترک، هرگز به دنبال تغییر طرف مقابل خود نباشیم. انتظار واقعی ناشی از یک نگرش واقع بینانه است. اگر خانم و آقایی که به واسطه ازدواج به عقد یکدیگر در می‌آیند، نگاه واقع بینانه را از همان ابتدای زندگی نسبت به هم، داشته باشند، با آرامش بیشتر و تنش کمتری روبرو خواهند شد.

این بدان معنا نیست که همواره با خوش بینی اغراق‌آمیز با یکدیگر برخورد کنیم و همه چیز را نادیده بگیریم. بلکه به معنای پذیرش تفاوتهاست. تفاوتی که میان یک زن و مرد وجود دارد. زن و مردی که در مراسم خواستگاری هر یک به گونه‌ای در پی شناخت یکدیگر بودند و بعد از طی کردن مسیر آشنایی، به نقطه‌ای رسیده‌اند که پیوند زناشویی پذیرفته اند.

پذیرش این پیوند با اهداف مختلفی می‌تواند صورت گیرد که به نظر می‌رسد بسیاری از زوجین در امر ازدواج، به تکمیل یکدیگر می‌اندیشند. یعنی قرار است در مواقعی برای یکدیگر نقش پرکننده نقاط خالی را داشته باشند.

همین مساله به نوعی می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که هیچ انسانی کامل نیست و هر کسی در زمینه‌ای قوت دارد و در زمینه دیگر نقص، اما در صورتی این قابل قبول است که به گونه‌ای افراطی و بیمارگونه نباشد. یعنی برخی از خصلت‌ها و حالات روحی و رفتاری، وقتی شکل بیمارگونه پیدا می‌کنند نمی‌توان به سادگی از کنارشان گذشت و اینجا نمی‌توان گفت که زوجین باید بپذیرند که اتفاقا باید به یکدیگر کمک کنند برای حل این موضوع که این هم از اتفاقات خوب و سازنده‌ای است که در زندگی زناشویی رخ می‌دهد.

آنچه در این نوشتار بیشتر مورد نظر است این که در مواجهه با هر چیزی، خود را اذیت نکنیم. مثلا ممکن است یک خانم برای شرکت در یک مهمانی عجله داشته باشد و خیلی سریعتر از همسرش آماده رفتن، باشد. دقیقا در همین زمان بر حسب اتفاق، کار آقا بیشتر طول می‌کشد و باعث می‌شود که او کمی دیرتر به منزل برسد. ممکن است در طول زمان آماده شدن آقا، خانم مدام حرص بخورد که دیر شده و زمان از دست رفته و این موضوع را با جملات مکرر، به همسرش بیان کند. نتیجه این اقدامات، چه می‌تواند باشد؟

این که استرس و فشار عصبی برای دیر رسیدن به مهمانی، موجب خودخوری در خانم می‌شود و این احساس به صورت رفتاری ناراحت کننده در برابر همسرش بروز پیدا می‌کند و احتمالا صدای اعتراض آقا را هم بلند می‌کند.

در صورتی که اگر این خانم انتظار خود را از همسرش واقعی می‌کرد، به راحتی می‌توانست بپذیرد که شرایط کاری دارای اقتضاهایی است و همین امر سبب می‌شود که بابت دیر رسیدن به منزل، معترض نباشد و با روی خوش با همسرش برخورد کند که در این صورت آرامش زوجین در شرایط و محیطی آرام و شاد، حفظ شده است.

فراموش نکنیم که هر یک از ما با واقعی دیدن انتظاراتمان، به اکسیری ارزشمند دست یافته‌ایم که نامش آرامش است.

منبع: تبیان