- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 4 دقیقه
- 0 نظر

وظایف زن در مقابل شوهر (۱)
۱- اطاعت از شوهر
اطاعت از شوهر و خودداری از نافرمانی او، از وظایف اولیه زن است. شک نیست که غرض از اطاعت زن، فرمانبرداری او از شوهر است در اموری که مخالف احکام الهی نباشد و هر آنگاه که چنین فرمان و دستوری رسد، وظیفه، تخلّف و یا به صورت فرار از آن است. زیرا در همه حال حکم خداوند متعال، بر حکم بشر مقدم است.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) میفرمایند: «اگر سجده کردن برای غیرخدا جایز بود، دستور میدادم تا زن در برابر شوهرش سجده کند.» و در جای دیگر میفرمایند: «زن نمیتواند حق خدا را ادا کند مگر این که حق شوهرش را ادا کند.»
۲- خوب شوهرداری
خوب شوهرداری، یک هنر است و نیاز به ذوق و سلیقه و مهارتهای خاص دارد. سعادت یا شقاوت «خانواده»، در دست «زن» است. زن اگر به فن خوب شوهرداری آشنا باشد، میتواند با انجام وظایفی که خداوند بر عهده او مقرر فرموده، خانه را به صورت «بهشت برین» در آورد و از شوهر و فرزندان خود، افرادی لایق، پویا، خلّاق و آبرومند بسازد و خانه را محل آسایش و فضیلت و خوشبختی قرار دهد.
شوهر داری در اسلام، اهمیت بسیار زیادی دارد و در همین رابطه امام علی (علیه السلام) میفرمایند: «جهاد زن، خوب شوهرداری است.» ناپلئون درباره جایگاه زنان و نقش آنان در فرهنگ و تمدن اجتماع میگوید: «اگر میخواهید تمدن و پیشرفت ملتی را بدانید، به زنان آن ملت بنگرید.»
۳- خوشاخلاقی
زن فهیم و نیک اندیش، میداند که تمامی انسانها، شیفته محبّت و دلباخته جذابیتهای روانی و کششهای نفسانیاند. از این رو، هنر او در این است که با درکی درست از ویژگیهای اخلاقی، خصیصههای شخصیتی و نیازهای نفسانی شوهر، مهرطلبیها، محبتجوییها، تشویق پذیریها، زیبانگریها و عاقبتاندیشیها را با به کارگیری مطلوبترین روشها در مناسبترین موقعیتها به شوهر پاسخ گوید و او را دور از دغدغهها و وسوسههای درون، در برابر همه کششها و محرکهای بیرونی مصون نماید.
زن خوشاخلاق، در زندگی مشترک با همسر خود، زیبایی کلام و جذابیت بیان، زبان تشویق و ترغیب و تایید و تکریم را سرمایه ارزشمند زندگی خویش میداند و هیچ فرصتی را برای «ابلاغ پیام» و «ابراز محبت» به شوهر از دست نمیدهد و لذا در تاریکی هم با همسر خویش با زبانی لین و آرام، شیرین و پرمعنا، گیرا و آرامبخش و به دور از اضطراب و تنش سخن میگوید.
زن فهیم و لایق، با اخلاق درست و رفتار شایسته خود، در برخورد با شوهر و فرزندان، در کانون گرم خانواده همیشه شاد و خندان است و مانند «فرشته رحمت» محیط خانه را سرشار از مهر، عشق، عطوفت، دوستی و آرامش مینماید.
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) میفرمایند: «هر زنی که شوهرش را با زبانش بیازارد، خداوند هیچ کار واجب و مستحبی را از او نمیپذیرد و هیچ کار نیکش را قبول نمیکند تا وقتی که شوهرش را راضی کند. اگر چه روزها روزه بگیرد و شبها به عبادت مشغول شود.»
او هرگز در برخورد با شوهر و فرزندان، صدا و کلام گیرای خود را با نقّادی و تهدید و تحقیر و سرزنش و استهزا نمیآمیزد، بلکه زبان حق شناسی و قدرشناسی، شکر و سپاسگزاری از صفات برجسته او در حریم خانواده است.
۴- احترام به شوهر
زن آگاه و مهربان به خوبی میداند که همه انسانها ذاتاً محبت پذیر و قهر ستیزند، همه انسانها تکریمپذیر و تنبیهگریزند. هر کس به شخصیت خویش علاقمند است و دوست دارد دیگران به او احترام بگذارند و هر کس که شخصیت او را محترم بشمارد، محبوبش واقع میشود.
زن فهمیده میداند که شوهرش، آرامشخواه و امنیتطلب میباشد و دوست دارد در محیطی سرشار از صمیمیت و صفا زندگی کند. امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: «… خوشا به سعادت و خوشا به سعادت آن همسری باد که به شوهرش احترام گذارد و او را آزار نرساند و در تمام مواقع از شوهرش اطاعت کند.»
زن شایسته و برتر، همه سعی و تلاش خود را در جهت جلب رضایت خاطر و فراهم ساختن آسایش و آرامش روان و نشاط درونی شوهر مبذول میدارد و از این رو جز با زبان محبت و تکریم با همسرش سخن نمیگوید و همواره از خزانه دلش، کلام زرّین و خوشایند و گفتار شفابخش و درمانگر روح و روان و آرامشگر جان را برگزیده، در فضای سرشار از عشق و شور و شعف و نشاط تقدیم همسر خود مینماید. و رابطه او با شوهرش هر چه هست زبان محبت است و بس.
۵- اظهار عشق و علاقه نسبت به شوهر
زن خردمند و شایسته، میداند که شوهرش تشنه محبت و دوستی اوست و دل او، به محبت همسرش زنده میباشد. اگر شوهر بداند که محبوب واقعی زنش نیست، احساس بیکسی، تنهایی و غربت میکند و همیشه پژمرده، غمگین و ناراحت و مضطرب است. لیکن زن نیکاندیش و مهربان، محبت و دوستی خود را نسبت به شوهرش به زبان آورده و عشق و علاقه خود را در قالب واژه های طیب و زیبا و پرمفهوم عینیت میبخشد.
و مهمتر از کلمات و واژهها، در ایجاد محبت نسبت به شوهرش، هنگام سخن گفتن با شوهر، مواظب آهنگ نرم و ملایم صدا، حرکات بدنی خود میباشد. و هرگز با آهنگ صدای خشن و حرکات ناموزون دست و صورت و ترشرویی و اخم، معشوق عزیز خود را در کانون گرم و با صفای خانواده دلسرد و افسرده نمیکند.
امام باقر (علیه السلام) میفرمایند: «برای زن هیچ شفاعتی در پیشگاه پروردگارش به اندازه رضایت شوهرش ثمربخش و مفیدتر نیست.»
زن برتر با ابراز عشق و علاقه نسبت به شوهرش، دل او را همیشه شاداب و خرم نگه میدارد و به کسب و کار و زندگی علاقهمند و دلگرم و امیدوارش مینماید و شوهرش را به عالیترین مقامات علمی، معنوی، اقتصادی و اجتماعی ارتقاء میدهد، و زمینه رشد و شکوفائی او را در همه کارها فراهم مینماید؛ و شوهر نیز با این رفتار نیکو و شایسته همسر، حاضر است برای تامین سعادت و رفاه خانواده، تا سر حد فداکاری کوشش کند و مطمئنا چنین مردی کمتر اتفاق میافتد که به امراض روحی و روانی مبتلا گردد.
بنابراین زن هنرمند و فهیم، نیک میداند که شوهرش شیدای شنیدن صدای آرام و زیبا، جالب و جاذب، گیرا و پرمحبت اوست. و از همین رو، با همه وجود به نقش جاذبههای صوتی و گیرایی کلام در ابراز عشق و محبت و ایجاد شور و نشاط و شادابی در شوهر واقف است و در طول حیات مشترک و در همه موقعیتها و شرایط، لحظه ای از زبان دوستی و عشق به شوهر غافل نمیشود، و از جذابیتهای بیانی، آنچنان همسر خود را سیراب مینماید که در برابر محرکهای صوتی و کلامی نامحرمان مغرض، کاملاً او را مصون مینماید؛ چرا که بعضی وسوسه گران مغرض و ناآگاه و شیطان صفت، با بهره گیری از خلاء عاطفی بعضی مردان و محرومیت ایشان از محبتهای عاشقانه و صادقانه همسرشان، با محرکهای کلامی گیرا و پر جاذبه زمینه انحراف او را هموار میکنند.
منبع: کتاب راز شاد زیستن در کانون خانواده؛ تنظیم برای تبیان: داوودی